Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1.Uermaninghe dat sy Gods gheboden houden, 2. dat sy ghedachtich zijn sullen wat wonder wercken ende weldaden God ghedaen heeft by hen, 7. ende noch doen wil, 10. ende daer voor danckbaer zijn, 12. Item, dat sy niet stout en souden worden van Gods gauen, 17. dewijle syse van henselfs niet en hebben, 19. noch hen met verghetenisse des Heeren, aen andere Goden hanghen, willen sy gheen ghewisse vernielinghe op henseluen laden.

A.1

ALle gheboden die ick dy heden ghebiede, ⁺ sult ghy houden, dat ghy daer na doet: op dat ghy leuet ende ghemeerdert wordet, ende inkomet, ende innemet dat lant, dat de Heere uwen vaderen ghesworen heeft.

+ Gedenckt wat groote wonderwercken ende weldaet God by dy ghedaen heeft.

2

Ende weest ghedachtich alle des weechs, ^a door welcken dy de Heere dijn God gheleydt heeft, dese veertich Iaer inder woestijne: op dat hy dy verootmoedichde ^b ende versochte, dat het kondt worde, wat in dyner herten ware, oft du syne gheboden houden soudest, oft niet.

a Deuter. 29.a.5.

b Deuter. 13.a.3. Iudic. 2.c.22. ende 3.a.4. 2.Paralip. 32.d.31.

3

Hy verootmoedichde dy, ende liet dy hongheren, ^c ende spijsde dy met Man, dat du ende dyne vaders niet ghekent en haddest, op dat hy dy kondt dede, dat ^d de mensche niet en leeft van den broode alleen, maer van allen, dat wt den monde des Heeren gaet.

c Exod. 16.b.14. Numeri 11.a.7. Psalm. 78.c.24.

d Matth. 4.a.4. Luce 4.a.5. Deuter. 29.a.6. ende 32.e.47.

4

^e Dyne kleederen en zijn niet veroudet aen dy, ende dyne voeten en zijn niet ^f† gheswollen dese veertich Iaer.

e Deute. 29.a.5.

f† And. ongheschoeyt geweest.

5

So bekent ghy ymmers in dyner herten, dat dy de Heere dijn God ^g† opgetoghen heeft, als een man synen sone opbrengt.

g† And. ghetuchticht, etc. tuchtiget

6

So houdt nu de gheboden des Heeren dijns Gods, dat du in syne weghen wandelest, ende vreesest hem.

7

Want de Heere dijn God leydt dy in een goet lant, ^h een lant daer beken ende Fonteynen, ende ⁱ Zeen in zijn, die aenden bergen ende inden landouwen vlieten.

h Deuter. 11.b.10.

i Oft, waterdiepten

8

Een lant, daer tarwe, gherste, wijnstocken, vijchboomen, ende granaetappelen in zijn: een lant daer olyboomen ende honich in wast.

9

Een landt, daer du broots ghenoech te eten hebst, daer oock niet en ontbreeckt: ^k een landt diens steenen ijser zijn, daer du ^l koper wt den berghen houwest.

k Iob 28.a.2.

l Oft. eerin.

B.10

^m Ende wanneer du ghegeten hebst, ende sat bist, dat du den Heere dijnen God louest, voor dat goede lant, dat hy dy ghegheuen heeft.

m Nume. 15.b.18. 1.Corint. 10.d.30. 1.Timoth. 4.a.4.

11

So wacht dy nu, dat du des Heeren dijns Gods niet vergetest, daermede dat du syne gheboden ende syne wetten, ende rechten die ick dy heden ghebiede, niet en houdest.

12

Dat ⁿ wanneer du nu ghegeten hebst, ende sat bist, ende schoone huysen bouwest, ende daerin wonest,

n Deuter. 31.c.20. Prouerb. 30.a.8.

13

Ende dyne runderen ende schapen, ende siluer ende gout, ende alles wat du hebst, hem vermeerdert,

14

Dat hem dan dijn herte niet en verheffe, ⁺ ende verghetest des Heeren dijns Gods (die dy wt Egyptenlande gheleydt heeft, wt den diensthuyse:

+ En wort niet stout van Gods gauen, want du en hebstse niet van dy, etc.

15

Ende heeft dy gheleydt door dese groote ende grousame woestijne, ^o daer vyerighe slangen ende schorpioenen, ende enckel dorheyt, ende gheen water en was: ^p ende liet dy water wt den harden rotzsteen gaen,

o Numeri. 21.a.6.

p Numeri 20.b.12.

16

^q Ende spijsde dy met Man inder woestijne, van welcke dyne vaders niet gheweten en hebben: op dat hy dy verootmoedichde ende versochte, dat hy dy daer na wel dede.

q Exod. 16.b.15.

17

Du mochtest anders segghen in dyner herten: ^r Mijne kracht, ende myner handen stercte hebben my dit vermocht wt te richten.)

r 1.Sam. 2.a.9.

18

Maer dat du ghedachtest aen den Heere dijnen God: ^s want hy ist, die dy kracht gheeft: sulcke machtighe daden te doen: op dat hy hielde zijn Verbont, dat hy dynen vaderen ghesworen heeft, ghelijck het heden ten daghe gaet.

s Hesek. 36.c.22.27 Philip. 2.b.13.

19

Saltu daerenteghen des Heeren dijns Gods vergheten, ^t ende andere Goden nauolghen, ende hen dienen, ende hen aenbidden, so betuyghe ick heden ouer v, dat ghy gantschelick vernielt sult worden.

t Deutero. 4.c.25.

20

Euen als de Heydenen die de Heere vernielt voor uwen aenghesichte, also sult ghy oock vernielt worden, daerom dat ghy niet ghehoorsaem en zijt der stemme des Heeren ws Gods.