Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxv. Capittel.

1. Abraham krijcht kinder van Ketura. 5. dien gheeft hy gheschencken dat sy van Isaac (dien hy zijn goet gantzlick laet) ten Oostlande trecken. 10. Isaac wordt nae zijn zijns Uaders doot ende begrauenisse gesegent. 11. Meldinghe Ismaels ouders, kinders, ende steruens, 23. gheboorte Esau ende Iacob. 28. ende Esau verkoopt zijn eerstgheboorten recht.

A.1

ABraham nam een ander wijf, ⁺ die hiet Ketura, die baerde hem ^a Simran ende Iacksan, Medan ende Midian, Iesback ende Suah.

+ Abrahams kinderen van der Ketura.

a 1.Para. 1.d.31.

2

Iacksan genereerde Seba ende Dedan. ^b De kinderen van Dedan waren Assurim, Latusim, ende Leumim.

b 1.Para. 1.d.32.

3

De kinderen Midian ware Epha, Epher, Hanoch, Abida ende Eldaa: Dese alle zijn kinderen der Ketura.

4

Ende Abraham gaf alle zijn goet Isaac.

5

Daerenteghen den kinderen die hy by den by vrouwen hadde, gaf hy gheschencken, ende lietse van synen sone Isaac trecken, dewijle dat hy noch leefde, teghen den opganck der Sonnen int Oostenlant.

6

^c Dit is nu Abrahams ouderdom dat hy gheleeft heeft, ⁺ hondert ende vijf ende tseuentich Iaer.

c Gene. 15.b.15.

+ Abrahams ouderdom 175. Iaer.

7

Ende hy nam af, ende sterf in eenen rustigen ouderdom, doen hy oudt ende des leuens sadt was, ende wert tot synen volcke ghesamelt.

8

Ende syne sonen Isaac ende Ismael begroeuen hem in de dobbel ^d† speloncke, op den Acker Ephron, des soons Zoar des Hethiters, die daer leyt teghen Mamre, ⁺

d† anders. Hol ofte graf.

+ Abrahams graf.

9

^e Inden velde dat Abraham vanden kinderen Heth ghecocht hadde: daer is Abraham begrauen met Sara synen wijue.

e Gene. 23.b.16.

B.10

Ende na den doot Abrahams, seghende God Isaac synen sone, ende hy woonde by de ^f bornputte des Leuendighen ^† ende Sienden:

f Gene. 16.b.14.

† an. Die my siet

11

Dit is het gheslachte Ismaels Abrahams sone, ⁺ dien hem Hagar baerde de maghet Sara wt Egypten.

+ Ismaels gheslachte.

12

Ende dit zijn de namen der kinderen Ismael, daer hare nacomelinghen van ghenoemt zijn: ^g de eerstgheboren sone Ismaels, Nebaioth, Kedar, Abdeel, Mibsam,

g 1.Para. 1.c.29.

13

Misma, Duma, Masa,

[fol. 9r]

14

Hadar, Thema, Ietur, Naphis ende Kedma.

15

Dit zijn de kinderen Ismaels met haren namen in hare ^h† houen ende steden, ⁱ twaelf Vorsten ouer hare lieden.

h† And. Dorpen, ende vasticheden, twaelf Landtsuorsten.

i Gene. 17.c.20.

16

Ende dit is het ouderdom Ismaels, hondert ende seuenendertich Iaren: ende hy nam af ende sterf, ⁺ ende wert gesamelt tot synen volcke.

+ Ismaels ouderdom 137. Iaer.

17

Ende sy woonden van Heuila tot Sur tegen Egypten, wanneermen na Assyrien gaet: ende hy ^k veruiel voor allen synen broederen.

k Luth. Menigherley duydinge kan hier zijn, Myne is dese, dat Ismael een heerlick man gheweest zy, dat tot synen eynde alle syne Broeders ende vrienden gekomen zijn: ende is voor denseluen eerlic ende loeflick ghestoruen.

18

Dit is het gheslachte Isaac Abrahams sone: Abraham genereerde Isaac.

19

Doch Isaac was xl. Iaer oudt, doe hy Rebeca ten wijue nam, de dochter Bethuel des Syriers van Mesopotamia, Labans des Syriers suster.

C.20

Ende Isaac badt den Heere voor zijn wijf, want sy was onuruchtbaer: ende de Heere liet hem af bidden, ^l ende Rebeca zijn wijf wert ^m swanger.

l Roma. 9.b.10

m Oft, met kinde

21

Ende de kinderen stieten hen te samen in haren lijue: doe sprack sy: Doe het my also soude gaen, waerom ben ick swangher gheworden? ende sy ginck henen den Heere te vraghen.

22

Ende de Heere sprack tot haer: Twee volcken zijn in dynen lijue, ende tweerley lieden sullen hen scheyden wt dynen lijue, ende een volc sal den anderen te bouen gaen, ⁿ ende de grootste sal den cleynsten dienen.

n 2.Sam. 8.b.14. Roma. 9.b.12.

23

Doe nu de tijt quam dat sy baren soude, siet, doe waren tweelinghen in haren lijue.

24

De eerste die daer wt quam was roodtachtich, gantsch rou als een vel, ⁺ ende sy noemde hem Esau.

+ Esau.

25

^o Haest daer na quammer wt zijn broeder, die hielt met syner hant de verssen Esaus, ende hieten hem Iacob: tsestich Iaer out was Isaac, doe sy gheboren werden.

o Hose. 12.a.3. Matth. 1.a.2.

26

Ende doen de Ionghelingen groot werden, wert Esau een Iager, ende ^p† een ackerman, ende Iacob een ^q† vroom man, ⁺ ende woonde in den hutten.

p† And. die hem des velts hielt.

q† And. eenuoldighe ofte tam.

+ Iacob.

27

Ende Isaac hadde Esau lief, ende att geerne van synen wiltuanck, Rebeca daerentegen hadde Iacob lief.

28

Ende Iacob koockte een ^r† gerichte: doe quam Esau vanden velde, ende was moede.

r† an. gekoocksel.

29

Ende sprack tot Iacob: Laet my proeuen dat roode gherichte, want ick ben moede: Daeruan heet hy Edom. ⁺

+ Edom heet rootachtich.

D.30

Ende Iacob sprack: Vercoopt my heden dyne eerstegheboorte.

31

Esau antwoordde: ⁺ Siet, ick moet doch steruen, wat sal my dan de eerstegheboorte?

+ Esau vercoopt syne eerstgheboorte.

32

Iacob sprack: ^s So sweert my heden: ende hy swoer hem, ^t ende verkocht also Iacob zijn eerstegheboorte.

s Gene. 47.d.31.

t Hebr. 12.b.16.

33

Doe gaf hem Iacob broot, ende dat lintsengherichte: ende hy at ende dranc, ende stont op, ende ginck daer van: also verachtede Esau syne eerstegheboorte.