Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Na den balsemen ende rouwe draghen ouer Iacob, 7. Treckt Ioseph met grooten state opwaert in het landt Canaan aldaer synen vader te begrauen, 15. Iosephs broederen besorghen hen van weghen harer misdaedt, ende bidden ootmoedichlick om ghenade, 19. Ioseph neemtse lieflicken aen, vertroostese met Godes voorsichticheydt, die haer boos voornemen ten besten veler ghewendt hebbe, ende scydt hen alle hulp ende bystandt toe, 24. Ende voorseydt hen haren wederkeeren in het landt Canaan, gheeft een ernstlick beuel syne ghebeente mede henen te voeren, ende ghestoruen, wordt in Egypten begrauen. | |
A.1DOe viel Ioseph op zijns vaders aengesichte, ende weende ouer hem, ende kuste hem. | |
2Ende Ioseph beual synen knechten den Medecijnen, dat sy synen vader salueden, ende de Medecijnen salfden Israel. | |
3Tot dat de veertich daghen om waren, want so lange Ga naar margenoota† waren de salfdagen, ende de Egyptenaren beweenden hem tseuentich daghen. | |
4Doe nu de roudagen om waren, sprac Ioseph met Pharaos gesinde, ende seyde: hebbe ick genade voor v gheuonden, so spreeckt met Pharao ende segghet: | |
5Mijn vader heeft eenen eedt van my genomen, | |
[Folio 19r]
| |
ende gheseyt: Ga naar margenootb Siet, ick sterue, begraeft my in mynen graue, dat ick my in den lande Canaan ghegrauen hebbe: so wil ick nu op trecken, ende mynen vader begrauen, ende wederom komen. | |
6Pharao sprack: Treckt op, ende begraeft dynen vader, als du hem ghesworen hebst. | |
7Also tooch Ioseph op, synen vader te begrauen, ende alle knechten Pharaos, de oudtsten synes huyses, ende alle oudtsten des landes Egypten toghen met hem. | |
8Daertoe het gantsche gesinde Iosephs, ende syne broeders, ende het ghesinde synes vaders: alleen hare kinderen, schapen ende ossen, lieten sy in den lande Gosen. | |
9Ende daer toghen oock met hen op, wagens ende reysighers, ende het was een seer groot heyr. | |
B.10Doe sy nu in de plaen Atad quamen, die op geenzijdt den Iordane leyt, daer hielden sy een seer groote ende bittere klage: Ga naar margenootc ende hy droech ouer synen vader rouwe, seuen daghen. | |
11Ende doe de lieden in den lande, de Cananiters, saghen, dat rouwe dragen in den plane Atad, spraken sy: De Egyptenaers houden daer groote klaghe: daerwt heetmen die plaetse, Der Egyptenaers klage, welck leyt op geen zijde der Iordane. | |
13Ga naar margenoote Ende voerden hem int lant Canaan, Ga naar margenoot+ ende begroeuen hem in der tweeuoudige speloncke des ackers, Ga naar margenootf die Abraham gekocht hadde, met den acker, ter erfbegrauenisse, van Ephron den Hethiter teghen Mamre. | |
14Als sy hem nu begrauen hadden, tooch Ioseph wederom in Egypten, met synen broederen, ende met allen, die met hem op ghetoghen waren, synen vader te begrauen. | |
15Ende de broeders Iosephs vreesden hen, doe haer vader ghestoruen was, ende spraken: Ioseph mochte ons Ga naar margenootg gram zijn, ende betalen alle boosheyt die wy aen hem ghedaen hebben. | |
16Daerom lieten sy hem segghen: Dijn vader beual voor synen doot, ende sprack: | |
17Also sult ghy Ioseph segghen: Lieuer, vergheeft dynen broederen de misdaedt ende hare sonden, dat sy so qualick by dy ghedaen hebben: lieuer, so vergheeft nu dese misdaet ons, den dienaren des Gods dynes vaders: ende Ioseph weende, doe sy sulcks met hem spraken. | |
18Ende syne broeders ginghen henen, ende vielen voor hem neder, ende spraken: Siet, wy zijn dyne knechten. | |
19Ga naar margenooth Ioseph sprac tot hen: Vreest v niet: Ga naar margenooti† want ick ben onder Gode. | |
C.20Ghy dachtet het boos met my te maken, daerenteghen God dacht het goet te maken, dat hy dede, als het nu aen den daghe is, Ga naar margenootk te behouden vele volckes. | |
21So vreeset v nu niet, ick wil v versorgen ende uwe kinders: ende hy troostedese, ende sprack vriendelicken met hen. | |
22Also woonde Ioseph in Egypten met synes vaders huys, Ga naar margenoot+ ende leefde hondert ende thien iaer. | |
23Ga naar margenootl Ende sach Ephraims kinderen tot in het derde lidt: desseluen gelijcken de kinderen Machir, Manasses soons, Ga naar margenootm† baerden ooc kinderen op Iosephs schoot. | |
24Ende Ioseph sprack tot synen broederen: Ga naar margenootn Ick sterue, ende God sal v te huys soecken, ende wt desen lande voeren in het lant, dat hy Abraham, Isaac ende Iacob, ghesworen heeft. | |
25Ga naar margenooto Daerom nam hy eenen eedt van den kinderen Israel, ende sprack: Wanneer v God te huys soecken sal, so voert mijn ghebeente met v van hier. | |
26Also sterf Ioseph, doe hy was hondert ende thien iaer oudt: ende sy salfden hem, ende leyden hem in een Ga naar margenootp† schrijn in Egypten. |
|