Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Moses met den mannen singhen den Heere eenen lofsangk, 20. sulckes doet oock Mir Iam met den vrouwen, 22. komen door de woestijne Sur tot Mara, daer murmureren sy ouer de bittere wateren, 25. de Heere leert het soet maken, ende vermaentse ter gehoorsaemheyt. | |
A.1DOe Ga naar margenoota sangk Mose ende de kinderen Israels dit liedt den Heere, Ga naar margenoot+ ende spraken: Ga naar margenootb Ick wil den Heere singhen, want hy heeft een heerlicke daet ghedaen: peert ende waghenen heeft hy Ga naar margenootc ghestortet in de Zee. | |
2Ga naar margenootd De Heere is mijn sterckte ende lofsangk, ende is mijn Ga naar margenoot* salicheyt: dat is mijn God, ick wil hem prijsen: hy is mijns vaders God, ick wil hem verheffen. | |
3De Heere is de rechte krijchsman, Heere is synen naem. | |
4De waghens Pharao, ende zijn macht, werp hy in de Zee, zijn Ga naar margenoote† wtghelesen hooftlieden versoncken inder Ga naar margenootf† Schelfzee. | |
5De diepte heeftse bedeckt, sy vielen te gronde als de steenen. | |
6Heere dyne rechterhant doet groot wonder, Heere dyne rechterhant heeft de vyanden Ga naar margenootg† te morsele geslaghen. | |
7Ende met dyner grooter heerlickheyt, hebstu | |
[Folio 24v]
| |
dyne wederpartie, ghestortet: want doe du dyne grimmicheyt wtlietest, verteerde syse als stoppelen. | |
8Door dijn blasen Ga naar margenooth† deden hen de wateren op, ende de vloeden stonden op hoopen, de diepten wentelden van malcanderen, midden inder Zee. | |
9De vyant dacht: Ick wil hen naiaghen, ende haer grijpen, ende den roof wtdeylen, ende mynen moet aen hen koelen: ick wil mijn sweert wttrecken, ende mijn hant salse verderuen. | |
B.10Doe lietstu dynen wint blasen, ende de Zee bedectese, ende soncken onder, als loot in machtighe wateren. | |
11Heere, wie is dy ghelijck onder den Goden? wie is dy ghelijck, die Ga naar margenooti† so machtich, heylich, verschrickelick, loeflick ende wonderdadich zy? | |
12Doe du dijn rechter handt wttrockest, so verslontse de Aerde. | |
13Du hebst geleydet door dyne barmherticheyt dijn volck, dat du verlost hebst, ende hebtse gheuoert door dyne sterckte tot dyner heyliger wooninghe. | |
14Doe dat de volcken hoorden, beefden sy, angst quam den Philisteen aen. | |
15Doe verschrickten de vorsten Edom, beuen quam den gheweldighen Moab aen, Ga naar margenootk alle inwoonders Canaan werden vertzaecht. | |
16Laet ouer haer vallen verschricken ende vreese, door dynen grooten arm, dat sy Ga naar margenootl† verstijuen als de steenen, tot dat dijn volck, Heere, henendoorkome, tot dat dijn volck henendoorkome, dat du verworuen hebst. | |
17Brengtse inne, ende plantse op den berghe dijns erfdeels, dien du Heere dy ter wooninghe ghemaeckt hebst, tot dynen heylichdom Heere, dat dyne handt bereydet heeft. | |
18De Heere sal Koninck zijn ymmer ende eewichlick. | |
19Want Pharao tooch henen in de Zee, met peerden ende waghenen, ende ruyteren: ende de Heere liet de Zee weder ouer haer vallen: daerenteghen de kinderen Israel ginghen drooghe midden door de Zee. | |
C.20Ende MirIam de Prophetinne Aarons suster, Ga naar margenoot+ nam een tamborijn in haer hant, ende alle vrouwen volchden haer na buyten, met tamborijnen aen reyen. | |
21Ende MirIam Ga naar margenootm sangk hen voor: Ga naar margenootn Laet ons den Heere singhen, want hy heeft een heerlicke daet gedaen, man ende peert heeft hy in de Zee ghestortet. | |
22Ga naar margenooto Mose liet de kinderen Israel trecken vander Schelfzee henen, Ga naar margenoot+ tot der woestijne Sur, ende sy wandelden drye daghen in de woestijne, Ga naar margenoot+ datsy gheen water en vonden. | |
23Doe quamen sy tot Mara: doch sy en konden van het water Mara niet drincken, want het was seer bitter: daer wt hietmen die plaetse Mara. | |
25Hy riep tot den Heere: Ga naar margenootq ende de Heere wees hem eenen boom, dien leyde hy int water, doe wert het soete: aldaer maecte hy hen een wet, ende een recht, ende Ga naar margenootr† beproefdese. | |
26Ende sprack: Ga naar margenoots Ist dat du wilt der stemmen des Heeren dynes Gods ghehoorsaem zijn, ende doen wat recht is voor hem, ende ter ooren vaten syne gheboden, ende houden alle syne wetten, so wil ick der kranckheden gheene op dy legghen, die ick op Egypten gheleyt hebbe: want ick ben de Heere dijn Ga naar margenoott† heylmeester. | |
27Ga naar margenootu Ende sy quamen in Elim, daer waren twaelf waterfonteynen, ende tseuentich palmboomen, ende legherden aldaer aent water. |
|