Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Gods Wet sonder alle afdoen ende toedoen houden, behoet den mensche voor den doot, 6. ende is syne gantsche wijsheydt op Aerden, 9. der wercken Gods, 11. Item, zijns Uerbonts, 23. ghestadighe ghedachtenisse wert ernstlick den volcke ingheknoopt, 21. Mose mach dat schoon beloefde lant niet betreden, 25. verderf ende omkomen wort allen beelden eerders gedreycht, 29. gewisse ghenade ende barmherticheyt, allen die hen totten Heere van gantscher herten bekeeren toegheseydt, 32. Uan der heerlickheyt Israels voor allen Heydenen, 41. dry vrysteden ouer de Iordane, 44. ende waer Mose des Heeren gheboden ende rechten ghesproken heeft. | |
A.1ENde nu hoort Israel, de geboden ende rechten, Ga naar margenoot+ die ick v leere, dat ghyse doen sult: Ga naar margenoota op dat ghy leeft, ende in koemt, ende het lant in neemt, dat v de Heere uwer vaderen God gheeft. | |
2Ga naar margenootb Ghy en sult daer niet toe doen, dat ick v gebiede, ende sult daer oock niet af doen: op dat ghy Ga naar margenootc bewaren moecht de gheboden des Heeren ws Gods, die ick v ghebiede. | |
3Ga naar margenootd Vwe ooghen hebben ghesien, wat de Heere ghedaen heeft teghen den Baal Peor: want alle die den Baal Peor volchden, heeft de Heere dijn God verdaen onder v. | |
4Ghy daerenteghen, Ga naar margenoot+ ghy die den Heere uwen Gode aenhinckt, leeft alle hedens daechs: | |
5Siet, ick hebbe v gheleert gheboden ende rechten, als my de Heere mijn God geboden heeft, dat ghy also doen sult in Ga naar margenoote den lande, daer ghy in komen sult, dat ghy het inneemt. Ga naar margenoot+ | |
6So behoudt het nu, ende doet het: Ga naar margenootf want dat sal uwe wijsheyt ende verstant zijn by allen volc- | |
[Folio 60v]
| |
ken, wanneer sy hooren sullen alle dese geboden, dat sy moeten segghen: Ey, welcke wijse ende verstandighe lieden zijn dat, ende een heerlick volck. | |
7Want waer is een sulck heerlick volck, totten welcken de Goden aldus nakende zijn, als de Heere onse God, Ga naar margenootg so dickwils wy hem aenroepen? | |
8Ende waer is een sulck heerlick volck, dat so rechtueerdighe seden ende gheboden heeft, Ga naar margenoot+ als alle dese Wet, die ick v hedens daechs voorlegghe? | |
9Wacht dy slechts, ende bewaert dyne ziele wel, dat du niet en verghetest de gheschiedenissen, die dyne ooghen gesien hebben, ende dat sy niet wt dynen herte en komen, alle dyne leefdaghe: Ga naar margenooth ende salt dynen kinderen, ende kindts kinderen, kont doen, | |
B.10Den dach, Ga naar margenooti doe du voor den Heere dynen God stondest, aen den berch Horeb, doe de Heere tot my seyde: Vergadert my het volc, dat sy myne woorden hooren, ende leeren my vreesen alle hare leefdaghe op Aerden, Ga naar margenootk ende die hare kinderen leeren. | |
11Ga naar margenootl Ende ghy traedt hiertoe, ende stondet beuende aen den berge: ende den berch brandde, tot midden aen den Hemel, ende daer was duysternisse, wolcken ende donckerheyt. | |
12Ende de Heere sprack met v midden wt den vyere: de stemme zijnder woorden hoordet ghy, Ga naar margenootm doch gheen ghelijckenisse en saecht ghy, behaluen de stemme. | |
13Ga naar margenootn Ende verkondichde v zijn Verbont, dat hy v gheboot te doen, naemlicken, de tien woorden, Ga naar margenooto ende schreefse op twee steenen tafelen. | |
