Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Twaelf steenen wt de Iordane, worden na het beuel des Heeren, 20. in Gilgal ter eeuwigher ghedachtenisse opgerichtet, 9. Iosua richtet twaelf andere op, midden in de Iordane, 12. de Rubeniten, Gadditen, ende den haluen stamme Manasse gaen gewapent voor aen, voor de kinderen Israels, 16. de Priesters klimmen op met der Arcke wt de Iordane, 18. so koemt die weder in haer stede. | |
3Ende ghebiedt hen, ende segt: Neemt twaelf steenen op wt de Iordane van der plaetsen, daer de voeten der Priesters Ga naar margenootb also staen, ende neemtse met v ouer, dat ghyse in de herberge laet, daer ghy desen nacht herberghen sult. | |
4Doe riep Iosua twaelf mannen, die verordineert waren vanden kinderen Israels, wt eenen yeghelicken stamme eenen. | |
5Ende sprack tot hen: Gaet henen ouer voor de Arcke des Heeren ws Gods, midden in de Iordane, ende een yegelick neme eenen steen op syne schouderen, na den ghetale der stammen der kinderen Israels: | |
[Folio 72[73]r]
| |
6Dat sy een teecken zijn onder v: wanneer uwe kinderen hier namaels hare vaders vraghen sullen, ende segghen: Wat doen dese steenen daer? | |
7Dat ghy hen dan segt, hoe hem het water der Iordanen afghetogen heeft voor der Arcke des Verbondts des Heeren, doe sy door de Iordaen ginghen: dat dese steenen den kinderen Israels tot eener eewigher ghedachtenisse zijn. | |
8Doe deden de kinderen Israels, als hen Iosua gheboden hadde, ende droeghen twaelf steenen midden wt de Iordane, als de Heere tot Iosua gheseyt hadde, Ga naar margenootc na den ghetale der stammen der kinderen Israels, ende brachtense met hen ouer in de herberghe, ende lietsense aldaer. | |
9Ende Iosua richtede twaelf steenen op, midden in de Iordane, daer de voeten der Priesteren gestaen hadden, die de Arcke des Verbonts droeghen, ende sy zijn noch aldaer tot op desen dach. | |
B.10Want de Priesters die de Arcke droeghen, stonden midden in de Iordane, tot dat alles wtghericht werdt, dat de Heere Iosua gheboden hadde den volcke te segghen, Ga naar margenootd als dan Mose Iosua gheboden hadde, ende het volck haestede hen, ende ginck henen ouer. | |
11Doe het volck gantsch ouer ghegaen was, doe ginck de Arcke des Heeren oock ouer, ende de Priesters voor den volcke henen. | |
12Ga naar margenoote Ende de Rubeniters ende Gadditers, ende den haluen stamme Manasse, ginghen ghewapent voor de kinderen Israels henen, als Mose tot hen gheseyt hadde: | |
13By veertich duysendt gherustet ten heyre, ghinghen voor den Heere ten strijde op het velt Ga naar margenootf† Ieriho. | |
14Ga naar margenootg Aen dien dage maecte de Heere Iosua groot, voor het gantsche Israel, ende sy vreesden hem, ghelijck als sy Mose vreesden zijn leefdaghe. | |
15Ende de Heere sprack tot Iosua: | |
16Ghebiet den Priesteren, die de Arcke des Getuyghenisses draghen, dat sy wt de Iordane op klimmen. | |
17Also geboot Iosua den Priesteren, ende sprack: Klimt op wt de Iordane. | |
18Ga naar margenooth Ende doe de Priesters, die de Arcke des Verbonts des Heeren droeghen, Ga naar margenoot+ wt de Iordane op klommen, ende met haren voetsolen op het drooghe traden, doe quam het water der Iordanen weder in zijn stede, ende vloot als te vooren, aen allen synen Oeueren. | |
19Ende het was in den tienden dach der eerster maent, doe het volck wt de Iordane op klam, ende legherden hen in Gilgal, teghent Oosten der stadt Ieriho. | |
C.20Ende de twaelf steenen, die sy wt de Iordane genomen hadden, Ga naar margenoot+ richtede Iosua op tot Gilgal, | |
21Ende sprack tot den kinderen Israels: Ga naar margenooti Wanneer uwe kinderen hier namaels haren vader vraghen sullen, ende segghen: Wat sullen dese steenen? | |
22So sult ghy het hen kondt doen, ende segghen: Israel ginck droochs voets door de Iordane, | |
23Doe de Heere uwe God het water der Iordanen verdroochde voor v, tot dat ghy daer ouer ginckt: ghelijck als de Heere uwe God dede in de Ga naar margenootk† Schelfzee, Ga naar margenootl die hy voor ons verdroochde, tot dat wy daer door ginghen. | |
24Op dat alle volcken op Aerden de handt des Heeren bekennen, hoe machtich dat sy is: dat ghy den Heere uwen God vreest alle tijt. |
|