Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxvij. Capittel.

1. Iacob wert wt beschicken der moeder voor Esau gheseghent, 34. Esau iammert om den ontogen segen, 41. crijcht doodelicken haet teghen Iacob, ende dreycht hem, 42. Iacob vliet wt raet syner moeder in Haran.

A.1

ENde het gheschiedde doe Isaac oudt gheworden was, ⁺ dat zijn ooghen doncker werden te sien, riep hy Esau synen grootsten sone, ende sprack tot hem: Mijn sone: ende hy antwoordde hem: Hier ben ick.

+ Iacob belistighet Issac synen Vader.

2

Ende hy sprack: Siet, ick ben oudt gheworden, ende en weet niet wanneer ick steruen sal.

3

So neemt nu dijn gereetschap, den koker ende boge, ende gaet op het velt, ende vangt my een wiltbraet:

4

Ende maeckt my een eten, also ickt gheerne hebbe, ende brengt het my hierin dat ick ete: dat dy mijn siele seghene, eer ick sterue.

5

Rebeca hoorde dese woorden die Isaac synen sone Esau seyde: ende Esau ginc henen op het velt, dat hy een wiltbraet iaechde, ende te huys brachte.

6

Doe sprack Rebeca tot Iacob haren sone: Siet, ick hebbe dynen vader ghehoort spreken, met Esau dynen broeder, ende segghen:

7

Brengt my een wiltbraet, ende maeckt my eten, dat ick ete, ende dy seghene voor den Heere, eer ick sterue.

8

So hoort nu mijn sone mijn stemme, wat ick dy heete.

9

Gaet henen totter kudde, ende haelt my twee goede bocxkens, dat ick dynen vader een eten daer van make, also hy het gheerne eet.

B.10

Dat saltu dynen vader binnen draghen, dat hy ete: op dat hy dy seghene voor synen doot.

11

Maer Iacob sprack tot syner moeder Rebeca: Siet, mijn broeder Esau is rou, ende ick glat.

12

So mocht my misschien mijn vader betasten, ende worde voor hem gheachtet, als woude ick hem bedrieghen, ende brochte ouer my eenen vloeck, ende niet eenen seghen.

13

Doe sprack zijn moeder tot hem: De vloeck zy op my, mijn sone. Hoort slechs mijn stemme, gaet ende haeltse my.

14

Doe ginck hy henen, ende haeldese, ende brachtse syner moeder: doe maecte zijn moeder een eten, also het zijn vader gheerne hadde.

15

Ende nam Esaus haers grootsten soons ^a† kostelicke cleederen, die sy by haer in huys hadde, ende toochse Iacob aen, haren kleynsten sone.

a† And. Lustighe

16

Nu, de vellen van de bocxkens, maecte sy hem om syne handen, ende waer hy glat was aen den halse.

17

Ende gaf also het eten met broodt, also sy het ghemaect hadde, in Iacobs haers soons hant.

18

Ende hy ginck binnen tot synen vader, ende sprack: Mijn vader, Hy antwoordde: Hier ben ick: wie bistu mijn sone?

19

Iacob sprack tot synen vader: Ick ben Esau dijn eerstgheboren sone, ick hebbe gedaen, also du my geseyt hebst: staet op, sette dy, ende eet van mynen wiltbrade, op dat my dyne ziele segene.

C.20

Isaac sprack tot synen sone: Mijn sone, hoe hebstu het so gheringhe gheuonden? Hy antwoordde: De Heere dijn God beschicte het my.

21

Doe sprack Isaac tot Iacob: Treedt hier toe mijn sone, dat ick dy bestaste, oft du mijn sone Esau zijst oft niet.

22

Also tradt Iacob tot synen vader Isaac: ende doe hy hem betastet hadde, sprack hy: De stemme is Iacobs stemme, daerenteghen de handen zijn Esaus handen.

23

Ende hy en kende hem niet, want zijn handen waren rou, als Esaus zijn broeders handen: ende seghende hem.

24

Ende sprack tot hem: Bistu mijn sone Esau? Hy antwoordde: Ia ick bent. Doe sprack hy:

25

So brengt my hier mijn sone te eten van dijn wiltbraedt, dat dy mijn siele segene. Doe bracht hy het hem, ende hy att: ende droech hem oock wijn binnen, ende hy dranck.

26

Ende Isaac zijn vader sprack tot hem: Koemt hier ende kust my, mijn sone.

27

Hy tradt toe, ende kussede hem: doe roock hy ^b† den reuck syner kleederen, ende seghende hem, ende sprack: Siet, den reuck mijns soons, is als eenen reuc des velts, dat de Heere gesegent heeft.

b† and. Het ghereuck.

