Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiij. Capittel.

1. Twaelf mannen die de Heere heet wtschicken het lant te verspieden, 17. veerdicht Mose af met ernstighen beuele, 21. sy gaen henen, 23. nemen met hen sommighe vruchten des lants, 25. ende keeren weder na xl. daghen tot den volcke, 27. ende seggen hem des lants ghelegentheyt aen, 30. Caleb der verspieders een, vermaentse te trecken, ende het lant in te nemen, 31. de andere schrickense af, ende makense veruaert.

A.1

ENde de Heere sprack met Mose, ende seyde:

2

Sendt mannen wt, die het landt Canaan verspieden, dat ick den kinderen Israels geuen wil: van eenen yeghelicken stamme haerder vaderen, eenen voornemelicken man.

3

Mose sandtse wt der woestijne Paran, na den woorde des Heeren, die alle voornemelicke mannen waren onder den kinderen Israels,

4

Ende hieten also: Sammua de sone Zacur, des stams Ruben.

5

Saphat de sone Hori, des stams Simeon.

6

Caleb de sone Iephune, des stams Iuda.

7

Igeal de sone Ioseph, des stams Isaschar.

8

Hosea de sone Nun, des stams Ephraim.

9

Palti, de sone Raphu, des stams BenIamin.

B.10

Gadiel, de sone Sodi, des stams Sebulon.

11

Gaddi de sone Susi, des stams Ioseph van Manasse.

12

Ammiel de sone Gamalli, des stams Dan.

13

Sethur de sone Michael, des stams Asser.

14

Nahebi, de sone Vaphsi, des stams Naphthali.

15

Guel de sone Machi des stams Gad.

16

Dat zijn de namen der mannen, die Mose wtsandt, het lant te verspieden: ende Hosea de sone Nun, noemde Mose Iosua.

17

Doese nu Mose henen sandt het lant Canaan te verspieden, sprack hy tot hen: Trect henen op teghent Suyden, ende gaet op het gheberchte.

18

Ende besiet het lant hoe het is, ende het volck dat daer in woont, oft het sterck oft swack, weynich oft vele is.

19

Ende wat het voor een lant is daer sy in woonen, oft het goet oft quaet zy: ende wat het voor steden zijn, daer sy in woonen, oft sy in tenten oft in sterckten woonen.

C.20

Ende wat het voor lant zy, of het vet oft magher zy, ende oft daer boomen in zijn oft niet: zijt vrijmoedich, ende neemt de vruchten des lants: het was effen om den tijt der eerster wijnbezien.

21

Sy ghingen op, ende verspiedden het lant, vander woestijne Zin aen, tot Rehob, daermen na Hemath gaet.

22

Sy ghinghen oock op teghent Suyden, ende ^a† quamen tot Hebron toe, daer was Ahiman, Sesai ende Thalmai, de kinderen Enack: maer Hebron was seuen Iaer getimmert voor Zoan in Egypten.

a† Anders, quam [Caleb]

23

^b Ende sy quaemen tot aen de beke Escol, ende sneden aldaer een rancke af met een wijndruyue, ende lietense twee op eenen stock draghen: daer toe oock granaetappelen ende vijghen.

b Deuter. 1.c.24.

24

De plaetse heet de beke ^c Escol, om der druyuen wille, die de kinderen Israels aldaer afsneden.

c Escol, heet een Druyue, daer wt wert de naem Druyuenbeke.

25

Ende sy keerden om, doe sy het lant verspiedt hadden, na veertich daghen.

26

Ghinghen henen, ende quamen tot Mose ende Aaron, ende tot der gantscher menichte der kinderen Israels, inder woestijne Paran te Kades, ende seyden hen wederom, ende der gantscher menichte, hoe het stont, ende lieten hen de vrucht des lants sien.

27

Ende vertelden hen, ende spraken: Wy zijn in het lant ghekomen, daer ghy ons henen seyndet, daer melck ende honich in vloeyt, ende dit is van syne vrucht.

28

Behaluen dat daer sterck volck in woont, ende seer vaste ende groote steden zijn: ende saghen oock ^d Enaks kinderen aldaer.

d Dat waren ruesen kinderen, Iosue 11.c.22. Iudicum 1.c.20.

29

Doch de Amalekiters woonen inden lande teghent Zuyden, de Hethiters ende Iebusiters ende Amoriters woonen op het gheberchte, de Cananiters woonen aen de Zee, ende om de Iordane.

D.30

Caleb dan stilde het volck tegen Mose, ende sprack: Laet ons op trecken, ende dat lant in nemen, want wy konnent ouerweldighen.

31

^e Doch de mannen die met hem waren opghetoghen, spraken: ^f Wy en konnen niet op trecken teghen dat volck, want sy zijn ons te sterck.

e Nume. 32.a.8.

f Numer. 14.e.40.

32

Ende maecten den lande dat sy verspiedt hadden, een quaet gheroep onder den kinderen Israels, ende spraken: Het lant daer wy doorghegaen zijn te verspieden, verslindt zijn inwoonders, ende al dat volck dat wy daer in sagen, zijn lieden van grooter lengde.

33

Wy saghen oock Ruesen aldaer, Enacks kinderen vanden Ruesen: ende wy waren voor on-

[fol. 49v]

sen ooghen als de sprinckhanen, ende also waren wy oock voor haren ooghen.