14Ende de Heere gheboot my ter seluer tijt, dat ick v leeren soude geboden ende rechten, dat ghy daerna dedet, in den lande, daer ghy in treckt, dat ghy het inneemt. | |
15So bewaret nu uwe zielen wel: want ghy hebt gheen ghelijckenisse ghesien dies daechs, doe de Heere met v sprack wt den vyere, op den berch Horeb: | |
16Ga naar margenootp Op dat ghy v niet en bederft, ende maeckt v eenich beelt, Ga naar margenoot+ dat ghelijck zy eenen manne, ofte wijue, | |
17Ofte vee op Aerden, ofte voghel onder den Hemel, | |
18Ofte ghewormte opten lande, ofte visschen in het water onder der Aerden. | |
19Ga naar margenootq Dat du ooc dyne oogen niet op en hefst na den Hemel, ende siest de Sonne, ende de Mane, ende de Sterren, het gantsche heyr des Hemels, ende valst af, ende biddestse aen, ende dient hen, Ga naar margenootr welck de Heere dijn God verordineeert heeft, allen volcken onder den gantschen Hemel. | |
C.20V dan heeft de Heere aengenomen, Ga naar margenoots ende wt den ijseren ouen, naemlicken, wt Egypten gheleydt, dat ghy zijn erfvolck sult zijn, als het aen desen daghe is. | |
21Ga naar margenoott Ende de Heere was toornich ouer my, om ws doens wille, dat hy swoer: Ick en soude niet ouer de Iordaen gaen, noch in dat goede lant komen, dat dy de Heere dijn God ten erfdeele gheuen sal, | |
22Ga naar margenootu Maer ick moet in desen lande steruen, ende sal niet ouer de Iordaen gaen: ghy daerenteghen sult daer ouer gaen, ende sulc goede lant innemen. | |
23So wacht v nu, dat ghy het Verbont des Heeren ws Gods niet en vergetet, dat hy met v gemaect heeft, ende gheen beelden en maeckt van eenigherley ghestalte, als de Heere dijn God geboden heeft. | |
24Ga naar margenootx Want de Heere dijn God is een verteerende vyer, ende een Ga naar margenooty ijuerich God. | |
25Wanneer ghy nu kinderen genereert, ende kinds kinderen, Ga naar margenoot+ ende het lant bewoont, ende verderft v, ende Ga naar margenootz maeckt v beelden van eenigherley ghestalte, dat ghy quaet doet voor den Heere uwen God, ende ghy hem vertoornt, | |
26Ga naar margenoota So roepe ick hedens daechs ouer v tot ghetuyghen, Hemel ende Aerde, dat ghy gheringhe sult omkomen vanden lande, daer ghy ingaet ouer de Iordane, dat ghy het inneemt: ghy en sult niet lange daerin blijuen, maer sult vernielt worden. | |
27Ga naar margenootb Ende de Heere sal v verstroeyen onder de volcken, ende ghy sult een Ga naar margenootc gheringhe gemeyn ouerblijuende volcksken zijn onder den Heydenen, daer v de Heere henen drijuen zal. | |
28Aldaer saltu dienen den Goden, die menschen handen werck zijn, hout ende steen, die noch sien noch hooren, noch eten noch riecken. | |
29Ga naar margenootd Wanneer du nu aldaer den Heere dynen God soecken salt, so saltu hem vinden, so du hem salt van gantscher herten, ende van gantscher zielen soecken. | |
D.30Wanneer du beancxt zijn salt, ende dy treffen sullen alle dese dinghen inden laetsten daghen, so saltu dy bekeeren totten Heere dynen God, ende zijn stemme hooren. | |
31Want de Heere dijn God is een barmhertich God: hy en sal dy niet verlaten noch verderuen, sal oock niet vergeten des Verbonts, Ga naar margenoote dat hy dynen vaderen gheswooren heeft. | |
