Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxviij. Capittel.

1. Isaac schickte Iacob, wt aenbrenghen Rebeca, tot Laban hem met desseluen dochteren te verhouwelicken, 6. Esau neemt noch een wijf, synen vader te spijte, 12. Iacob siet op den wech inden slaep een leeder die tot aen den Hemel reyct, daer aen de Engelen op ende neder climmen: de Heere bouen daer op becrachticht hem zijn belofte Abraham ende Isaac gedaen, 15. ende beloeft hem by te staen, 18. Iacob teeckent de stede, 20. ende doet den Heere een belofte.

A.1

DOe riep Isaac [synen sone] Iacob, ⁺ ende seghende hem, ende geboot hem, ende sprack tot hem: ^a En neemt gheen wijf vanden dochteren Canaan.

+ Iacob wort van synen vader gesonden in Mesopotamian aldaer een wijf te nemen.

a Gene. 24.a.3.

2

Maer maect dy op, ^b ende treckt in Mesopotamian, tot Bethuel, dyner moeder vaders huys, ende neemt dy aldaer een wijf vanden dochteren Laban, dijns moeders broeder.

b Hose. 12.b.12.

3

Ende de almachtighe God seghene dy, ende make dy vruchtbaer, ende vermeere dy, dat du wordest eenen hoop volcken.

4

Ende gheue dy den seghen Abrahams, dy ende dynen zade met dy, dat du besittest het lant, daer du een vreemdelinck in bist, ^c dat God Abraham ghegheuen heeft.

c Gene. 15.b.18. ende 24.a.7.

5

Also ^d sandt Isaac Iacob wech, dat hy in Mesopotamian toge, tot Laban, Bethuels sone ^e† in Syrien, den broeder Rebeca, syner ende Esaus moeder.

d Ofte stuerde

e† Anders wt

6

Als nu Esau sach dat Isaac Iacob ghesegent hadde, ⁺ ende henen gesonden in Mesopotamian, dat hy aldaer een wijf name: ende dat hy dewijle hy hem seghende, hem geboot ende sprack: Du salt geen wijf nemen vanden dochteren Canaan.

+ Esau beleydighet syne Ouders.

7

Ende dat Iacob synen vader ende syner moeder gehoorsaem was, ende in Mesopotamian tooch.

8

Sach oock dat Isaac zijn vader niet gheerne en sach de dochteren Canaan.

9

Doe ginck hy henen, tot Ismael, ⁺ ende nam bouen de wijuen die hy te voren hadde, ^f Mahalath de dochter Ismael, des soons Abrahams, de suster Nebaioth ten wijue.

+ Mahalath Esaus wijf.

f Gene. 36.a.3.

B.10

Ende Iacob tooch wt van BerSaba, ende reysde na Haran.

11

Ende quam aen een ^g vlecke, daer bleef hy de nacht ouer, want de sonne was onderghegaen: ende hy nam ^h† eenen steen des plaetsen, ende leydenen tot synen hoofde, ende leyde hem aen der selue plaetse slapen.

g Ofte stede

h† And. Uan den steenen desseluen vlecke ende leyden tot een kussen te synen. etc.

12

Ende hem droomde, ende siet, een leeder stont op der Aerden, die met den oppersten aenden Hemel ⁱ raecte, ende siet, ^k de Enghelen Gods klommen daer aen op ende neder.

i Ofte roerde.

k Ioan. 1.f.51.

13

^l Ende de Heere stont bouen daerop, ende sprac: ^m Ick ben de Heere Abrahams dijns vaders God, ende Isaacx God, ⁿ het lant daer du op liggest, wil ick dy ende dynen zade gheuen.

l Gene. 35.a.1. ende 48.a.3.

m Syr. 44.c.26.

n 1.Para. 17.c.21.

14

^o Ende dijn zaet sal worden, als het stof op Aerden: ende du salt wtghebreydet worden tegent Westen, Oosten, Noorden, ende Suyden: ^p ende door dy ende dijn zaet, ⁺ sullen alle gheslachten op Aerden gheseghent worden.

o Deut. 12.c.20. ende 19.a.8 Gene. 26.a.4.

p Gene. 12.a.3. ende 18.b.18 ende. 22.b.18 ende 26.a.4. ende 49.b.10.

+ Christus wort den derden Patriarch toegheseydt.

15

Ende siet, ^q ick ben met dy, ende wil dy behoeden waer du henen treckest, ende wil dy wederom brengen in dit lant: want ick en wil dy niet verlaten, tot dat ick doe alles wat ic dy geseyt hebbe.

q Iesai. 43.a.5

16

Doe nu Iacob van synen slape opwaeckte, sprack hy: ^r Ghewisselicken is de Heere aen deser plaetse, ende ick en wistes niet.

r Act. 12.b.11

17

Ende vreesde hem, ende sprac: Hoe ^s† heylich is dese stede: ⁺ hier en is niet anders, dan een huys Gods, ende hier is de poorte des Hemels.

s† And. vreedtsaem

+ Waer Godes woordt is, daer is Gods huys, daer staet de hemel open met allen genaden etc.

18

Ende Iacob stont des morghens vroech op, ^t ende nam den steen dien hy tot synen hoofde gheleyt hadde, ende rechte dien op tot een teecken, ende goot daer olie bouen op.

t Gene. 31.b.13.

19

Ende hiet de stede ^† BethEl, te voren hiet sy anders de stadt Lus.

† BethEl heet Gods huys.

C.20

^u Ende Iacob dede een ghelofte, ende sprack: So God met my sal zijn, ende my behoeden op den wege, dien ick reyse, ende broot te eten gheuen, ende kleederen aen te trecken.

u Gene. 33.b.18. ende 35.a.1. 1.Para. 4.b.10.

21

Ende my met vreden weder te huys, tot mynen vader brengen, ^x so sal de Heere mijn God zijn.

x Niet dat hy te voren niet zijn God geweest zy, maer hy gheloefde eenen Godsdienst op te richten, daermen prediken ende bidden soude: daer wil hy den tienden toe geuen, den Predikeren als Abraham Melchisedech dede.

22

Ende desen steen, dien ick opghericht hebbe tot een teecken, sal een Godshuys worden: ende alles wat du my geeft, des wil ick dy den thienden gheuen.