Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xii. Capittel.

1. Ghetal ende noeminghe aller Koninghen, so van Israel ende Iosua verslaghen zijn aen beyden zijden der Iordanen.

A.1

DIt zijn de Koningen des lants, ^a† die de kinderen Israels sloeghen, ende namen haer landt in, op ghene zijde der Iordanen, teghen den opganck der Sonnen: van den water ^† by Arnon, tot aen den berch Hermon, ende het gantsch effen velt teghent Oosten.

a† And. Iosua sloech,

† an. Aaron

2

^b Sihon de Koninck der Amoriten, ⁺ die tot Hesbon woonde, ende heerschapte van Aroer aen, die aen den Oeuer leyt, des waters by Arnon, ende midden int water, ende ouer het halue Gilead, ⁺ tot aen het water ^c Iabok, die de landtpale is der kinderen Ammon.

b Nume. 21.c.24. Deute. 2.d.32.

+ Sihon.

+ Iabok.

c Gene. 32.c.22.

3

Ende ouer het vlacke veldt, tot aen de Zee Cinneroth teghent Oosten, ende tot aen de Zee des vlacken veldts, namelick, de zandt Zee, teghent Oosten, des weechs na BethIesimoth, ende van den Zuyden beneden aen de beken des gheberchs Pisga.

4

^* Daertoe de landtpale des Konincks Og tot Basan, ⁺ die noch van den Rephaim ouer was, ende woonde tot Astaroth, ende Edrei. ⁺

* Nume. 21.d.33. Deute. 3.a.3.

+ Og.

+ Raphaim zijn groote Reusen

5

Ende heerschapte ouer den berch Hermon, ouer Salcha, ende ouer gantsch Basan, tot aen de landtpale Gesuri, ende Maachati, ende des haluen Gilead, welcke was de lantpale Sihon, des Konincks tot Hesbon.

6

Mose de knecht des Heeren, ende de kinderen Israels sloeghense, ^d ende Mose de knecht des Heeren, gafse in te nemen, den Rubeniteren, Gadditeren, ende den haluen stamme Manasse.

d Nume. 32.d.33. ende 34.b.14. Deute. 3.b.12. ende 29.a.8. Iosue 13.a.8. ende 22.a.4.

7

Dit zijn daerenteghen de Koninghen des landts, ^{+ e} die Iosua sloech, ende de kinderen Israels op dese zijde der Iordanen, teghent Westen, van BaalGad aen, op der breydde des berchs Libanon, tot aen den berch, die het lant opwaerts na Seir scheydt, ende dat Iosua den stammen Israels in te nemen gaf, eenen yeghelicken zijn deel,

+ 31. Koninghen verslaghen van Iosua.

e Deute. 7.c.24.

8

Wat op den gheberchten, leechten, vlacken velden, aen de beken, in de woestijnen, ende teghent ^f Zuyden was, de Heuiters, Amoriters, Cananiters, Pheresiters, Heuiters, ende Iebusiters.

f Iosue 6.c.20.

9

De Koninck tot Ieriho, ^g de Koninck tot Ai, die ter zijden aen BethEl leyt.

g Iosue 8.c.23.

B.10

^h De Koninck tot Ierusalem, de Koninck tot Hebron,

h Iosue 10.c.23.

11

De Koninck tot Iarmuth, de Koninck tot Lachis,

12

De Koninc tot Eglon, de Koninc tot Geser,

13

De Koninc tot Debir, de Koninck tot Geder,

14

De Koninc tot Harma, de Koninc tot Arad,

15

De Koninck tot Libna, de Koninck tot Adullam,

[fol. 76v]

16

De Koninck tot Makeda, de Koninck tot BethEl.

17

De Koninck tot Thapuah, de Koninck tot Hepher,

18

De Koninck tot Aphek, de Koninck tot Lasaron,

19

De Koninck tot Madon, de Koninck tot Hazor,

C.20

De Koninck tot Simron, de Koninck tot Achsaph,

21

De Koninck tot Thaenach, de Koninck tot Megiddo,

22

De Koninck tot Kedes, de Koninck tot Iakneam aen Chalmel,

23

De Koninck tot NaphothDor, de Koninc der Heydenen tot Gilgal,

24

De Koninck tot Tirza: dat zijn een ende dertich Koninghen.