32Want vraecht na de vergangen tijden, die voor dy gheweest zijn, Ga naar margenoot+ van dien daghe aen, doe God den mensche op Aerden gheschapen heeft, van eenen eynde des Hemels ten anderen, ofte oyt een sulck groot dinck geschiet, ofte diesgelijcken oyt gehoort zy, | |
33Dat een volck Gods stemme ghehoort hebbe Ga naar margenootf wt den vyere spreken, als du gehoort hebst, ende dannoch Ga naar margenootg† leuest. | |
34Ofte of God versocht heeft, in te gaen, ende hem een volck, midden wt eenen volcke, te nemen, door versoeckinghe, door teeckenen, door wonder, door strijdt, ende door een machtighe hant, ende door eenen wtghereckten arm, ende door seer verschrickelicke daden, als dat altemael de Heere uwe God, Ga naar margenooth voor v ghedaen heeft in Egypten voor dynen ooghen? | |
35Du hebst het ghesien, op dat du wetest, Ga naar margenooti dat de Heere alleen God is, ende gheen meer. | |
36Ga naar margenootk Van den Hemel heeft hy dy zijn stemme hooren laten, dat hy dy onderwese: ende op Aerden heeft hy dy ghewesen zijn groot vyer, ende syne woorden hebstu wt den vyere ghehoort. | |
37Ga naar margenootl Daerom dat hy dyne vaders lief gehadt, ende haer zaet na hen verkoren heeft Ga naar margenootm ende heeft dy wech gheleyt met synen Ga naar margenootn aenghesichte, door syne groote kracht wt Egypten: | |
38Dat hy verdreef voor dy groote volcken, ende stercker dan du bist, ende dy daer in brochte, dat hy dy haer lant gaue ten erfdeele, als het hedens daechs staet. | |
39So saltu nu hedens daechs weten, ende ter herten nemen, Ga naar margenoot+ Ga naar margenooto dat de Heere een God is, bouen in Hemel, ende beneden op Aerden, ende geen meer. | |
E.40Dat du houdest syne rechten ende gheboden, die ick dy heden ghebiede: so sal het dy ende dynen kinderen na dy welgaen, dat dijn leuen lanck duere inden lande, dat dy de Heere dijn God gheeft eewichlick. | |
31[41]Ga naar margenootp Doe scheydde Mose dry steden wt op ghene zijde der Iordanen, Ga naar margenoot+ tegen den opganc der sonnen, | |
42Dat aldaer henen vliede, wie synen naesten doot slaet onuersiens, ende hem te voren niet viandt | |
[Folio 61r]
| |
gheweest is, die sal in der steden een vlieden, dat hy leuendich blijue. | |
43Bezer Ga naar margenootq inder woestijne int effen lant, onder den Rubeniteren, ende Ramoth in Gilead onder den Gadditeren, ende Golan in Basan onder den Manassiteren. | |
44Dat is de Wet, die Mose den kinderen Israels voorleyde. | |
45Dat is dat ghetuyghenisse, ende gheboden ende rechten, die Mose den kinderen Israels seyde, doe sy wt Egypten ghetoghen waren, | |
46Op ghene zijde der Iordanen, Ga naar margenoot+ in het dal tegen den huyse Peor, inden lande Sihon des Konincx der Amoriters, die te Hesbon woonde, Ga naar margenootr dien Mose ende de kinderen Israels sloeghen, doe sy wt Egypten ghetoghen waren. | |
47Ende namen zijn lant in, daer toe het lant Og des Konincx tot Basan, der tweer Koninghen der Amoriten, die op ghene zijde der Iordanen waren, teghen den opganck der Sonnen, | |
48Van Aroer aen die aenden oeuer leyt der beke by Arnon tot aenden berch Sion, dat is de Hermon. Ga naar margenoot+ | |
49Ende alle het vlacke velt op ghene zijde der Iordanen, teghen den opganck der Sonnen, tot aen de Zee inden vlacken velde, beneden aen den berch Pisga. |
|