Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Het xxiij. Capittel.

1. Abraham beweent zijn verstoruene Sara, 10. Koopt Ephrons des Hethiters acker, met den tweeuoudigen hole ter erfbegrauenisse, 19. daerin begraeft hyse.

A.1

SAra wert hondert seuen ende twintich Iaer oudt, so langhe leefde sy.

2

Ende sterf inder ^a hooftstadt, die heet Hebron, inden lande Canaan: ^b daer quam Abraham dat hyse beclaechde ende beweende.

a Hebron is KiriathArba spreect Mose, Dat is, de vierstadt, want de hooge hooftsteden waren in voortijden alle Arba, dat is, in vier deelen gedeylt, als Rome, Ierusalem ende Babylon oock. Gene. 10

b Gene. 50.b.10. 2.Sam. 3.d.31. Act. 6.a.2.

3

Daer na stont hy op van synen lijcke, ende sprack met den kinderen Heth, ende seyde:

4

Ick ben een vreemt man, ende een ^c† inwooner by v, gheeft my een erfbegrauenisse by v, dat ic ^d† mynen dooden begraue, die voor my leyt.

c† an. Ingeseten.

d† an. Mijn Lijck begraue wt mynen aenghesichte.

5

Doe antwoordden Abraham de kinderen Heth, ende spraken tot hem:

6

Hoort ons, lieue heere, du bist een vorst Gods onder ons: begraeft dynen dooden in onsen ^e† eerlicksten grauen, geen mensche onder ons en salt dy weyren, dat du in synen graue niet en begrauest dynen dooden.

e† an. keurlicksten.

7

Doe stondt Abraham op, ende neychde hem voor den volcke des landts [namelicken] voor den kinderen Heth.

8

Ende hy sprack met hen, ende seyde: Is het uwen wille, dat ick mynen dooden die voor my leyt, begraue, so hoort my, ende biddet voor my teghen Ephron, den sone Zoar.

9

Dat hy my geue zijn ^f dobbel speloncke die hy heeft aen het eynde zijns ackers: om een gelijck ghelt, gheue hyse my, so vele als sy weerdt is, onder v, ter erfbegrauenisse.

f of tweeuoudich ofte dat hol dat tweeuoudich is. etc.

B.10

Want Ephron woonde onder den kinderen Heth. Doe antwoordde Ephron de Hethiter Abraham, dat het de kinderen Heth aenhoordden, voor allen die te syner stadtpoorten wt ende inginghen: ende sprack:

11

Neen mijn heere: maer hoort my toe: Ick gheue dy den acker, ende daertoe de ^† speloncke daer inne: ende gheefse dy ouer voor den ooghen der kinderen mijns volcx, om te begrauen dynen dooden.

† speloncke heet dat in der aerden ofte bergen hol ende bol is, als het in sommigen landen is.

12

Doe neychde hem Abraham voor den volcke des landts.

13

Ende sprack met Ephron, dat het aenhoorde dat volck des lants, ende seyde: Wiltu my dien laten, so bidde ick, neemt van my het ghelt voor den Acker, dat ick dy gheue, so wil ick mynen dooden aldaer begrauen.

14

Ephron antwoordde Abraham, ende sprack tot hem:

15

Mijn Heere, Hoort my doch, het velt is vier hondert ^g sikels siluers weert: doch wat is dat tusschen my ende dy? begraeft slechts dynen dooden.

g Sikel is een gewicht aen der munte een oort van eenen gulden: want in voortijden woechmen het gelt als men nu het gout weghet.

16

^h Abraham verhoorde Ephron, ende woech hem het ghelt daer henen, dat hy geseyt hadde, dat het aenhoorden de kinderen Heth, namelick, vierhondert sikel siluers, dat in coope ^i† gaue ende gangbaer was.

h Act. 7.b.16.

i† ofte Ongeweyghert ganckbaer.

17

Also wert Ephrons acker daer de dobbel speloncke in is, tegen Mamre ouer, Abraham tot eyghenen goede ^k† beuesticht.

k† ofte stadich ofte stadtgrijpich gemaeckt.

18

Met der speloncken daerinne, ende met allen boomen op den acker rondtomme, dat het de kinderen Heth aensagen, ende alle die te syner stadtpoorte wt ende in ginghen.

19

Daer na begroef Abraham Sara zijn wijf, ⁺ in der speloncken des ackers die dobbel is, teghen Mamre ouer, dat is Hebron, inden lande Canaan.

+ Sara wort begrauen.

20

Also wert beuesticht den acker, ende de speloncke daerinne, Abraham ter erfbegrauenisse, vanden kinderen Heth.