Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xx.Capittel.

1. De Heere gheeft Mose de twee tafelen der geboden, 18. het volc vreest het grouwelick wesen, het welck aldaer gesien wort, 20. ende wort van Mose getroost, 22. de Heere verbiet alle gulden en silueren beelden te maken beneuen hem, 24. ende wilt men sal hem eenen slechten Altaer van Aerden oft ongehouwen steenen maken.

1

ENde God sprack alle dese woorden: ⁺

+ De thien geboden Gods.

2

^a Ick ben de Heere dijn God, ^b die dy wt Egyptenlande, wt den diensthuyse gheleydt hebbe.

a Deut. 5.a.6 Psalm. 81.b,11.

b Exod. 14.a.3

3

Du en salt gheen andere Goden ^c† beneuen my hebben.

c† anders, voor

4

^d Du en salt dy gheen beelt, noch eenighe ghelijckenisse maken, noch van dat daer bouen in Hemel, noch van dat daer beneden op Aerden, noch van dat in den watere onder der Aerden is.

d Deut. 4.b.16 c.23. ende 27.b.15 Leuit. 26.a.1 Psalm. 97.a.7.

5

En ^e† bidtse niet aen, ende en dient hen niet: want ick de Heere dijn God, ben een zeloers God, ^f die daer te huys soeckt der vaderen misdaet aen de kinderen, tot in het derde ende vierde lidt, ^* die my haten.

e† anders, Eertse

f Exod. 34.a.7 Deut. 7.a.9 Iere. 32.b.18.

* der ghener

6

Ende doe barmherticheyt aen vele duysent, ^† die my lief hebben, ende mijn gheboden houden.

† der ghener

7

^g Du salt den naem des Heeren dijns Gods niet ^h† misbruycken: ⁱ want de Heere en sal dien niet ^k† ongestraft laten, die synen naem misbruyct.

g Deut. 5.b.11 Leuit. 19.b.12 Syrach. 23.a.9. Matth. 5.d.33

h† anders, lichtueerdich noemen

i Leuit. 24.b.14

k† anders, onschuldich houden

8

^l Ghedenct den Sabbaths dach, dat du hem heylighest.

l Deut. 5.b.12 Exod. 22.b.12. ende 31.b.14 ende 34.c.21 ende 35.a.2 Hesek. 20.b.12

9

Ses daghen saltu arbeyden, ende alle dijn ^m dinck wtrichten.

m Dat is, alles wat du te doen hebst.

B.10

Doch aenden seuenden daghe, is de Sabbath des Heeren dijns Gods: so en saltu geen werck doen, noch dijn sone, noch dijn dochter, noch dijn knecht, noch dyne maecht, noch dijn vee, noch dijn vreemdelinc, die in dyner [stadt]poorten is.

11

ⁿ Want in ses daghen, heeft de Heere Hemel ende Aerde ghemaeckt, ende de Zee, ende alles wat daer in is, ende rustede aenden seuenden daghe: daerom seghende de Heere den Sabbathdach, ende heylichden.

n Gene. 2.a.2

12

^o Du salt dynen vader ende dyne moeder eeren, op dat du langhe leuest inden lande, dat dy de Heere dijn God ^p† gheeft.

o Deut. 5.b.16 Sprach 3.a.9 ende 7.c.29. Matth. 15.a.4 Ephe. 6.a.2

p† anders, geuen sal

13

^q Du en salt niet dooden.

q Matth. 5.c.21 Roma. 13.a.9

14

Du en salt niet eebreken.

15

Dus en salt niet stelen.

16

Du en salt gheen valsch ghetuygenisse ^r† spreken teghen dynen naesten.

r† anders, gheuen

17

^s† En laet dy ^t niet gelusten dijns naesten huys: en laet dy niet gelusten dynes naesten wijf, noch synen knecht, noch syner maecht, noch synes ossen, noch synes ezels, noch alles dies, dat dijn naeste heeft.

s† Anders, du en salt dy niet laten ghelusten etcet.

t Roma. 7.a.7 ende 13.a.9

18

Ende alle het volck sach het donderen ende blixemen, ende het gheluyt der basuynen, ende den berch roocken: doe sy nu sulcks saghen, vloden sy, ende stonden van verre,

19

Ende spraken tot Mose: ^u Spreect du met ons, wy willen toehooren, ende en laet God niet met ons spreken, wy mochten anders steruen.

u Hebr. 12.b.18 Deut. 5.c.25 ende 18.b.16

C.20

Ende Mose sprack tot den volcke: En vreest v niet: want God is gekomen, op dat hy v ^x† versochte, ende dat v syne vreese voor oogen ware, ende dat ghy niet en sondichdet.

x† an. beproeuen soude

21

Also tradt het volck van verre, daerenteghen Mose maeckte hem henen tot int doncker, daer God inne was.

22

Ende de Heere sprack tot hem: Also saltu den kinderen Israel segghen: Ghy hebbet ghesien dat ick met v vanden Hemel gesproken hebbe.

23

Daerom en sult ghy niets beneuen my maken: silueren ende gulden Goden en sult ghy v niet maken.

24

^y Eenen Altaer van Aerden maect my, ⁺ daer du dijn brantoffer ende danckoffer, dyne schapen ende runderen op offerst: want aen welcker plaetse ick mynes naems ghedachtenisse stichten sal, daer wil ick tot dy komen, ende dy seghenen.

y Exod.24.a.4. ende 27.a.1 ende 38.a.1 Iesai. 65.a.3

+ Altaer van aerden.

25

^z Ende so du my eenen steenen Altaer wilt maken, so en saltu dien niet van gehouwen steenen bouwen: want so du met dynen messe daerop komest, so saltu hem ontwijen.

z Deut. 27.a.5 Iosua 8.d.30 1.Mach. 4.e.47

26

Du en salt oock niet op trappen tot mynen Altaer klimmen, dat dyne ^a† schaemte niet ontdeckt en worde voor hem.

a† and. schamelheydt