Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Het iij. Capittel.

God verschijndt Mose in eenen bernenden bossche, 6. gheeft hem Mose te kennen, 10. ende een beuel aen den Koninck ende aent volck.

A.1

MOse hoedde de schapen ^a Iethro synes sweers des priesters in Midian, ⁺ ende dreef de schapen henen achter in de woestijne, ende quam aen den berch Gods Horeb.

a Exod. 18.a.1.

+ De Enghel Gods verschijnt Mose in eener vyerulammen.

2

^b Ende de Enghel des Heeren, verscheen hem in eener vyerighen vlammen wt den bossche: ende hy sach, dat den bosch met vyer brande, ende wert doch niet verteert.

b 4.Esd. 14.a.3. Act. 7.d.30.

3

Ende sprack: Ick wil daer henen, ende besien dat groote ghesichte, waerom de bosch niet en verbrant.

4

Doe nu de Heere sach, dat hy henen ginck te sien, riep hem God wt den bossche, ende sprack: Mose, Mose: hy antwoordde: Hier ben ick.

5

Hy sprack: ^c Treedt hier niet toe, treckt dyne schoen wt van dynen voeten: want de plaetse daer du op staest, is een heylich lant.

c Iosua 5.b.15. Act. 7.d.33.

6

Ende sprack voorder: ^d Ick ben de God dynes vaders, de God Abrahams, de God Isaacs, ende de God Iacobs: ende Mose bedeckte zijn aenghesicht, want hy vreesde hem God aen te sien.

d Matth. 22.d.32. Marc. 12.d.36. Luc. 20.d.37. Act. 7.d.32. Hebr. 11.b.16.

7

Ende de Heere sprack: Ick hebbe gesien de ellende mynes volcs in Egypten, ^e ende hebbe haer geschrey gehoort ouer die, diese drijuen: ick hebbe haer leet bekent.

e Syrach. 21.a.6.

8

Ende ben neder geklommen, dat ickse ^f† verlosse van der Egyptenaren hant, ende haer wtleydt wt desen lande, in een goedt wijt landt, in een landt, daer melck ende honich inne vloeyt, naemlick aen de plaetse der Cananiteren, ⁺ Hethiteren, Amoriteren, Pheresiteren, Heuitheren ende Iebusiteren.

f† Anders, halp

+ Mose roepinghe. Act. 7.d.34.

9

Dewijle dan nu het geschrey der kinderen Israel voor my gekomen is, ende hebbe ooc daertoe gesien,

[fol. 20r]

haren angst, hoese de Egyptenaers beangstigen:

B.10

So gaet nu henen, ick wil dy tot Pharao senden, op dat du mijn volck, de kinderen Israel, wt Egypten leydest.

11

Mose sprack tot God: ^g Wie ben ick, dat ick tot Pharao gae, ende leyde de kinderen Israel wt Egypten?

g Iudic. 6.b.15.

12

Hy sprack: Ick wil met dy zijn, ende dat sal dy het teecken zijn, dat ick dy gesonden hebbe: wanneer du mijn volck wt Egypten gheleyt hebst, so sult ghy Gode offeren op desen berghe.

13

Mose sprack tot God: Siet, wanneer ick tot den kinderen Israel kome, ende spreke tot hen: De God uwer vaderen heeft my tot v ghesonden, ende sy my seggen sullen, hoe heet zijn naem? wat sal ick hen segghen?

14

God sprack tot Mose: Ick sal zijn, die ick zijn sal, ende sprack: Also saltu tot den kinderen Israel segghen: ^h Ick sal het zijn, die heeft my tot v ghesonden.

h Wanneer ghy daer henen koemt, so wil ick by v zijn, ende my also vertoonen, dat ghy bekennen sult dat ick het zy.

15

Ende God sprack voorder tot Mose: Also saltu tot den kinderen Israel segghen, ⁱ De Heere uwer vaderen God, de God Abrahams, de God Isaacs, de God Iacobs, heeft my tot v gesonden: dat is mijn naem eeuwichlic, ^k† daerby men my noemen sal voor ende na.

i Hebr. 11.b.16.

k† and. ende myner gedencken van kinde tot kints kinde.

16

Daerom so gaet henen, ende versamelt de oudesten in Israel, ende spreect tot hen: De Heere uwer vaderen God, is my verschenen, de God Abrahams, de God Isaacs, de God Iacobs, ende heeft gheseyt: Ick hebbe v te huys ghesocht, ende ghesien wat v in Egypten gheschiet is.

17

Ende hebbe gheseyd: Ick wil v wt den ellende Egypti leyden, in het lant der Cananiteren, Hethiteren, Amoriteren, Pheresiteren, Heuiteren ende Iebusiteren, in het lant, daer melck ende honich inne vloeyt.

18

Ende wanneer sy dyner stemme hooren, so saltu, ende de oudtsten in Israel, henen gaen tot den Koninc in Egypten, ende tot hem seggen: De Heere der Hebreen God, ^l† heeft ons gheroepen: so laet ons nu gaen, drye dachreysen in de woestijne, dat wy offeren den Heere onsen Gode.

l† and. is ons beyeghent, of voorgekomen.

19

Doch ick weet het, dat v de Koninc in Egypten, niet en sal laten trecken, ^m† dan door een stercke hant.

m† anders, is niet met stercker hant. Exod. 12.c.29. ende 14.b.10.

C.20

Want ick sal myne hant wtstrecken, ende Egypten slaen met allerley wonderen, die ick daer in doen sal, daerna sal hy v laten trecken.

21

ⁿ Ende ick wil desen volcke ghenade gheuen voor den Egyptenaren, dat, wanneer ghy wttreckt, niet ledich wt en trecket:

n Exod. 11.a.2. ende 12.d.35.

22

Maer een yegelicks wijf sal van haer naburinnen ende ^o† huysgenooten eyschen, silueren ende gulden vaten, ende kleeders, die sult ghy op uwe soons ende dochteren legghen, ende den Egyptenaren ontkeeren.

o† anders, vrouwe des huys.