Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Het iiij. Capittel.

1. De Heere berichtet Mose voorder, ende sterct hem met verscheyden teeckenen, 10. Mose ontschuldicht ende weyghert hem noch, 14. so gheeft hy hem met toorne Aaron ten taelmanne, ende den straf om wonder te doen, 18. Mose treckt ten laetsten met oorloue synes sweers, na waerschouwinghe ouer synen vianden, ende ernstige inknoopinghe des beuels aen Pharao, na Egypten, 24. Zypora besnijdt haren sone, des Heeren toorne van Mose te weeren, 27. Aaron gaet wt beuel des Heeren Mose teghen, 28. Hoort van hem den wille des Heeren, ende gaen te samen henen, met des Heeren woorden ende teeckenen, tot den volcke, 31. dat ghelooft ende bidt God aen.

A.1

MOse andtwoordde ende sprac: ⁺ Siet, sy sullen my niet gheloouen, noch mijnder stemme hooren, maer sullen segghen: De Heere is dy niet verschenen.

+ Miraculen daerdoor men Mose geloouen sal.

2

De Heere sprack tot hem: Wat isset, dat du in dyner hant hebst: hy sprack: Eenen staf.

3

Hy sprack: Werpten van dy op de aerde: ende hy werpen van hem, doe wert hy een slange, ende Mose vloot voor haer.

4

Ende de Heere sprack tot hem: Streckt dyne hant wt, ende grijptse by den steert: doe streckte hy syne hant wt, ende hieltse, ende sy wert eenen staf in syner hant.

5

Daerom sullen sy gheloouen, dat dy verschenen zy de Heere, de God haerder vaderen, de God Abrahams, de God Isaacs, de God Iacobs.

6

Ende de Heere sprac voorder tot hem: Steect dyne hant in dynen boesem: ende hy stackse in synen boesem, ende toochse wt: siet, doe was sy malaetsch als snee.

7

Ende hy sprack: Steecktse weder in dynen boesem: ende hy stackse wederom in den boesem, ende tooch se wt: siet, doe wert sy wederom als zijn ander vleesch.

8

Wanneer sy dy nu niet en sullen gheloouen, noch dyner stemme hooren, by den eersten teecken, so sullen sy doch geloouen dyner stemme, by den anderen teecken.

9

Wanneer sy oock desen tween teeckenen niet geloouen sullen, ncoh dyne stemme hooren, so neemt van het water wt den stroome, ende ghiet het wt op het drooghe landt, so sal dat selue water, dat du wt den stroome ghenomen hebst, bloet worden, op de drooghen lande.

B.10

Mose daerenteghen sprack tot den Heere, ^a Och mijn Heere, ⁺ ick en ben ^b noyt niet wel ter tale geweest, sint ter tijt, dat du met dynen knecht gesproken hebst: want ick hebbe een sware sprake, ende een sware tonghe.

a Iere. 1.a.6 Exod. 6.b.11.c.29.

+ Sware sprake ende tonge Mose.

b Hebreeus, ghisteren ende eergisteren, dat is, tot nu toe, ende hier te voren, gelijck etc. Gene. 31.a.5

11

De Heere sprack tot ^c hem: Wie heeft den menschen de mont gheschapen? ofte wie heeft den stommen, ofte doouen, ofte sienden, ofte blinden ghemaeckt? hebbe ick het niet gedaen, de Heere?

c Psalm. 94.a.6.

12

So gaet nu henen ^d ick wil met dynen monde zijn, ende dy leeren, wat du segghen salt.

d Matth. 10.b.19.

13

Doch Mose sprack: Mijn Heere sendt wien du senden wilt.

14

Doe wert de Heere seer toornich ouer Mose, ende sprack: Weet ick het dan niet, dat dijn broeder Aaron wt den stamme Leui, wel ter tale is? ende siet, hy sal wt gaen dy tegen, ende wanneer hy dy siet, so sal hy hem van herten verureuchden.

15

^e Du salt tot hem spreken, ende de woorden in synen mont legghen: ende ick wil met dynen ende synen monde zijn, ende v leeren, ⁺ wat ghy doen sult.

e Exod. 7.a.1. ende 5.8. Syrach 45.a.7.

+ Aaron sal Mose mont zijn.

16

Ende hy sal voor dy tot den volcke spreken: hy sal ^{f *} dynen mont zijn, ende du salt zijn ^† God zijn:

f Exod. 7.a.2.

* Dat is, wtleggher

† Dat is leydsman, die het Opperste regiment heeft.

17

Ende desen staf neemt in dyne hant, daer du teeckenen mede doen salt.

18

Mose ginck henen, ende quam weder tot Iethro synen sweer, ende sprack tot hem: Lieuer, laet my gaen, dat ick wederom tot mynen broederen kome, die in Egypten zijn, ende sie of sy noch leuen: Iethro sprack tot hem: Gaet henen met vreden.

19

Oock sprack de Heere tot hem in Midian: ^g Gaet henen ende treckt wederom in Egypten: want de lieden zijn doot, die na dynen leuen stonden.

g Matth. 2.c.20.

C.20

Also nam Mose zijn wijf, ende syne soons, ende voerdese op eenen esel, ende tooch wederom in Egyptenlant, ende nam den staf Gods in syne hant.

21

Ende de Heere sprack tot Mose: Siet toe, wanneer du wederom in Egypten koemst, dat du alle de wonderen doest voor Pharao, die ick dy in dyne hant ghegheuen hebbe: ick wil dannoch ^h† zijn herte verstocken, dat hy het volck niet verlaten en sal.

h† anders, zijn hert verhouden Exod. 7.a.3.

[fol. 20v]

22

Ende salt tot hem segghen: So seyt de Heere: Israel is mijn eerstgheboren sone.

23

Ende ick ghebiede dy, dat du mynen sone latest trecken, dat hy my diene:werstu my dat weygheren, ⁱ so wil ick dynen eerstgheboren sone dooden.

i Exod. 12.c.29.

24

Ende als hy onderwegen in de herberge was, Doe quam hem de Heere teghen, ende wilde hem dooden.

25

Doe nam Ziphora eenen ^k steen, ende besneet haren sone de voorhuyt, ende roerde hem syne voeten aen, ende sprac: Du bist my een bloetbruydegom.

k Iosua 5.a.2.

26

Doe liet hy van hem af: ^l† so sprac sy: ^m Bloetbruydegom om der Besnijdinghe willen.

l† anders, sy sprack

m Dat is, Sy wert toornich ende sprack: Het kost bloet, dat du mijn man bist, ende moet mijn kint besnijden: welckes sy ongheern dede, als dat eene schande was onder den Heydenen: ende beduyt het volc des Wets, welck geerne wilden God hebben, maer het wil het cruyce niet lijden, noch den ouden Adam laten besnijden, so langhe tot dat het dat doen moet.

27

Ende de Heere sprack tot Aaron: Gaet henen Mose tegen, in de woestijne: ⁿ ende hy ginck henen, ende ontmoette hem aen den berch Gods, ende kuste hem.

n Exod. 4.b.14.

28

Ende Mose seyde Aaron alle woorden des Heeren, die hem gesonden hadde, ende alle teeckenen die hy hem beuolen hadde,

29

Ende sy ginghen henen, ende versamelden alle oudtsten van den kinderen Israel.

D.30

Ende Aaron sprack alle woorden, die de Heere met Mose ghesproken hadde, ende dede de teeckenen voor den volcke.

31

Ende het volck gheloofde, ende doe sy hoorden dat de Heere de kinderen Israel te huys besocht, ende hare ellende aengesien hadde, neychden sy hen ende aenbaden.