Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1. De Heere gheeft Ai Iosua in de handt, 3. so bedeylt hy zijn volck in twee hoopen, 14. de Koninck tot Ai iaecht Iosua, 15. die hem als vluchtich stelt, met synen gantschen volcke, onbedachtsaem na, 18. de achterhoede valt in de stadt, ende steecktse aen, 21. Iosua wederom ghekeert, slaet met hulpe des achterhoedts alles wat buyten ende binnen Ai is, 28. laet de stadt wtbranden, 29. ende haren Koninck, 23. leuendich ophanghen, 30. bouwt daer na den Heere eenen Altaer, 33. ende laet de seghenen ende vloecken van Mose gheboden, op den berghen Ebal ende Grisim lesen.

A.1

ENde de Heere sprack tot Iosua: ^{+ a} Vreest dy niet, ende vertzaecht niet: neemt met dy alle het krijchsvolck, ende maeckt dy op, ende treckt op na Ai: siet daer, ick hebbe den Koninc Ai, met synen volcke, in syner stadt ende landt, in dyne handen ghegheuen.

+ Ai

a Deut. 7.b.18. ende 20.a.1.

2

Ende salt met Ai ende haren Koninck doen, ^b ghelijck als du met Ieriho ende haren Koninc ghedaen hebst: ^c behaluen dat ghy haren roof ende haer vee onder v deylen sult: maer bestelt een ^d achterhoede achter de stadt.

b Iosue 6.c.21.

c Deute. 20.b.14.

d Ofte, achterwacht, of achterlaghe. Iosue 8.b.12.

3

Doe maecte hem Iosua op, ende alle het krijchsvolck op te trecken na Ai: ende Iosua las wt dertich duysent strijtbare mannen, ende sandtse wt by nachte.

4

Ende geboot hen, ende sprack: ^e Siet toe, ghy sult de achterhoede zijn achter de stadt: maeckt v dannoch niet al te verre van der stadt, ende zijt niet altesamen bereyt.

e Iudic. 20.c.29. 1.Samue. 15.a.4.

5

Daerenteghen ick ende alle het volck dat met my is, willen ons na der stadt maken: ende wanneer sy teghen ons wt vallen, ^f ghelijck als te voren, so willen wy voor hen vlieden:

f Iosue 7.a.5.

6

Dat sy ons daer wt na volghen, tot dat wyse wtlocken van der stadt: want sy sullen ghedencken, wy vlieden voor hen, ghelijck als te voren: ende dewijle dat wy voor hen vlieden,

7

Sult ghy v opmaken wt der achterhoede, ende de stadt innemen: want de Heere uwe God salse in uwe handen gheuen.

8

Wanneer ghy dan de stadt ingenomen hebt, so steecktse aen met vyere, ende doet ^g na den woorde des Heeren: Siet, ich hebbe het v gheboden.

g Deu. 20.b.13.16.

9

Also sandtse Iosua henen: ende sy ghinghen op de achterhoede, ende hielden tusschen BethEl

[fol. 74v]

ende Ai, teghent Westen aen Ai: Iosua daerenteghen bleef dien nacht onder den volcke.

B.10

Ende maeckte hem des morghens vroech op, ende ^h† ordineerde het volck, ende tooch opwaerts met den Oudtsten Israels, voor den volcke henen na Ai.

h† Anders, monsterde

11

Ende alle het krijchsvolck dat by hem was, tooch opwaerts, ende traden hiertoe, ende quamen teghen de stadt, ende legerden hen teghent Noorden voor Ai, dat daer slechts een dal was tusschen hen ende Ai.

12

Ende hy hadde by vijf duysent mannen ghenomen, ende op de achterhoede gheset tusschen BethEl ende Ai, teghent Westen der stadt

13

Ende sy ordineerden het volck des gantschen leghers, dat teghent Noorden der stadt was, dat zijn eynde reyckte teghent Westen der stadt: also ghinck Iosua henen in der seluer nacht midden in het dal.

14

Als nu de Koninck tot Ai dat sach, haesteden sy hen, ende maeckten hen vroech op, ⁱ ende de mannen der stadt toghen wt, Israel te ontmoeten ten strijde, met allen synen volcke, aen ^k† een bestemde plaetse, voor dat slecht veldt: want hy wiste niet, dat daer een achterhoede op hen was, achter de stadt.

i An. ende tooch wt met de mannen der stadt, Israel te etcet.

k† and. op bestemden tijt,

15

Iosua dan ende het gantsche Israel stelden hen, als worden sy gheslaghen voor hen, ende vloden op den wech, na der woestijnen.

