Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Seden Iacobs, ende liefde teghen synen sone Ioseph, 4. dootlicke haet syner anderen kinderen tegen den seluen, wt oorsake synes aengheuens ende droomens, 18. haer moorddadighe wreedtheyt ende boosheyt, 13. die haer oock tot op haren eygenen vader bestreckt, 28. Ioseph wert verkocht den Midianiteren, 36. die verkoopen hem voort in Egypten | |
A.1IAcob woonde in den lande, daer zijn vader een vreemdelinck inne geweest was, naemlick in den lande Canaan. | |
2Ende dat zijn de Ga naar margenoota† geslachten Iacobs: Ioseph was seuenthien iaer oudt: doe hy een herder des vees wert met synen broederen: Ga naar margenoot+ ende de ionghe was by den kinderen Bilha ende Silpa, synes vaders wijuen, ende bracht voor haren vader wanneer daer een boos gheruchte teghen hen was. | |
3Israel hadde Ioseph lieuer, dan alle syne kinderen, daerom dat hy hem in zijn ouderdom gegenereert hadde, ende maeckte hem eenen Ga naar margenootb† bonten rock. | |
4Doe nu syne broeders saghen, dat hem haer vader lieuer hadde, dan alle syne broeders, waren sy hem viant, ende en konden hem geen vriendelick woort toespreken. | |
5Daertoe hadde Ioseph eenmael eenen droom, ende seyde synen broederen daeruan: doe werden sy hem noch viandiger. Ga naar margenoot+ | |
6Want hy sprack tot hen: lieuer, hoort wat my doch ghedroomt heeft. | |
7My dochte wy bonden Ga naar margenootc† schoouen op den velde, ende mynen schoof richtede hem op, ende stont, ende uwe schooue rontom, neychden hen teghen mynen schoof. | |
8Doe spraken syne broeders tot hem: Soudestu onse Koninck werden, ende ouer ons heerschen? ende worden hem noch viandiger om zijns drooms ende syner reden willen. | |
9Ende hy hadde noch eenen anderen droom, dien vertelde hy synen broederen, ende sprack: Siet, ick hebbe noch eenen droom gehadt: My dochte, de sonne ende de mane, ende elf sterren neychden hen voor my. | |
B.10Ende doe dat synen vader, ende synen broederen geseyt wert, strafte hem zijn vader, ende sprack tot hem: Wat is dat voor een droom, die dy ghedroomt heeft ? sal ick ende dijn moeder, ende dynen broeders komen, ende dy aenbidden ? | |
11Ende zijn broeders benijdeden hem, doch zijn vader behielt dese woorden. | |
12Doe nu syne broeders henen ghinghen, te weyden het vee haers vaders in Sichem, sprack Israel tot Ioseph: | |
13Hoeden dyne broeders niet het vee in Sichem? koemt, ick wil dy tot hen senden: hy sprac: Ga naar margenootd Hier ben ick. | |
14Ende hy seyde: Gaet henen, ende siet, of het wel staet met dyne broeders, ende met het vee, ende segget my wederom, hoe het daer met is: ende hy sandt hem wt den dale Hebron, dat hy na Sichem ginghe. | |
15Doe vant hem een man, dat hy dwalen ginc op den velde, die vraechde hem ende sprack: Wien soeckstu? | |
16Hy antwoordde: Ick soecke myne broeders: lieuer segghet my, waer sy hoeden. | |
17De man sprack: Sy zijn van daer ghetoghen: want ick hoorde, dat sy seyden: Laet ons na Dothan gaen: doe volchde Ioseph synen broederen na, ende vandtse tot Dothan. | |
18Als sy hem nu saghen van verre, Ga naar margenoot+ eer hy hart by hen quam, sloeghen sy eenen raedt aen, dat sy hem doodden, | |
19Ende spraken onder malkanderen: Siet, de droomer koemt daer. | |
C.20So koemt nu, ende laet ons hem dooden, ende in een kuyle werpen, ende segghen: Een boose ghedierte hebbe hem verscheurt: so salmen sien, wat syne droomen zijn. | |
21Doe dat Ruben hoorde, Ga naar margenoot+ wilde hy hem wt haren handen verlossen, ende sprack: Ga naar margenoote Latet ons hem niet dooden. | |
22Ende voorder sprack Ruben tot hen, Latet ons gheen bloet vergieten, maer werpt hem in de kuyle, die in der woestijne is, ende legghet de hant niet aen hem: hy wilde hem also wt haerder hant verlossen, dat hy hem synen vader weder brochte. | |
23Als nu Ioseph tot synen broederen quam, toghen sy hem synen rock met den bonten rock wt, dien hy aen hadde, | |
24Ende namen hem, ende worpen hem in een kuyle: doch de selue kuyle was ledich, ende gheen water daerinne: | |
25Ende setteden hen neder te eten: onder dies hieuen sy hare ooghen op, ende saghen eenen hoop Ismaeliten komen van Gilead, met haren kemelen, die droegen kruyden, Ga naar margenootf† balssem ende mirre, ende toghen af na Egypten. | |
26Doe sprack Iuda tot synen broederen: Wat helpet ons, Ga naar margenoot+ dat wy onsen broeder dooden, ende zijn bloet vergieten? | |
27Koemt, latet ons hem den Ismaeliten verkoopen, | |
[Folio 14r]
| |
dat haer onse handen niet aen hem en vergrijpen: want hy is onse broeder, onse vleesch ende bloet: ende sy hoorden hem. | |
28Ga naar margenootg Ende doe de Midianiteren de koopluyden, daer voorby reysden, toghen sy hem wt der kuylen, ende verkochten hem den Ismaeliten, voor twintich siluerlinghen: die brachten hem in Egypten. | |
29Als nu Ruben wederom totter kuylen quam, ende en vant Ioseph niet daerin, verscheurde hy zijn kleedt. | |
D.30Ende quam weder tot synen broederen, ende sprack: De ionghe en is daer niet, waer sal ick nu henen? | |
31Doe namen sy Iosephs rock, ende slachteden eenen gheytenbock, ende Ga naar margenooth† staken den rock int bloet, ende schickeden den bonten rock henen | |
32Ga naar margenooti Ende lieten hem haren vader brenghen, ende seggen: Desen hebben wy geuonden, siet of het dynes soons rock zy ofte niet. | |
33Hy kende hem, ende sprack: het is mijns soons rock, een Ga naar margenootk boos ghedierte heeft hem verslonden, een rijtende ghedierte heeft Ioseph verscheurt. | |
34Ende Iacob verscheurde syne kleederen, ende leyde eenen sack om syne lenden, ende droech leet om synen sone langhe tijt. | |
35Ende alle syne sonen ende dochteren traden tot hem, dat sy hem troosteden, doch hy wilde hem niet laten troosten, ende sprack: ick sal met leet onder varen inde kuyle tot mynen sone, ende zijn vader beweende hem. | |
36Ga naar margenootl Ende de Midianiten verkochten hem in Egypten, Potiphar des Pharao Kamerlinc ende Hofmeester. |
|