Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxiij. Capittel.

1. De Heere heet het volck, sonder hem, ende met dreygen, na den beloefden lande trecken, 4. het volc draecht leedt, ende leyt zijn verciersel af, 7. Mose slaet de hutte op, buyten verre voor den legher, ende so hy daer henen gaet, siet hem het volck na in de deure syner hutten, 11. de Heere spreeckt met hem vriendelicker wijse, 14. seyt hem toe zijn aenghesichte tot geleyder, 18. maer syne volkomene heerlickheyt te sien, 20. slaet hy hem af.

A.1

DE Heere sprack tot Mose, Gaet henen, treckt van hier, du ende het volc dat du wt Egypten lande gheleydt hebst, int lant dat ick Abraham, Isaac ende Iacob gesworen hebbe, ende gheseydt: ^a Dynen zade wil ick het gheuen.

a Gene. 12.a.7 ende 13.b.15 ende 24.a.7 ende 26.a.4

2

^b Ende ick wil voor dy henen senden eenen Engel, ende wtstooten de Cananiters, Amoriters, Hethiters, ⁺ Pheresiters, Heuiters ende Iebusiters.

b Exod. 23.c.20 ende 32.d.34 Deut. 7.c.21 Iosua. 24.b.12.

+ Enghel.

3

Int lant daer melck ende honich in vloeyt: ick wil niet met dy op trecken, want du bist een ^c† hartneckich volck, ick mochte dy onderweghen verslinden.

c† and. halstarrich

4

Doe het volck dese boose reden hoorde, droegen sy leedt ende niemant droech ^d† verciersel aen hem.

d† and. wtciersel

5

Ende de Heere sprack tot Mose: Segghet tot den kinderen Israel: Ghy zijt een hardneckich volck, ick sal eenmael haestigen ouer dy komen, ende dy verdelghen: ende nu legget dijn verciersel van dy, dat ick weet, wat ick dy doen sal.

6

Also deden de kinderen Israels haer verciersel van hen, voor den berghe Horeb.

7

Ende Mose nam de hutte, ende sloechse op, buyten verre voor den legher, ⁺ ende hietse een hutte des ^e† bescheyts, ende wie den Heere vraghen wilde, die moest wtgaen totter hutten des bescheyts voor het leger.

+ De hutte des stiftes.

e† anders, stifts Heb Ohel Moed

8

Ende wanneer Mose wtginck totter hutten, so stont alle het volck op, ende een yegelick trat in syner hutten deure, ^f ende saghen hem na, tot dat hy in de hutte quam.

f Den rugge Mose sien alle werck heylighen, die het gesette niet en verstaen noch onder hen kennen 2.Corint. 3.a.7. Deut. 31.b.15.

9

Ende wanneer Mose in de hutte quam, so quam de wolckpilaer neder, ende stondt in der hutten deure, ende sprack met Mose:

B.10

Ende alle het volck sach de wolcken ^g pilaer, in der hutten deure staen, ende stonden op, ende neychden hen, een yeghelick in zijnder hutten deure.

g Ofte, colomme

11

^h De Heere dan sprack met Mose van aengesichte tot aenghesichte, als een man met synen vrient spreeckt: ende wanneer hy wederkeerde ten legher, so weeck zijn dienaer Iosua, de sone Nun, de ionghelinck niet wt der hutten.

h Num. 12.a.8.

12

Ende Mose sprack totten Heere: ⁺ Siet, du sprekest tot my: Leydt het volc op, ende latest my niet weten, wien du met my senden wilt: so du doch gheseyt hebst: Ick kenne dy by namen, ende hebst ghenade voor mynen ooghen gheuonden.

+ Mose spreect met Gode

13

Hebbe ick dan ghenade voor dynen ooghen geuonden, so laet my dynen wech weten, op dat ick dy bekenne, ende genade voor dynen oogen vinde, ende siet doch aen, dat dit volck dijn volc is.

14

Hy sprac: ⁱ Mijn aengesichte sal gaen, ^k† daer wil ick dy mede leyden.

i zijn aengesichte is hier de wolcken ende vyerige pilaer

k† anders, ende ick wil dy te rusten brenghen

15

Hy daerenteghen sprack: so dijn aengesichte niet [voor ons] en gaet, so en leydt ons niet van hier op.

[fol. 31r]

16

Want waerby sal doch bekent worden, dat ick ende dijn volck, voor dynen ooghen ghenade geuonden hebben, dan wanneer du met ons gaest? op dat ick ende dijn volck ^l† gheroemt worden, voor allen volcke, dat op den Aerdbodem is.

l† anders, yet wat sonderlincks

17

De Heere sprack tot Mose: Wat du nu ghesproken hebst, wil ick oock doen: want du hebst ghenade voor mynen ooghen gheuonden, ende kenne dy by namen.

18

Hy sprack: so latet my dyne heerlickheyt sien.

19

Ende hy sprack: ⁺ Ick wil voor dynen aenghesichte henen, alle myne goeden voorby laten gaen, ende wil laten ^m† prediken des Heeren naem voor dy: ⁿ wien ick ghenadich ben, dien ben ick ghenadich: ende wiens ick my ontferme, diens ontferme ick my.

+ Mose begeert God te sien.

m† and. noemen

n Rom. 9.b.15.

C.20

Ende sprack voorder: Du kanst mijn ^o aengesichte niet sien: want gheen mensche sal leuen, die my siet.

o Is hier God selfs. Deut. 4.b.12. Iudic. 6.c.22. ende 13.c.22 Ioan. 1.b.18. 1.Timo. 6.b.16. 1.Ioan. 4.b.12.

21

Ende de Heere sprack voorder: Siet, daer is een ruym by my, daer saltu op den steene staen.

22

Wanneer dan nu myne heerlickheyt voorby gaet, so wil ick dy in der steenkloue laten staen: ende ^p† myne hant sal bouen dy stil staen, tot dat ick voorby ga.

p† and. met myne handt sal ic dy bedecken Prophecie van Christo, welcke soude verschijnen in der menscheyt, daerna wanneer Moses rijcke een eynde hadde, onder dies soude Mose in den steene staen, ende den toegheseyden Christum sien ende prediken tot dat hy quame, dat also Israel Godes woort altijt hebbe tot op Christum.

23

Ende wanneer ick myne hant van dy neme, so saltu my achterna sien: doch mijn aenghesichte en kan men niet sien.