Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Pharao spreeckt met Iacob ende synen kinderen, 6. heet hen het lant Goosen ingeuen, 14. Ioseph brengt aller Cananiteren gelt, met tsamen aller Egyptenaren goet ende haue aen Pharao wt oorsake grooter hongernoot, 22. der priesteren goedt, blijft onbelastet, 28. Israel wort oudt, ende besweert voor synen doodt Ioseph syner begrauenisse haluen. | |
A.1DOe quam Ioseph, ende seyde Pharao aen, ende sprack: Ga naar margenoot+ Mijn vader ende myne broeders, haer kleyn ende groot vee, ende alles wat sy hebben zijn ghekomen wt den lande Canaan: ende siet, sy zijn in den lande Gosen. | |
2Ende hy nam vijue syner ioncksten broederen, ende settese voor Pharao. | |
3Doe sprack Pharao tot synen broederen: Wat is uwe Ga naar margenoota† neeringhe? sy antwoordden: Dyne knechten zijn veeherderen, wy ende onse vader. | |
4Ende seyden vorder tot Pharao: Wy zijn gekomen, by v te Ga naar margenootb woonen in den lande: want dyne knechten hebben geene weyde voor haer vee: so hart druckt de diere tijdt het lant Canaan: so laet doch nu dyne knechten in den lande Gosen woonen. | |
5Pharao sprack tot Ioseph: Het is dyn vader, ende het zijn dijn broeders, die zijn tot dy gekomen. | |
6Het lant Egypten staet dy open, laetse aen de beste plaetse des landts woonen, laetse in den lande Gosen woonen: ende so du wetest, dat onder henlieden zijn, die daertoe deughen, so settetse ouer mijn vee. | |
7Ioseph brachte oock synen vader Iacob binnen, Ga naar margenoot+ ende settede hem voor Pharao, ende Iacob segende Pharao. | |
8Ende Pharao vraechde Iacob: Hoe oudt bistu? | |
9Iacob sprack tot Pharao: Ga naar margenootc De tijt Ga naar margenootd† mynes wandelens, is hondert ende dertich iaren, weynich ende boos is de tijdt mynes leuens, ende en is niet gekomen tot de tijt myner vaderen in haren wandelen. | |
B.10Ende Iacob segende Pharao ende ginck van hem wt. | |
11So beschickede nu Ioseph synen vader ende syne broederen wooninge, ende gaf hen een goet in Egypten lande, aen de beste plaetse des landts, naemlicken in den lande Raemses, als Pharao gheboden hadde. | |
12Ende hy versorchde synen vader ende syne broeders, ende het gantsche huys synes vaders, eenen yeghelicken daerna, als hy Ga naar margenoote† kinderen hadde. | |
13Daer en was nu gheen broot in allen landen: want de diere tijdt was seer swaer, dat het landt Egypten ende Canaan versmachteden van der dieren tijdt. | |
14Ende Ioseph bracht al het ghelt te samen, dat in Egypten ende Canaan geuonden wert, voor het koren dat sy kochten: ende hy brachte alle het ghelt in het huys Pharao. | |
15Doe nu het gelt ontbrack in den lande Egypten ende Canaan, quamen alle Egyptenaers tot Ioseph, ende spraken: beschict ons broot: waerom laetstu ons voor dy steruen, daerom dat wy sonder gelt zijn? | |
16Ioseph sprack: Doet v vee hier: so wil | |
[Folio 18r]
| |
ick v voor het vee wat gheuen, dewijle ghy sonder ghelt zijt. | |
17Doe brachten sy Ioseph haer vee, ende hy gaf hen broot voor hare peerden, schapen, runders ende esels: also Ga naar margenootf† voedde hy se met broode dat iaer, voor alle haer vee. | |
18Doe dat iaer om was, quamen sy tot hem in den twedden iare, ende spraken tot hem: Wy willen onsen heere niet verbergen, dat niet alleen het ghelt, maer oock al het vee, daer henen is, tot onsen heere, ende daer is niet meer ouer voor onsen heere, dan alleene onse lijuen, ende onse velt. | |
19Waerom laetstu ons voor dy steruen ende onse velt? Ga naar margenootg† koopt ons, ende onse lant om het broot, dat wy ende onse lant, lijfeygen zijn tot Pharao: geeft ons zaedt, dat wy leuen ende niet steruen, ende het velt niet verwoeste. | |
C.20Also kochte Ioseph tot Pharao het gantsche Egypten: want de Egyptenaers verkochten, een yegelick synen acker, want de diere tijdt was te sterck ouer hen: ende also wert het lant Pharao eyghen. | |
21Ende hy deylde het volck wt in de steden, van eener plaetse in Egypten, tot aen de ander. | |
22Ga naar margenooth Wtghenomen der priesteren velt, dat kochte hy niet in: Ga naar margenoot+ want het was van Pharao voor de priesters verordent, dat sy hen geneeren souden, van den benoemden, dat hy hen ghegeuen hadde: daerom dorsten sy haer velt niet verkoopen. | |
23Doe sprack Ioseph tot den volcke: Siet, ick hebbe heden ghekocht, v ende uwe veldt voor Pharao: siet, daer hebt ghi zaet, ende besaeyet velt. | |
24Ende van den koren,sult ghy den vijfsten Pharao geuen: vier deelen sullen uwe zijn, te besaeyen het velt tot uwer spijse, ende voor uwe huys ende kinderen. | |
25Sy spraken: Laet ons slechs leuen, ende genade voor dy onsen heere, vinden, wy willen gheerne Pharaos lijfeyghen zijn. | |
26Also maeckte hen Ioseph een wet tot op desen dach, Ga naar margenoot+ ouer der Egyptenaeren velt, den vijften Pharao te gheuen, wtghenomen der priesteren velt, dat wert Pharao niet eyghen. | |
27Also woonde Israel in Egypten in den lande Gosen, ende haddent in, ende wiessen ende vermeerdden hen seer. | |
28Ende Iacob leefde seuenthien iaer in Egypten lant, Ga naar margenoot+ dat zijn gantsche ouderdom wert, hondert ende seuen ende veertich iaer. | |
29Doe nu de tijdt by quam, dat Israel steruen soude, Ga naar margenoot+ riep hy synen sone Ioseph, ende sprack tot hem: Hebbe ick genade voor dy gheuonden, Ga naar margenooti so legt dyne hant onder myne heupe, dat du die liefde ende trouwe aen my doest, ende begrauest my niet in Egypten: | |
D.30Maer ick wil ligghen by mynen vaderen, ende du salt my wt Egypten voeren, ende in haerder begrauenisse begrauen: hy sprac: Ick wil doen, als du gheseyt hebst: | |
31Hy daerenteghen sprack: So sweert my: ende hy swoer hem: doe Ga naar margenootk neychde hem Israel opt bedde ten hoofde. |
|