Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxxiiij. Capittel.

1. Dina Iacobs dochter, wort vanden ionghen vorst des lants gheschendt, 25. daerwt een groot bloetuergieten ende schade allen lantlieden, 19. ende een groote onrust den huyse Iacobs ontstaet.

A.1

ENde Dina Lea dochter, ^{+ a} die sy Iacob ghebaert hadde, ginck wt, de dochteren des lants te sien.

+ Dina Iacobs dochter.

a Gene. 30.c.21.

2

Doe die Sichem, Hemors sone, die des lants een heere was, sach, nam hyse, ende besliepse ^b ende schendese.

b 2.Sam. 13.b.14

3

Ende zijn herte hinck aen haer, ende hadde de deerne lief, ende sprack vriendelick met haer.

4

Ende Sichem sprack tot synen vader Hemor: Neemt my de deerne ten wijue.

5

Ende Iacob wert ghewaer dat zijn dochter Dina gheschendt was: ende zijn sonen waren met den vee op den velde, ende Iacob sweech, tot dat sy quamen.

6

Doe ginck Hemor Sichems vader wt tot Iacob, ⁺ om met hem te spreken.

+ Hemor ende Sichem handelen om Dina.

7

Onder dien quamen de sonen Iacobs vanden velde, ende doe sy dat hoorden, verdroot het den mannen, ende werden seer toornich, dat hy een doorheyt aen Israel begaen, ende Iacobs dochter beslapen hadde: want also en soudet niet zijn.

8

Doe sprack Hemor met hen, ende seyde: Mijns soons Sichems herte, heeft een verlanghen na uwer dochter: lieuer, gheeftse hem ten wijue.

9

Beuriendet v met ons, gheeft ons uwe dochteren, ende neemt ghy onse dochteren.

B.10

Ende woont by ons: het lant sal v open zijn, woont ende handelt, ende ^c† ghewinnet daerin.

c† And. wort inlandisch.

11

Ende Sichem sprack tot haren vader ende broederen: Laet my ghenade by v vinden: wat ghy my segghet, dat wil ick gheuen.

12

Eysschet slechs flucx van my ^d den bruydtschat ende gheschencken, ick wilt v gheuen, also ghy dat eyscht, gheeft my slechts de deerne ten wijue.

d Of bruytgauen

13

Doe antwoordden Iacobs sonen tot Sichem ende synen vader Hemor bedriechlicken, daerom dat haer suster Dina gheschendt was.

14

Ende spraken tot hem: Wy en konnen dat niet doen, dat wy onse suster eenen onbesneden man gheuen, want dat ware ons een schande.

15

Doch, dan willen wy v te wille zijn, so ghy ons ghelijck wordet, ende alles wat manlick onder v is, besneden worde.

16

Dan willen wy onse dochteren v gheuen, ende uwe dochteren ons nemen, ende by v woonen, ende een volck zijn.

17

Ist dat ghy daerenteghen ons niet en hoort, v te besnijden, so willen wy onse dochtere nemen, ende daer van trecken.

18

Die redene beuiel Hemor ende synen sone wel.

19

Ende de Ionghelinck en vertooch het niet sulcks te doen: want hy hadde lust totter dochter Iacobs, ende hy was heerlick ghehouden bouen allen, in zijns vaders huyse.

C.20

Doe quamen sy nu, Hemor ende zijn sone Sichem, onder der stadt poorte, ende spraken met den borgheren der stadt, ende seyden:

21

Dese lieden zijn vreedsaem by ons, ende willen inden lande woonen ende handelen: so is nu het lant wijt ^e† ghenoech voor hen, wy willen ons hare dochteren tot wijuen nemen, ende hen onse dochteren gheuen.

e† And. voor hen te beyden zijden, [anders, beuangen voor hen.]

22

Doch, dan willen sy ons te willen zijn, dat sy by ons woonen, ende een volck met ons worden, so wy alles wat manlick onder ons is, besnijden, ghelijck als sy besneden zijn.

23

Haer vee ende goeden, ende alles wat sy hebben, sal onse zijn, so wy hen slechs te wille worden, dat sy by ons woonen.

24

Ende sy ^f† hoorden den Hemor, ende Sichem synen sone, alle die te zijnder stadt poorte wt ende in ginghen, ende besneden alles wat manlick was, dat te syner stadt wt ende in ginck.

f† And. volchden

25

Ende aen den derden dage, doe het hen smertede, ^g namen de twee sonen Iacobs, Simeon ende Leui, Dinas broeders, een yeghelick zijn sweert, ende gingen in de stadt koenlick, ^h ende doodden alles wat manlick was.

g Iudith 9.a.2.

h Gene. 49.a.6.

26

Ende doodden oock Hemor, ende synen sone Sichem, met der scherpte des sweerts, ende namen haer suster Dina wt den huyse Sichem, ende ginghen daer van.

27

Doe quamen de sonen Iacobs ouer de verslaghenen, ende plunderden de stadt, daerom dat sy haer suster hadden gheschendt.

28

Ende namen haer schapen, runderen, esels, ende wat inder stadt ende op den velde was, ende alle haer haue: alle kinderen ende vrouwen namen sy gheuanghen, ende plunderden alles wat in den huysen was.

29

Ende Iacob sprack tot Simeon ende Leui: Ghy hebbet my ^i† ongheluck aengehericht, dat ick stincke voor den inwoonderen deses landts, den Cananiteren ende Pheresiteren, ende ick ben eenen cleynen hoop: wanneer sy hen nu versamelen ouer my, so sullen sy my slaen: also worde ick ^k verdelghet met mynen huyse.

i† Anders onrust

k Ofte wtgheruymt

30

Sy antwoordden daerteghen: Souden sy dan met onser suster, als met eener hoeren handelen?