Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxiij. Capittel.

1. Bileam na bouwen seuen Altaren met bestemden offer daer op, bestaet hem Israel te veruloecken, 4. ende so hem God syne woort in den mont leyt, 7. moet hy seghen voor vloeck spreken, 11. Balack daer ouer ontrust, 14. voert hem aen een ander plaetse laet andermael Altaren met offeren toerichten, als voor, 18. ende hoort wederom segen voor vloecken, 25. dat verdriet hem, voert hem op de hoochte Peor, ende laet derdemael Altaren met offeren toerichten, als voor.

A.1

ENde Bileam sprack tot Balack, Bouwet my hier seuen Altaren, ende besorcht my hier seuen ossen ende rammen.

2

Balack dede, als hem Bileam seyde: ende beyde Balack ende Bileam offerden, ^a telcken op eenen Altaer eenen osse ende eenen ram.

a of ymmers.

3

Ende Bileam sprack tot Balack: Tredet by dijn brandtoffer, ^b ick wil henen gaen, ofte my misschien de Heere ghemoettede, dat ick dy segghe: wat hy my kondt doet: ende ghinck henen ^c haestelijck.

b Hier liecht Bileam, want de Heere hadde hem rede voorhenen geleyt, dat hy niet en soude vloecken: maer hy gaet tot synen toouenaren onder des Heeren naem. Num. 23.b.16. ende 24.a.1.

c an. op de hoochte. an. alleene.

4

Ende God gemoettede Bileam: ende hy sprack tot hem: Seuen Altaren heb ick toegherichtet, ende telcken op eenen Altaer, eenen osse, ende eenen ramme.

5

De Heere daerentegen gaf dat woort Bileam inden mont, ende sprack: Gaet weder henen tot Balack, ende spreeckt also.

6

Ende doe hy weder tot hem quam, siet, doe stont hy by synen brandtoffer, met tsamen allen Vorsten der Moabiters.

7

Doe hief hy aen syne ^d spreucke, ende seyde: Wt Syrien heeft my Balack der Moabiter Koninck halen laten, van het gheberchte teghen den opganck: Koemt, veruloect my Iacob, koemt, scheldet Israel.

d Spreucke heet hier oracula, dat is sulcke woorden die hy niet van hemseluen spreect, maer die hem God inden mondt gaf: als wanneer een godlooser den text des woorts Gods spreect, dat tegen hemseluen ende den synen is.

8

Wien sal ick veruloecken, dien God niet veruloeckt? wien sal ick schelden: dien de Heere niet en scheldt?

9

Want vander hoochte der ^e steenrotsen sie ick hem wel, ende van den kleynen bergen aensie ick hem: siet, dat volck sal alleen woonen, ende niet onder de Heydenen gherekent worden.

e Num. 22.a.5.

B.10

Wie kan tellen het stof Iacobs, ⁺ ende het ghetal des vierden deels Israels? mijn ziele moet steruen den doot der rechtueerdigen, ende mijn eynde worde als deser eynde.

+ Bileam segent het volc Gods tegen Balacks wille.

11

Doe sprack Balack tot Bileam, wat doestu nu by my? Ick hebbe dy halen laten te veruloecken myne vianden, ende siet du seghenstse.

12

Hy antwoordde ende sprack: ^f Moet ick dat niet houden ende spreken, dat my de Heere inden mont gheeft?

f Num. 22.d.38.

13

Balack sprack tot hem: Koemt doch met my aen een ander plaetse, van welcker du zijn eynde siest, ende doch niet gantsch siest, ende veruloect my hen aldaer.

14

Ende hy voerde hem op een ^g† vrije pleyn, op de hoochte Pisga, ⁺ ende bouwede seuen Altaren, ende offerde telcken op eenen Altaer eenen osse, ende eenen ram.

g† an. schouplaen.

+ Pisga.

15

Ende sprack tot Balack: Treedt also by dijn brantoffer, ick wil daer wachten.

16

Ende de Heere gemoettede Bileam, ende gaf hem dat woort in synen mont, ende sprack: Gaet weder tot Balack, ende spreeckt also.

17

Ende doe hy weder tot hem quam, siet doe stont hy by synen brantoffer metten Vorsten der Moabiters: ende Balack sprac tot hem: Wat heeft de Heere gheseyt?

18

Ende hy hief aen syne spreucke, ende seyde: Staet op Balack, ende hoort, vaet ter ooren wat ick segghe, dus sone Zipor.

19

^h God is niet een ⁱ mensche, dat hy liege, noch een menschen kindt, dat hem yet wat berouwe: soude hy yet wat segghen, ende niet doen? soude hy yet wat spreken, ende niet houden?

h 1.Cor. 1.a.9. ende 10.b.13.

i De menschen liegen, ende moeten ooc onderwijlen feylen, dat sy niet houden konnen, want sy zijn selfs haers leuens ongewis.

C.20

Siet te seghenen ben ick hier gebracht, ^k† ick seghene, ende kans niet ghekeeren.

k† an. hy segent,

21

Men siet gheen ^l moeyte in Iacob, ende gheen arbeydt in Israel: de Heere zijn God is by hem, ende het ^m trompetten des Konincks onder hem.

l Moeyte ende arbeydt heet de Schrift Afgoderije ofte valschen Godsdienst, ende wat buyten den gelooue geschiet. Psalm. 10.a.7.

m Trompetten, Dat is, de lieflicke trompetten Gods haers Konincks, diese te maken beuolen hadde, daer om sy ooc onouerwinlick waren in den strijdt. Mach oock wel heeten, het woort Gods dat in desen volcke louter ende openbaer geleert wert an. geselschap ofte vrientschap.

22

ⁿ God heeftse wt Egypten gheleyt, zijn vrijmoedicheyt is als eens eenhoorens.

n Num. 24.a.8.

23

Want daer is gheen toouenaer in Iacob, ende gheen waerseggher in Israel: tot syner tijdt sal men van Iacob segghen, ende van Israel, welcker wonderwercken God doet.

24

Siet dat volck sal opstaen, als een ionge leeuwe, ende sal hem verheffen, als eenen leeuwe: het en sal hem niet legghen, tot dat het den roof verslinde, ende het bloet der verslagenen drincke.

25

Doe sprack Balack tot Bileam: Du salt hem noch vloecken noch seghenen.

26

Bileam antwoordde, ende sprack tot Balack: Hebbe ick dy niet gheseydt: Alles wat de Heere spreken sal, dat sal ick doen?

27

Balack sprack to hem: Koemt doch, ick wil dy aen een ander plaetse brenghen, of het misschien Gode beuiel, dat duse my aldaer veruloeckest.

28

Ende hy voerde hem op de hoochte des berchs Peor, ⁺ welcke teghen de woestijne siet.

+ Peor.

29

Ende Bileam sprack tot Balack: Bouwet my hier seuen Altaren, ende beschickt my seuen ossen ende seuen rammen.

30

Balack dede als Bileam seyde, ende offerde telcken op eenen Altaer, eenen osse, ende eenen ram.