Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxi. Capittel.

1. Uan sonde eens dootslachs, welcx dader onbekent is, 10. ende vertrouwinghe eener Heydenscher vrouwen, die inden krijch gheuanghen wort, 15. de eerstegheboren sone moet aller dinghen zijns rechts ghenieten, 18. ongehoorsaemheyt tot den ouderen met den doot ghestraft, 22. ende dat de opghehanghene, die by Gode veruloect is, desseluen daechs begrauen sal worden.

A.1

VAnneermen eenen verslaghenen vint inden lande, ⁺ dat dy de Heere dijn God gheuen sal in te nemen, ende leyt inden velde, ende men en weet niet wie hem verslaghen heeft.

+ Vanden vermoorden, wanneermen niet en weet wie dat gedaen heeft

2

So sullen dyne Oudtsten ende Richters wtgaen, ende vanden verslaghenen meten, aen de steden die rontom ligghen:

3

Welcke stadt de naeste is, derseluen Oudtsten sullen een ionghe koe vanden runderen nemen, daermen niet mede ghearbeyt heeft, noch aen het iock ghetrocken en heeft,

4

Ende sullense nederwaert brenghen in eenen ^a† steenachtigen gront, die noch ghearbeyt noch besaeyt en is, ende aldaer inden gront haer den hals af houwen.

a† And. keyachtich dal.

5

So sullen daer toe komen de Priesters, de kinderen Leui (^b want de Heere dijn God heeftse verkoren, dat sy hem dienen, ende synen Name louen, ende na haren monde sullen alle saken ende alle schaden, ghehandelt worden:)

b Deuter. 17.a.9. Hesek. 44.c.23. Syrach. 45.b.19.

6

Ende alle Oudtsten derseluer stadt, sullender toe treden, tot den verslaghenen, ende hare handen wasschen ouer de ionghe koe, die inden grondt den hals af ghehouwen is,

7

Ende sullen antwoorden, ende segghen: Onse handen en hebben dit bloet niet vergoten, so en hebbent oock onse ooghen niet ghesien.

8

^c Weest ghenadich dynen volcke Israels, dat du Heere verlost hebst: legt dat onschuldich bloet niet op dijn volck Israels: so sullen sy ouer den bloede versoent zijn.

c Ione. 1.b.14.

9

Also saltu het ontschuldich bloet van dy doen, dat du doest wat recht is, voor den ooghen des Heeren.

B.10

Wanneer du in eenen strijdt treckest teghen dyne vyanden, ende de Heere dijn God, gheeftse dy in dyne handen dat du hare gheuangenen wech leydest,

11

Ende siest onder den gheuanghenen een schoone vrouwe, ⁺ ende hebt lust tot haer, dat duse ten wijue nemest:

+ Heydensche vrouwen.

12

So brengtse in dijn huys, ende laet haer het hayr af scheeren, ende hare naghelen besnijden,

13

Ende de kleederen af legghen, daer sy in gheuanghen is: ende laetse sitten in dynen huyse, ende beweenen een maent lanck haren vader ende haer moeder: ^d daer na slaept by haer, ende neemtse ten houwelicke, ende laetse dijn wijf zijn.

d Deuter. 7.a.3.

14

Wanneer du nu geenen lust tot haer en hebst, so saltuse wt laten, waer sy henen wil, ende niet voor ghelt verkoopen, noch ^e† versetten, daerom dat duse vernedert hebst.

e† And. ten arbeyt ghebruycken.

15

^f Wanneer yemant twee wijuen heeft, ⁺ eene die hy lief heeft, ende eene die hy haet, ende sy hem kinderen baren, beyde de liefste ende de vyandtsalighe, dat de eerstegheboren der vyantsaligher is:

f Genes. 29.d.30.

+ Recht des eerstgeboren soons.

16

Ende de tijt koemt, dat hy synen kinderen het erue wtdeylt, so en kan hy den sone der liefsten, niet ten eerstengheboren sone maken, voor den eerstengheboren sone der vyandtsaligher:

17

Maer hy sal den sone der vyantsaligher voor den eersten sone bekennen, ^g dat hy hem dobbel gheue, alles wat voorhanden is: ^h want de selue is syne eerste kracht, ende der eerstegheboorten recht is syne.

g 1.Paralip. 5.a.1

h Gene. 49.a.3.

18

ⁱ Wanneer yemant eenen eyghenwillighen ende onghehoorsamen sone heeft, ⁺ die zijns vaders ende moeders stemme niet en hoort, ende als sy hem castijden, hen niet hooren en wil:

i Exod. 21.b.17.

+ Ongehoorsaemheyt der ouderen, wert met den doot gestraft.

19

So sal hem zijn vader ende moeder grijpen, ende tot den Oudtsten der stadt brenghen, ende tot der poorten derseluer plaetsen,

C.20

Ende tot den Oudtsten der stadt segghen: Dese onse sone is eyghenwillich ende onghehoorsaem, ende en hoort onse stemme niet, ende is een ^k† swelgher ende dronckaert.

k† And. slemmer

21

^l So sullen hem steenighen alle de lieden derseluer stadt, dat hy sterue: ende salt also ^m† den boosen van dy doen, dat het gantsche Israel hoore, ende hem vreese.

l 2.Sam. 18.b.17.

m† An. het boose.

22

ⁿ Wanneer yemant een sonde ghedaen heeft, ⁺ die des doots weerdich is, ende wort also ghedoot, datmen hem aen een hout hanghet:

n Iosue. 8.c.29. ende 10.c.27. Ioan. 19.d.31.

+ De opgehangene is veruloect

23

So en sal zijn lichaem den nacht ouer, niet aen den houte blijuen, maer men sal hem desseluen daechs begrauen: ^o want een opghehanghene, is veruloeckt by Gode: op dat du dijn lant niet en verontreynighest, dat dy de Heere dijn God gheeft tot een erue.

o Galat. 3.b.13.