Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. Uerhalinghe der gheboden Gods, 22. ende wie die ghegheuen zijn, 32. een scherp vermaen deselue te houden.

A.1

ENde Mose riept het gantsche Israel, ende seyde tot hen: ^a Hoort Israel de gheboden ende rechten, die ick heden voor uwen ooren spreke, ende leertse, ende behoudtse, dat ghy daer na doet.

a Hesek. 20.b.10.

2

^b De Heere onse God heeft een Verbont met ons ghemaect tot Horeb.

b Exod. 19.a.5.

3

^c Ende heeft dit Verbont met onsen vaderen niet ghemaeckt, maer met ons, die wy hier zijn hedens daechs, ende alle leuen.

c Exod. 20.b.c.

4

^d Hy heeft van ^e† aenghesichte met ons wt den vyere op den berghe ghesproken.

d Gene. 19.b.16. Deut.4.b.11. d.33.

e† And. van aensichte te aensichte.

5

Ick stont tot derseluer tijt tusschen den Heere ende v, dat ick v aenseyde des Heeren woort: want ghy vreesdet v voor den vyere, ende en ginckt niet op den berch: ende hy sprack:

6

^f Ick ben de Heere dijn God, die dy wt Egyptenlande gheleydt heeft, wt den diensthuyse:

f Exod. 20.a.2. Psalm. 81.b.11.

7

Du en salt gheen ander Goden hebben voor my. ⁺

+ De x. Geboden.

8

^g Du en salt dy gheen beelden maken van eenigherley ghestalte, noch bouen in Hemel, noch beneden op Aerden, noch int water onder der Aerden.

g Leuitic. 26.a.1. Deut. 4.b.16. c.13 ende 27.b.15. Psalm. 97.a.7.

9

Du saltse niet aenbidden, noch hen dienen, ^h want ick ben de Heere dijn God een ijuerich God, die de misdaet der vaderen te huys soeckt ouer de kinderen, int derde ende vierde lidt, aen dien, die my haten:

h Exod. 34.a.7. Ierem. 32.b.18. Nahum 1.a.2.

B.10

Ende barmherticheyt bewijse in veel duysent, dien, die my lief hebben, ende myne gheboden houden.

11

ⁱ Du salt den naem des Heeren dijns Gods, niet misbruycken: ^k want de Heere en sal dien niet ^l† onghestraft laten, die synen naem misbruyckt.

i Exod. 20.a.7. Leuitic. 19.b.12. Matth. 5.d.33.

k Leuit. 24.b.14.

l† And. onschuldich houden.

12

^m Den Sabbathdach saltu houden, dat du hem heylighest, als de Heere dijn God gheboden heeft.

m Exod. 20.a.8. ende 23.b.12. Hesek. 20.b.12.

13

Ses daghen saltu arbeyden, ende alle dijn werck doen.

14

ⁿ Nu aenden seuenden daghe is de Sabbath des Heeren dijns Gods: so en saltu gheen arbeyt doen, noch dijn sone, noch dyne dochter, noch dijn knecht, noch dyne maecht, noch dijn osse, noch dijn esel, noch alle dijn vee, noch de vreemdelinck die in dyne poorten is: op dat dijn knecht ende dyne maecht ruste, ghelijck als du.

n Gene. 2.a.2.

15

Want du sal ghedencken, dat du oock een knecht in Egypten lande warest, ende de Heere dijn God, dy van daer wtgeleydt heeft met een machtighe hant, ende wtgherecten arm: daerom heeft dy de Heere dijn God gheboden, dat du den Sabbathdach houden salt.

16

^o Du salt dynen vader ende moeder eeren, als dy de Heere dijn God geboden heeft: op dat du langhen tijt leuest op Aerden, ende dat het dy welga inden lande dat dy de Heere dijn God gheuen sal.

o Exod. 20.b.12. ende 21.b.15.17. Syrac. 3.a.9. ende 7.c.29. Matth. 15.a.4. Ephes. 6.a.2.

17

^p Du en salt niet doodtslaen.

p Matth. 5.c.21. Exod. 21.b.12. Leuitic. 24.b.17.

18

Du en salt gheen ouerspel doen.

19

Du en salt niet stelen.

C.20

Du en salt gheen valsch ghetuyghenisse spreken teghen dynen naesten.

21

^q Du en salt dijns naesten wijf niet begheeren: du en salt niet begeeren dijns naesten huys, acker, knecht, osse, ezel: noch alle wat syne is.

q Roma. 7.a.7. ende 13.a.9.

22

Dat zijn de woorden die de Heere sprack tot uwer gantscher menichte, op den berch, wt den vyere, ende der wolcken, ende donckerheyt, met luyder stemmen: ende en dede daer niet toe, ^r ende schreefse op twee steenen tafelen, ende gafse my.

r Exodi. 31.b.18.

23

Doe ghy nu de stemme wt de duysternisse hoordet, ende den berch met vyere bernen saecht, tradet ghy tot my, alle Ouersten onder uwen stammen, ende uwe Oudtsten,

24

Ende seydet: ^s Siet, de Heere ende God heeft ons laten sien syne heerlicheyt ende syne Maiesteyt, ende wy hebben zijn stemme wt den vyere ghehoort: hedens daechs hebben wy gesien dat God met menschen spreect, ende sy blijuen leuendich.

s Ioan. 1.b.14.

25

Ende nu, waerom sullen wy steruen, dat ons dit groote vyer verteere: ^t wanneer wy des Heeren onses Gods stemme meer hooren, so moeten wy steruen.

t Exod. 20.b.19. Deutero. 18.b.16. Hebre. 12.b.18.

26

Want wat is alle vleesch, dat het hooren kan de stemme des leuendigen Gods, wt den vyere spreken, als wy, ende leuendich blijue?

27

Tredet du daer toe, ende hoort alles wat de Heere onse God seyt, ende segghet ons: ^u alles wat de Heere onse God met dy spreken sal, dat willen wy hooren ende doen.

u Exod. 19.a.8. ende 24.a.3. Deuter. 26.b.17. Iosue 1.b.16.

28

Doe nu de Heere uwe woorden hoorde, die ghy met my spraeckt, seyde hy tot my: Ick hebbe ghehoort de woorden deses volcx, die sy met dy ghesproken hebben: het is altemael goet, wat sy ghesproken hebben.

29

Och, dat sy een sulck herte hadden, my te vreesen, ende te houden alle mijn gheboden, haer leefdaghe: op dat het hen welghinghe, ende haren kinderen eewichlick.

D.30

Gaet henen, ende segt hen: Gaet te huys in uwe hutten.

31

Du daerenteghen salt hier voor my staen, dat ick met dy spreke alle Wetten ende gheboden, ende rechten, die du hen leeren salt, dat sy daer na doen ^x in den lande dat ick hen gheuen sal in te nemen.

x Deuter. 4.a.5. ende 6.a.1.

32

So behoudet nu, dat ghy doet, als v de Heere uwe God gheboden heeft, ^y ende en wijckt niet noch ter rechter noch ter slincker hant.

y Deuter. 17.b.11.

33

Maer wandelt in allen weghen, die v de Heere uwe God gheboden heeft: op dat ghy leuen moecht, ende v welga, ende langhe leuet in den lande, dat ghy innemen sult.