Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Welcker hem des Heylighen onthouden souden, 18. welckerley offer men totten Heere brengen, 29. ende hoe men hem metten danckofferen houden soude. | |
2Segt Aaron ende synen sonen, dat sy hem Ga naar margenoota onthouden van den heylighen der kinderen Israels, dat sy my heyligen, ende mynen heyligen name niet ontheylighen: want ick ben de Heere. | |
3So segt nu hen, op hare nakomelinghen: So wie van uwen zade hiertoe treet totten Heyligen, dat de kinderen Israels den Heere heylighen, ende veronreynicht hem also ouer denseluen, dies ziele sal wtgheroeyt worden, voor mynen aensichte: want ick ben de Heere. | |
4Welcker van den zade Aarons malaetsch is, Ga naar margenootc ofte eenen vloet heeft, die en sal niet eten vanden Heyligen tot dat hy reyn worde: wie ergens een onreyn lichaem aenroert, ofte wien het zaet ontgaet in den slape. | |
5Ende welcker ergens een gewormte aenroert dat hem onreyn is, ofte eenen mensche, die hem onreyn is, ende alles wat hem ontreyniget. | |
6Welcker siele dier een aenroert, die is onreyn tot op den auont, ende sal vanden Heyligen niet eten, maer sal te voren zijn lijf met water baden. | |
7Ende als de sonne onderghegaen, ende hy reyn gheworden is, dan mach hy daeruan eten: want dat is zijn Ga naar margenootd neeringhe. | |
8Ga naar margenoote Een aes ende wat vanden wilden dieren verscheurt is, sal hy niet eten, op dat hy daer niet onreyn aen en worde, Ga naar margenoot+ want ick ben de Heere. | |
9Daerom sullen sy myne settingen houden, dat sy geen sonde op hen laden, ende daeruan steruen, als sy hen ontheylighen: want ick ben de Heere diese heylicht. | |
B.10Gheen ander en sal van dat Heylige eten, noch des Priesters huysghenoote, noch dachlooner. | |
11Wanneer dannoch de Priester een ziele voor zijn ghelt koopt, die mach daer van eten: ende wat hem in synen huyse geboren wert, dat mach ooc van synen broode eten. | |
12Wanneer ooc des Priesters dochter, eens vreemdelincks wijf wert, die en sal niet van de heylige heffinghe eten. | |
13Wort sy dannoch een weduwe ofte wtgestooten, ende en heeft gheen zaet, ende koemt weder tot haers vaders huys, so sal sy eten van haers vaders broot, als doe sy noch een maecht was, doch gheen vreemdelinck sal daer van eten. | |
14Wie oock anders van den Heyligen eet, onwetende, die sal het vijfte deel daertoe doen, ende den Priester gheuen metten gheheylichden, | |
15Op dat sy niet ontheyligen het Heylighe der kinderen Israels, dat sy den Heere heffen. | |
16Op dat sy hen niet met misdaet ende schult beladen, wannneer sy hare gheheylichde eten, want ick ben de Heere diese heylicht. | |
17Ende de Heere sprack met Mose, ende seyde: | |
18Segt Aaron ende synen sonen, ende allen kinderen Israels: Ga naar margenootf Welcker Israeliter ofte vreemdelinck in Israel, zijn offer doen wil, het zy ergens haer belofte, of van vrijen wille dat sy den Heere een brantoffer doen willen. | |
19Dat hem van v aengenaem zy, dat sal een Hy ende sonder Ga naar margenootg vlecke zijn, van runderen ofte lammeren, ofte gheyten. | |
C.20Alles wat een gebreck heeft, en sult ghy niet offeren; want het sal voor v niet aengenaem zijn. | |
[Folio 41v]
| |
21Ga naar margenooth Ende wie een danckoffer den Heere doen wil, een sonderlicke belofte, ofte van vrijen wille, van runderen ofte schapen, dat sal sonder vlecke zijn, dat het aengenaem zy: het sal geen gebreck hebben: | |
22Isset blint, ofte ghebrecklick, ofte ghewont, ofte dorre, ofte grindich, ofte schorft, so sult ghy sulcks den Heere niet offeren, ende daer gheen offer van gheuen op den Altaer des Heeren. | |
23Eenen osse ofte schaep, dat onghewoonlicke leden, ofte Ga naar margenooti gebrecklicke leden heeft, machstu van vrijen wille offeren, doch ter belofte en kan het niet aenghenaem zijn. | |
24Du en salt ooc den Heere niet Ga naar margenootk verstootens, ofte gewreuens, ofte verscheurts, ofte dat gewont is, offeren, ende sult in uwen lande sulcks niet doen. | |
25Du salt oock sulcker gheen, van eens vreemdelincks hant, neuen den broode ws Gods offeren, want het en deuch niet, ende heeft een gebreck, daerom sal het niet aenghenaem zijn voor v. | |
26Ende de Heere sprack met Mose, ende seyde: | |
27Wanneer een osse ofte lam, Ga naar margenoot+ ofte geyte geboren is, so salt seuen dagen by syner moeder zijn, ende aen den achsten daghe, ende daerna, machmen het den Heere offeren, so isset aenghenaem. | |
28Het zy een osse ofte lam, so en salmen het niet met synen ionghe op eenen dach slachten. | |
D.30So sult ghy het desseluen daechs eten, ende sult niet ouer behouden tot opten morgen, want ick ben de Heere. | |
31Daerom houdet nu mijn ghebot, ende doet daer na: want ick ben de Heere. | |
32Dat ghy mynen heylighen name niet ontheylicht, ende ick gheheylicht worde onder den kinderen Israels: want ic ben de Heere die v heylicht: Die v wt Egypten lande gheleyt heeft, dat ick uwe God ware, ick de Heere. |
|