Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. De Koninghen aen ghene zijde der Iordanen verschricken, 2. het volck werdt in Gilgal besneden, 10. eten het Passah, ende ongheheuelt broot, 12. het Man houdt op, 13. een Enghel verscheen Iosua.

A.1

DOe nu alle Koningen der Amoriteren, die op ghene zijde der Iordanen tegent Westen woonden, ende alle Koningen der Cananiters aen de Zee, hoorden, dat de Heere het water der Iordanen hadde wtghedroocht, voor de kinderen Israels, tot dat sy daer ouer ginghen, vertzaechde haer herte, ende daer was gheenen moet meer in hen, voor den kinderen Israels.

2

Te dier tijt sprack de Heere tot Iosua: ^a Maect dy steenen messen, ende besnijdt de kinderen Israels weder ten anderen mael.

a Exodi 4.c.25.

3

Doe maeckte hem Iosua ^b steenen messen, ende besneet de kinderen Israels op den berghe ^c Araloth.

b Dat is, scherp, als aen steenen gewettet, Psal. 89.e.44. Auertisti lapidem gladij eius: De scherpte zijns sweerdts plomp is, dat het niet en snijt.

c Dat is, Uoorhuyt.

4

Ende dat is de sake, daer Iosua alle het volck, dat wt Egypten ghetogen was, mans namen, om besneet: want alle krijchslieden waren ghestoruen in der woestijne, op den wech, doe sy wt Egypten toghen.

5

Want alle het volck dat wttooch, was besneden: daerenteghen alle het volck dat in der woestijne gheboren was, op den wech, doe sy wt Egypten tooghen, dat was niet besneden.

6

Want de kinderen Israels wandelden veertich Iaer in der woestijne, tot dat het gantsche volck der krijchsmannen, die wt Egypten ghetoghen waren, om quamen, daerom dat sy der stemmen des Heeren, niet gehoort hadden: ^d als hen dan de Heere ghesworen hadde, dat sy het lant niet sien souden, welck de Heere haren vaderen ghesworen hadde, ons te gheuen, een lant daer melck ende honich in vloeyt.

d Numeri 14.c.22

7

^e Derseluer kinderen die in haer plaetse waren opghekomen, besneet Iosua: want sy hadden de voorhuyt noch, ende waren op den wech niet besneden.

e Numeri 14.d.31

8

Ende doe het gantsche volck besneden was, bleuen sy aen haer plaetse in den legher, tot dat sy heel werden.

9

Ende de Heere sprack tot Iosua: Heden hebbe ick de schande Egypti van v ghewendt: ende de selue plaetse wert Gilgal genoemt tot op desen dach. ⁺

+ Gilgal.

B.10

Ende als de kinderen Israels in Gilgal also het legher hadden, ^f hielden sy Paschen, in den viertienden daghe der maent aen den auont, op den velde Ieriho.

f Exodi 2.a.3. Leuit. 23.b.14

11

Ende aten van den koorn des lants, aen den anderen daghe des Paschens, namelick, ongeheuelt broot, ende ^g sanghen, euen desseluen daechs.

g Dat is, versengde aren, Spicas tostas.

12

^h Ende het Man hielt op des anderen daechs, doe sy des lants kooren aten, ⁺ dat de kinderen Israels gheen Man meer hadden, maer sy aten des koorns vanden lande Canaan, vanden seluen Iare.

h Exodi 16.d.35.

+ Het Man houdt op.

13

Ende het begaf hem, doe Iosua by Ieriho was, dat hy syne ooghen ophief, ^{+ i} ende wert gewaer, dat daer een man tegen hem stondt, ende hadde een bloot sweert in zijnder hant: ende Iosua ginck tot hem, ende sprack tot hem: Hoorstu ons toe, of onse vyanden?

+ Iosue verschijnt een man.

i Exodi 23.c.23.

14

Hy sprac: Neen, maer ick ben een ^k Vorst ouer het heyr des Heeren, ende ben als nu gekomen: Doe viel Iosua op zijn aengesicht ter aerden, ende badt aen: ende sprac tot hem: Wat seyt mijn Heere synen knechte?

k Danie. 10.b.13.

15

Ende de Vorst ouer het heyr des Heeren sprack tot Iosua: ^l Treckt dyne schoenen wt van dynen voeten, want de stede daer du op staest, is heylich: ende Iosua dede also.

l Exodi 3.a.5. Actuum 7.d.33.