Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Den Heere salmen met lof ende dancksegghinghe alle eerste vruchten toebrenghen, 12. ende den Leuiten, vreemdelinghen, weesen ende weduwen alle thienden des derden Iaers op ghelijcke wijse gheuen, 16. van den verbonde des Heeren, als hier te voren int vij. ende x. Capittel. | |
A.1VVanneer du in het land koemst, Ga naar margenoot+ dat dy de Heere dijn God ten erue gheuen sal, ende neemst het in, ende woonest daerinne. | |
2So saltu nemen Ga naar margenoota alderley eerste vruchten des lants die wt der Aerde komen, die dy de Heere dijn God gheeft, ende saltse in eenen korf legghen, ende henen gaen, aen de plaetse die de Heere dijn God verkiesen sal, dat synen Naem aldaer woone. | |
3Ende salt tot den Priester komen, die te dier tijt daer is, ende tot hem segghen: Ick bekenne heden den Heere dynen God, dat ick gekomen ben in het lant, dat de Heere onsen vaderen ghesworen heeft, ons te gheuen. | |
4Ende de Priester sal den korf nemen van dyner hant, ende voor den Altaer des Heeren dijns Gods neder setten. | |
5Daer saltu antwoorden ende segghen voor den Heere dynen God: Ga naar margenootb† De Syriers wouden mynen vader verdoen, die tooch af in Egypten, ende was aldaer een vreemdelinck met Ga naar margenootc† weynighen volcke, ende wert aldaer een groot, sterck, ende veel volcks: | |
6Ga naar margenootd Doch de Egyptenaers handelden ons qualick, ende dwonghen ons, ende leyden eenen harden dienst op ons. | |
7Doe schreydden wy tot den Heere den God onser vaderen: ende de Heere verhoorde onse schreyen, ende sach onse ellende, angst, ende noot. | |
8Ga naar margenoote Ende leydde ons wt Egypten met machtigher hant ende wtghereckten arm, ende met groot verschricken, door teeckenen ende wonderen. | |
9Ende bracht ons in dese plaetse, ende gaf ons dit lant, daer melck ende honich in vloeyt. | |
B.10Nu brenghe ick de eerste vrucht des lants, die du Heere my ghegheuen hebst: ende saltse laten voor den Heere dynen God, ende aenbidden voor den Heere dynen God. | |
11Ende vrolick zijn ouer allen goede, dat dy de Heere dijn God ghegheuen heeft, ende dynen huyse: du ende de Leuijt, ende de vreemdelinck die by dy is. | |
12Ga naar margenootf Wanneer du alle thienden dijns inkomens te samen ghebracht hebst inden derden Iare, dat een Iaer der thienden is, so saltu den Leuiten, den vreemdelinghen, de weesen ende der weduwen gheuen, dat sy eten in dyner poorten, ende sat worden. | |
13Ende salt spreken voor den Heere dynen Gode: Ga naar margenootg Ick hebbe Ga naar margenooth† gebracht dat geheylicht is, wt mynen huyse, ende hebbe het ghegheuen den Leuiten, den vreemdelinghen, den weesen ende weduwen, Ga naar margenooti na alle dyne gheboden, die du my gheboden hebst: ick hebbe dyne gheboden niet ouertreden, noch vergheten. | |
14Ick en hebbe daer niet van ghegeten in mynen Ga naar margenootk leede, ende en hebbe daer niet van gedaen in onreynicheyt: ick en hebbe tot den dooden daer niet van ghegheuen: ick ben de stemme des Heeren mijns Gods ghehoorsaem gheweest, ende hebbe ghedaen alles, als du my gheboden hebst. | |
15Ga naar margenootl Siet nederwaert van dijn heylighe wooninghe vanden Hemel, ende seghent dijn volck Israel, ende het lant dat du ons ghegheuen hebst: als du onsen vaderen ghesworen hebst, een lant daer melck ende honich in vloeyt. | |
16Heden ten daghe ghebiedt dy de Heere dijn God, dat du doest na alle dese gheboden ende rechten, dat duse houdest, ende daer na doest van gantscher herten, ende van gantscher zielen. | |
17Ga naar margenootm Den Heere hebstu heden gheseyt, dat hy dijn God zy, dat du in alle syne weghen wandelst, ende houdest syne wetten, geboden ende rechten, ende zijn stemme hoorest: | |
18Ga naar margenootn Ende de Heere heeft dy heden ghesproken, dat du zijn eyghen volck zijn salt, als hy dy gheseyt heeft, dat du alle syne gheboden houdest: | |
19Ga naar margenooto Ende hy dy het hoochste make, ende dat du gheroemet, gepresen ende gheeert wordest ouer alle volcken, die hy ghemaeckt heeft, dat du den Heere dynen Gode een heylich volck zijst, als hy dy gheseyt heeft. |
|