Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

1. Iosua sendt verspieders wt het lant te bespieden, 3. Rahab verberchtse voor den Koninck, 8. doet bekentenisse haers geloofs, 12. ende biddet om harer ende der haren verschooninghe, in der stadt inneminghe, 14. de verspieders maken met haer een Uerbont, 22. gaen henen, des weechs als sy ghewesen worden, 23. ende komende, vertellen Iosua alle saken.

A.1

IOsua de sone Nun, ⁺ hadde twee verspieders heymlicken wtghesonden van Sittim, ende hen gheseyt: Gaet henen, besiet het lant ende ^a† Ieriho: die ghingen henen, ^b ende quamen in het huys eener ^c† hoeren, ⁺ die hiet Rahab, ende laghen aldaer ter herberghen.

+ Verspieders worden wt gesonden het lant te besien.

a† an. Iericho.

b Heb. 11.d.31.

c† an. weerdinnen

+ Rahab.

2

Doe wert den Koninck tot Ieriho gheseydt: Siet, in deser nacht zijn mannen hierin ghekomen vanden kinderen Israels, het landt te verspieden.

3

Doe sandt de Koninck te Ieriho tot Rahab, ende liet haer segghen: Gheeft de mannen wt, die tot dy in dijn huys ghekomen zijn: want sy zijn ghekomen, het gantsche lant te verspieden.

4

Doch het wijf verberch de twee mannen, ende sprack also: ⁺ Daer zijn ymmer mannen tot my in ghekomen, doch ick en wiste niet van waer sy waren.

+ Rahab verbercht de verspieders.

5

Ende doemen de poorte wilde toesluyten, doe het duyster was, ghinghen sy wt, dat ick niet en weet, waer sy henen gegaen zijn: iaecht hen ^d hastelick na, want ghy sultse ^e† grijpen.

d of, flucks

e† an. achterhalen

6

Doch sy lietse op het dack climmen, ende verberchse onder het ^f† vlas, dat sy haer opten dake wtghebreyt hadde.

f† an. de vlas stenghelen, die sy etc.

7

Nu de mannen iaechden hen na opten wech na de Iordane, tot aen het veyr, ende men sloot de poorte toe, doe die daer wt waren, die hen na iaechden.

8

Ende eer hen de mannen slapen leyden, clam sy op tot hen op het dack,

9

Ende sprack tot hen: ^g Ick weet het, dat de Heere v dit lant ghegeuen heeft: ^h want een verschrickinghe is op ons geuallen uwent haluen, ende alle inwoonders des lants, zijn voor uwer toekoemst vertzaecht gheworden.

g Heb. 11.d.31.

h Deut. 28.b.10. Iosue 5.a.1.

B.10

Want wy hebben ⁱ gehoort, hoe dat de Heere het water inde ^k† Schelfzee heeft wt gedroocht voor u henen, doe ghy wt Egypten toocht: ^l ende wat ghy den tween Koninghen der Amoriten, Sihon ende Og, op ghene zijde der Iordanen gedaen hebt, hoe ghyse verbannen hebt.

i Exodi 14.c.21. Iosue 9.a.9.

k† and. Rietzee, Roodezee.

l Num. 21.c.24.

11

Ende sindt dat wy sulcks ghehoort hebben, is onse herte vertzaecht, ende daer en is gheen opghericht ghemoet meer in yemanden, voor uwer toekoemst: want de Heere uwe God, is een God, beyde, bouen inden Hemel, ende beneden op Aerden.

12

^m So sweerdt my nu ⁿ by den Heere, dat, nadenmale ick barmherticheyt aen v ghedaen hebbe, dat ghy oock wederom aen mijns vaders

m Iud. 1.c.24.

n Deut. 10.c.20.

[fol. 72v]

huys barmherticheyt doet, ende gheeft my een ghewisse teecken,

13

Dat ghy leuen laet mynen vader, myne moeder, myne broeders ende myne susters, ende alles wat sy hebben, ende verlost onse zielen van den doot.

14

De mannen spraken tot haer: ^o En doen wy gheen barmherticheydt ende trouwe aen dy, wanneer ons de Heere dit lant gheeft, so sal onse ziele voor v des doots zijn, so verre als du onsen aenslach niet en verradest.

o Ios. 6.b.17.c.25

15

^p Doe liet sy de selue by een seel neder door de venster: want haer huys was aen der stadt mueren, ende sy woonde oock op der mueren.

p 1.Sam. 19.b.12. Actuum 9.c.25.

16

Ende sy sprack tot hen: Gaet op het geberchte, op dat v die niet en ontmoeten, die v na iagen, ende verbercht v aldaer dry dagen, tot dat die weder komen, die v na iagen: daerna gaet uwer straten.

17

De mannen daerenteghen spraken tot haer: Maer wy willen des eedts los zijn, dien du van ons ghenomen hebst,

18

Wanneer wy int lant komen, ende du dit roode seel, ⁺ niet in de venster en knoopest, daer du ons mede af gelaten hebst, ende tot dy int huys versamelt, dynen vader, dyne moeder, dyne broeders, ende dijns vaders gantsche huys.

+ Verbondt der Verspieders met Rahab.

19

Ende wie ter deuren dijns huys wt gaet, diens bloet zy op zijn hooft, ende wy ontschuldich: doch alle der ghener die in dynen huyse zijn, so een hant aen hen gheleyt wort, so sal haer bloedt op onsen hoofde zijn.

C.20

Ende so du, van dese onsen aenslach, wat salt na segghen, so willen wy des eedts los zijn, dien du van ons ghenomen hebst.

21

Sy sprack: Het zy als ghy segghet, ende lietse gaen: ende sy gingen henen: ende sy knoopte het roode seel in de venster.

22

Sy dan ghingen henen, ende quamen op het gheberchte, ende bleuen aldaer dry dagen lanck, tot dat die weder quamen, die hen na iaechden: want sy haddense ghesocht op alle straten, ende doch niet gheuonden.

23

Also keerden de twee mannen weder, ende ginghen van het gheberchte, ende voeren ouer, ende quamen tot Iosua den sone Nun, ende vertelden hem alle dinck, als sy het beuonden hadden.

24

Ende spraken tot Iosua: ^q De Heere heeft ons alle dat lant in onse handen ghegeuen: oock zijn alle inwoonders des lants verbaest voor ons.

q Iud. 7.b.15.