Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

1. Og de Koninck Basan werdt verslaghen, 4. syne steden, 8. met tsamen den gantschen lande beyder Koninghen der Amoriten, ghewonnen ende inghenomen, 12. ende den Rubeniten, Gadditen, ende den haluen stamme Manasse, 18. so sy hare broederen ter ruste helpen, in ghegheuen, 21. Mose doet beuel aen Iosua, 28.

[fol. 60r]

die aen sijne stede geordineert wert, 23. biddet met grooten ernste int beloefde lant te komen, 26. ende het wert hem gheweyghert.

A.1

ENde wy keerden ons, ende togen opwaerts, den wech tot Basan, ^a ende Og de Koninck tot Basan tooch wt ons teghen met alle synen volcke, te strijden by Edrei.

a Num. 21.d.33. Deut. 29.a.7.

2

Doch de Heere sprack tot my: Vreest dy niet voor hem: want ick hebbe hem, ende alle zijn volck met synen lande, in dyne handen ghegheuen, ende salt met hen doen, ^b als du met Sihon den Koninck der Amoriten ghedaen hebst, die tot Hesbon woonde.

b Nu. 21.c.24. d.33 Deut. 2.d.33.

3

Also gaf de Heere onse God ooc den Koninc Og tot Basan in onse handen, met alle synen volcke, dat wy hem versloegen, tot dat van hem niet ouer en bleef.

4

Doe wonnen wy te dier tijdt alle synen steden, ende daer en was gheen stadt, die wy niet en namen, tsestich steden, de gantsche ^c† contreye: in den Koninckrijcke Og tot Basan.

c† an. streke. Deut. 20.b.19.

5

Alle dese steden waren vast, met hoogen mueren, poorten ende rijchelen, behaluen gantsch veel andere vlecken sonder mueren,

6

Ende verbandense, ghelijck als wy met Sihon den Koninck tot Hesbon deden: alle steden verbandden wy, beyde, met mans, wijuen, ende kinderen.

7

Doch alle het vee ende roof der steden, roofden wy voor ons.

8

Also namen wy tot dier tijdt dat lant, wt der hant der tweer Koningen der Amoriten, op gene zijde der Iordanen, van der beke by Arnon aen, tot aenden berch Hermon, ⁺

+ De berch Hermon.

9

^d Welcken de Zidoniers, Sirion heeten, doch de Amoriters heeten hem Zenir.

d Psalm. 89.b.13.

B.10

Alle steden opten slechten velde, ende het gantsche Gilead, ende het gantsche Basan tot Salcha toe, ende Edrei, de steden des Koninckrijcks Og tot Basan.

11

Want de Koninck Og tot Basan, ⁺ was noch alleen ouer van den Reusen: siet, zijn ijseren bedde is hier tot Rabbath der kinderen Ammon, neghen ellen lanck, ende vier ellen breedt, na eens mans ellenboghe.

+ Og een Reuse: zijn bedde 9. ellen lanck.

12

Sodanighe lant namen wy in ter seluer tijdt, van Aroer aen, die aen der beke by Arnon leyt, ^e ende ick gaf het halue gheberchte Gilead met synen steden, den Rubeniteren, ende Gadditeren.

e Num. 32.d.33. Deut. 29.a.8. Ios. 12.a.6. ende 13.a.8. ende 22.a.4.

13

Nu het ouerblijuende in Gilead, ende het gantsche Basan des Koninckrijcks Og, gaf ick den haluen stamme Manasse: de gantsche ^f† contreye Argob totten gantschen Basan, dat heet der reusen lant.

f† an. streke.

14

Iair de sone Manasse, nam de gantsche contreye Argob, tot aen de lantpalen Gessuri, ende Maachati, ende hiet dat Basan na synen name, Hauoth Iair, ⁺ tot heden in den dach.

+ Hauoth Iair.

15

Ende Machir gaf ick Gilead.

16

Ende den Rubeniteren ende den Gadditeren gaf ick des Gileads een deel, ⁺ tot aen de beke by Arnon, midden in de beke die de lantpale is, ende tot aen de beke Iabok, die de lantpale is der kinderen Ammon.

+ Der Rubeniters deel.

17

Daertoe het velt, ende de Iordaen (die de lantpale is) van Cinereth aen tot aen de Zee aenden velde, naemlicken, de Soutzee, beneden aen den berch Pisga teghent Oosten.

18

^g Ende gheboot v ter seluer tijdt, ende sprack: De Heere uwe God, heeft v dit lant ghegheuen in te nemen: so treckt nu gherustet, voor uwen broederen den kinderen Israels henen, wat strijtbaer is.

g Num. 32.c.20.

19

Behaluen uwe wijuen ende kinderen, ende vee, (want ick weet dat ghy veel vees hebt) latet in uwen steden blijuen, die ick v ghegheuen hebbe,

C.20

Tot dat de Heere uwe God, uwe broederen oock tot ruste brengt, als v, dat sy oock het lant innemen, dat hen de Heere uwe God gheuen sal, op ghene zijde der Iordanen: so sult ghy dan wederkeren tot uwer besittinghe, die ick v ghegheuen hebbe.

21

Ende Iosua gheboot ick ter seluer tijdt, ⁺ ende sprack: ^h Dyne ooghen hebben ghesien, alles wat de Heere uwe God desen tween Koninghen gedaen heeft, also sal de Heere ooc allen Konincrijcken doen, daer du henen treckst.

+ Beuel Mose aen Iosua.

h Num. 27.c.22.

22

En vreest v niet voor hen, want de Heere uwe God, strijt voor v.

23

Ende ick badt den Heere ter seluer tijdt, ⁺ ende sprack:

+ Mose koemt niet int beloefde lant.

24

Heere, Heere, du hebst begonst te bewijsen dynen knecht dyne heerlickheyt ende dyne stercke hant: want waer is een God in Hemel ende in Aerden, die het dynen wercken ende dyner macht, konde na doen?

25

Laet my gaen, ende sien dat goede lant, op ghene zijde der Iordanen, dit goede geberchte ende den Libanon.

26

ⁱ Doch de Heere was toornich op my, om uwent wille, ende verhoorde my niet: maer sprack tot my: Laet het ghenoech zijn, en segt my daer niet meer van.

i Deut. 1.d.37. e ende 4.c.21. ende 31.a.2 ende 34.a.1.

27

^k Climt op de hoochte des berchs Pisga, ende heft dyne ooghen op teghent Westen, ende tegent Noorden, ende tegent Suyden, ende tegent Oosten: want du en salt niet ouer dese Iordane gaen,

k Num. 27.b.12.

28

Ende ghebiet Iosua, dat hy getroost ende onvertzaecht zy: want hy sal ouer de Iordaen gaen, voor den volcke henen, ^l ende sal hen dat lant wt deylen, dat du sien salt.

l Num. 34.b.17. Iosue 14.a.1.

29

^m Also bleuen wy in het dal, tegen den ⁿ huyse Peor.

m Num. 25.a.1.

n Dat is, kercke, of tempel.