28

^c God geue dy vanden dauwe des Hemels, ende vander vetheyt der Aerden, ende korens ende wijns oueruloedicheyt.

c Hebr. 11.c.20. Syrach. 3.b.10.

29

Volcken moeten dy dienen, ende lieden moeten dy te voete vallen: zijt een heere ouer dyne broeders, ende dyner moeder kinderen moeten dy te voete vallen: ^d veruloeckt zy, wie dy vloecket, gheseghent zy, wie dy seghent.

d Gene. 12.a.3

D.30

Als nu Isaac volbracht hadde den segen ouer Iacob, ende Iacob ^e† nauwelicx wtgegaen was, van synen vader Isaac, doe quam Esau zijn broeder van syner iacht.

e† Anders, kuym

31

Ende maeckte oock een eten, ende droech het binnen tot synen vader, ende sprack tot hem: Staet op mijn vader, ende eet vanden wiltbrade dijns soons, dat my dyne siele seghene.

32

Doe antwoordde hem Isaac zijn vader: Wie bistu? Hy sprack: Ick ben Esau dijn eerstgheboren sone.

33

Doe ontsettede hem Isaac ouer de maten seer, ende sprack: Wel? waer is dan de Iagher die het my ghebracht heeft, ende ick hebbe van allen gheeten, eer du quamest, ende hebbe hem gheseghent? hy sal oock gheseghent blijuen.

34

Als Esau dese redene zijns vaders hoorde, schreydde hy luyde, ende wert ouer de mate seer bedroeft: ende sprack tot synen vader: Seghent my oock mijn vader.

35

Ende hy sprack: Dijn broeder is ghekomen met liste, ende heeft dynen seghen al wech.

36

Doe sprack hy: Hy heet wel Iacob, want hy heeft my nu tweemael ^f ondertreden: ^g mijn eerst-

f Ekeb heet een voetsole, daeruan koemt Iacob een ondertreder ofts die met voeten treedt. Ende beduydt alle gheloouighen, die door het Euangelium de wereldt, het vleesch, ende den duyuel met sonde ende doodt onder hen treden door Christum.

g Gene. 25.d.33.

[fol. 10r]

gheboorte heeft hy wech, ende siet, nu neemt hy my oock mynen segen, ende sprack: Hebstu dan gheenen seghen behouden?

37

Isaac antwoordde, ende sprack tot hem: Ick hebbe hem tot een heere ouer dy geset, ende alle zijn broeders hebbe ick hem tot knechten ghemaect, met koren ende wijn heb ick hem voorsien, wat sal ick doch dy nu doen, mijn sone?

38

Esau sprack tot synen vader: Hebstu dan maer eenen seghen, mijn vader? segent my oock, mijn vader, ^h ende hief op zijn stemme, ende weende.

h Hebr. 12.b.17.

39

Doe antwoordde Isaac zijn vader, ende sprack tot hem: ⁱ Siet daer, du salt een vette wooninge hebben op Aerden, ende vanden dauwe des Hemels van bouen heraf.

i Hebr. 11.c.20.

E.40

Dijns sweerts saltu dy gheneeren, ende dynen broeder dienen: ende het sal geschieden, dat du ooc een heere, ende zijn ioc van dynen halse scheuren salt.

41

Ende Esau was op Iacob ^k gram om des seghens willen, daer hem zijn vader mede ghesegent hadde, ende sprack in syner herten: ^l De tijt sal ^m haest komen, dat mijn vader leet draghen moet, want ick wil mynen broeder Iacob dooden.

k ofte hatich ofte vyandisch

l Obadie. b.10.

m Of in korten, an. des klaghens mynes Uaders hiertoe rucken, daer wil ick mynen etcet.

42

Doen werden Rebeca aengeseyt dese woorden Esaus haers grootsten soons, ende schickte henen, ende liet Iacob haren cleynsten sone roepen, ende sprac tot hem: Siet, dijn broeder Esau drecht dy, dat hy dy dooden wil.

43

Ende nu hoort mijn stemme mijn sone, maket dy op, ende vliedt tot mynen broeder Laban in Haran.

44

Ende blijft een wijle by hem, tot dat haer de toornicheyt dijns broeders keere.

45

Ende tot dat hem synen toorne teghen dy, van dy keere, ende vergete wat du aen hem ghedaen hebst: so wil ick daer na henen schicken, ende dy van daer laten halen: waerom soude ick uwer beyder berooft worden op eenen dach?

46

Ende Rebeca sprack tot Isaac: ⁿ My verdriet te leuen voor den dochteren Heth: So Iacob een wijf neemt vanden dochteren Heth, die daer zijn als de dochteren deses lants, wat sal my het leuen zijn?

n Gene. 26.d.35.