Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

1. MirIam ende Aaron murmureren teghen Mose, 4. ende werden vanden Heere ernstlicken gestraft, 10. MirIam wort malaetsch. 11. Aaron bidt voor haer Mose, 13. ende die tot den Heere, 15. so wert sy heel. 16. het volck koemt in de woestijne Paran.

A.1

ENde ^a MirIam ende Aaron spraken teghen Mose, om zijns wijfs wille de Moorinne, ^b die hy ghenomen hadde, daerom dat hy een Moorinne ten wijue ghenomen hadde.

a Deutero. 24.a.9

b Exodus 2.c.21.

[fol. 49r]

2

Ende spraken: Spreeckt dan de Heere alleen door Mose? spreect hy niet oock door ons? Ende de Heere hoorde dat.

3

^c Doch Mose was een ^d seer ^e† gheplaecht mensche bouen alle menschen op Aerden.

c Syrach. 45.a.4.

d Dat is, ellendich mensche, die vele lijden moeste, Psalm.132. Ghedenct Dauids, ende alle zijns lijdens, Prouerb. 18.b.12. Eermen te, etc.

e† And. saechtmoedich.

4

Ende de Heere sprack haestelick tot Mose ende tot Aaron, ende tot MirIam: Gaet henen wt, ghy dry, totter hutten des ^f† Bescheyts: ende sy ghinghen alle dry wt.

f† And. Stifts, of ghetuyghenisses:

5

^g Doe quam de Heere af inder wolckencalumne, ^h ende tradt inder hutten deure, ende riep Aaron ende MirIam: ende die beyden ghinghen wt.

g Psalm. 99.a.7.

h Exod. 29.e.42.

6

Ende hy sprack: Hoort myne woorden: Is yemant onder v een Propheet des Heeren, dien wil ick my kondt maken in een ghesichte, oft in eenen droom wil ick met hem spreken.

7

Doch niet also mijn knecht Mose, ⁱ die in mynen gantschen huyse ghetrouwe is.

i Hebre. 3.a.2.

8

^k Mondelicken spreke ick met hem, end hy siet den Heere in syner ghedaente, ⁺ niet door duyster woorden, oft ghelijckenisse: waerom en hebt ghy v dan niet gheureest, teghen mynen knecht Mose te spreken?

k Exodi. 33.b.11.

+ Moses is ouer alle Propheten, tot aen Christum.

9

Ende den toorn des Heeren vergrimde ouer hen, ende ghinck wech.

B.10

Daer toe de wolcke weeck oock van der hutten: ^l ende siet, doe was MirIam [wit] malaetsch als de sneeu: ⁺ ende Aaron keerde hem tot MirIam, ende wert gewaer, dat sy malaetsch was.

l 2.Paral. 26.b.19

+ MirIam oft Maria Mose suster wort malaetsch.

11

Ende sprack tot Mose: Och mijn heere, en laet de sonde niet op ons blijuen, daer wy sottelicken mede gedaen, ende ons besondicht hebben:

12

Dat dese niet en zy, als een doot dinck, dat van zijns moeders lijf koemt: het heeft alreede de helft haers vleeschs verslindt.

13

Mose dan schreydde tot den Heere, ende sprack: Och God heeltse.

14

De Heere sprack tot Mose: Wanneer haer vader haer in haer aenghesicht ghespogen hadde, en soude sy haer niet seuen daghen schamen? ^m laetse besluyten seuen daghen buyten den legher, daer na laetse weder aennemen.

m Leuitic. 13.14.

15

Also wert MirIam seuen daghen besloten buyten den legher, ende het volck en tooch niet voorder, tot dat MirIam aenghenomen wert.

16

ⁿ Daer na tooch het volck van Hazeroth, ende legherden hen in de woestijne ⁺ Paran.

n Numer. 33.b.18.

+ Paran, oft Kades, het welck is aen de palen des lants Canaan, dat hen toegeseyt was.