16

Doe ^l† schreydde het gantsche volck in der stadt, datmen hen soude naiagen: ende sy iaechden oock Iosua na, ende gauen hen van der stadt wt,

l† And. werdt tsamen geroepen

17

Dat daer niet een man ouerbleef in Ai ende BethEl, die niet wtghetoghen waren, Israel na te iaghen: ende lieten de stadt open staen, dat sy Israel naiaechden.

18

Doe sprac de Heere tot Iosua: Reckt de spiesse wt, die du in der hant hebst, tegen Ai, want ick wilse in dyne handt gheuen: ende doe Iosua de spiesse die in zijnder handt was, teghen de stadt wtreckte,

19

Doe brack de achterhoede haestelick op van haerder plaetse, ende liepen, na dien hy syne hant wtreckte, ende quamen in de stadt, ende wonnense, ende haesteden hen, ende stakense met vyere aen.

C.20

Ende de mannen van Ai keerden hen, ende saghen te rugghe, ⁺ ende saghen den roock der stadt opgaen na den Hemel, ende hadden gheen ruymte te vlieden, noch herwaerts noch derwaerts: ende het volck dat na der woestijne vluchtede, keerden hem om hen na te iaghen.

+ Ai werd ghewonnen ende verbrandt.

21

Want doe Iosua ende het gantsche Israel sach, dat de achterhoede de stadt ghewonnen hadde, dewijle dat der stadt roock opghinck, keerden sy wederom, ende sloeghen de mannen van Ai.

22

Ende die in der stadt, quamen oock wt, hen teghen, dat sy midden onder Israel quamen van beyden zijden, ende sloeghense, tot dat daer niemant van hen ouerbleef, of ontloopen konde.

23

Ende grepen den Koninck te Ai leuendich, ende brachten hem tot Iosua.

24

Ende doe Israel, alle inwoonders tot Ai hadde verworcht op den velde ende in der woestijne, die hen na gheiaecht hadden, ende vielen alle door de scherpte des sweerts, tot dat sy alle omquamen, doe keerde het gantsche Israel na Ai, ende sloeghense met de scherpte des sweerts.

25

Ende alle die dies daechs vielen, beyde mannen ende vrouwen, dier waren twaelf duysendt, altemael lieden van Ai.

26

Ende Iosua tooch syne hant niet weder tot hem, daer hy de spiesse mede wtreckte, tot dat alle inwoonders Ai, verbannen worden.

27

^m Behaluen het vee ende den roof der stadt deylde Israel wt onder hen, na den woorde des Heeren, dat hy Iosua gheboden hadde.

m Num. 31.c.26. Deute. 20.b.14. Iosue 8.a.2 ende 22.a.8. 1.Samu. 30.c.24. 2.Macha. 8.c.28.

28

Ende Iosua brandde Ai wt, ende maeckte eenen hoop daer wt eewichlick, die noch heden ten daghe daer leyt.

29

Ende liet den Koninck tot Ai, aen eenen boom hanghen tot aen den auondt: ⁿ doe nu de Sonne was onderghegaen, gheboot hy, datmen zijn lichaem van den boome name, ende worpen het onder de stadt poorte, ende maeckte eenen grooten steenhoop daer op, die noch tot op desen dach daer is.

n Deut. 21.c.22. Iosue 10.c.27.

D.30

Doe bouwede Iosua den Heere den God Israels eenen Altaer op den berch Ebal. ⁺

+ Ebal.

31

^o (Als Mose de knecht des Heeren den kinderen Israels gheboden hadde, als gheschreuen staet int Wetboeck Mose, eenen Altaer van heelen steenen, die met gheenen ijsere behouwen waren) ende offerde daer den Heere op brandtoffer ende danckoffer.

o Exo. 20.c.24.25 Deute. 27.a.5.

32

Ende schreef aldaer op de steenen, de ander Wet, die Mose den kinderen Israels voorgheschreuen hadde.

33

Ende het gantsche Israel, met synen Oudtsten ende Amptlieden, ende Richteren, stonden tot beyden zijden der Arcken, tegen den Priesteren ouer wt Leui, die de Arcke des Verbondts des Heeren droeghen, de vreemdelinghen so wel als de ingheboren: een helft by den berghe Grisim, ⁺ ende de ander helft by den berghe Ebal ^{+ p} als Mose de knecht des Heeren te voren gheboden hadde, het volck Israels te seghenen.

+ Grisim.

+ Ebal.

p Deute. 11.c.29.

34

Daer na liet hy wtroepen alle woorden des Wets, van den seghenen ende vloecken, als sy gheschreuen staen int Wetboeck.

35

Daer was gheen woort dat Mose gheboden hadde, dat Iosua niet hadde laten wtroepen, voor der gantscher Ghemeynten Israels, ende voor de wijuen, ende kinderen, ende vreemdelinghen, die onder hen wandelden.