Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xx. Capittel.

1. Abimelech neemt Abraham syne afgeseyde Sara ten wijue. 3. wert van Gode ghedrongen de selue ongheschendt weder te gheuen. 9. bescheldet Abraham, 14. ende gheeft hem zijn wijf Sara weder met grooten gheschencken, 17. voor hem bidt Abraham, ende zijn huys wert weder vruchtbaer.

A.1

ENde Abraham tooch van daer int landt teghent Suyden, ⁺ ende woonde tusschen Kades ende Sur: ende wert een vreemdelinck te Gerar.

+ Abraham een vreemdelinck tot Gerar.

2

Ende seyde van synen wijue Sara: ^a Het is mijn suster. Doe sandt Abimelech de Koninck tot Gerar na haer, ende lietse halen.

a Gene. 12.b.13. ende 26.a.7.

3

Ende God quam tot Abimelech des nachts inden droom, ⁺ ende sprack tot hem: Siet daer, du bist des doots, om des wijfs willen, die du ghenomen hebst: want sy is eens mans getrout wijf.

+ God sorghet voor syne gheloouighe.

4

Abimelech en hadse noch niet aengheroert, ende sprack: Heere, wiltu dan oock een rechtueerdich volck dooden?

5

En heeft hy niet tot my gheseyt: Sy is mijn suster? ende sy heeft oock gheseyt: Hy is mijn broeder? Ick hebbe doch dat ghedaen met eenuoudighen herten, ende ontschuldigen handen.

6

Ende God sprack tot hem inden droom: Ick weet oock, dat du dat met eenuoudighen herten ghedaen hebst, daeromme hebbe ick dy oock behoedt, dat du niet teghen my en sondichdest, ende en hebbe dat dy niet toeghelaten, dat duse aentastedest.

7

So gheeft nu den man zijn wijf weder, want hy is een Propheet: ende laet hem voor dy bidden, so saltu leuendich blijuen: waer duse daer teghen niet weder en gheeft, so weet dat du des doodes steruen moest, ende alles wat dyne is.

8

Doe stont Abimelech des morghens vroech op, ende riep alle syne knechten, ende seyde hen dit alles voor haren ooren: ende de lieden vreesden hen seer.

9

Ende Abimelech riep Abraham oock, ende sprack tot hem: Waeromme hebstu ons dat ghedaen? ende wat hebbe ick aen dy gesondicht, dat du een sulcke groote sonde woudest op my ende op mijn rijcke brenghen? du hebst met my ghehandelt, niet als men handelen sal.

B.10

Ende Abimelech sprack voorder tot Abraham: ^b Wat hebstu ghesien, dat du sulckes ghedaen hebst?

b Dewijle du een Prophete bist, machstu wat ghesien hebben, dat ick sulcx verdient hebbe met mynen sonden.

11

Abraham sprack: Ick dachte, misschien en is gheen vreese Godts aen ^c deser plaetsen, ende sullen my om mijns wijfs wille dooden.

c oft Deser vlecke

[fol. 7r]

12

Oock is sy warachtich mijn suster, want sy is mijns vaders dochter, doch niet myner moeder dochter, ende is mijn wijf gheworden.

13

Doe my nu God wt mynes vaders huyse wandelen hiet, sprack ick tot haer: ^d Die barmherticheyt doet aen my, dat du, waer wy henen komen, van my segghest: Ick zy dijn broeder.

d Gene 12.b.13.

14

Doe nam Abimelech schapen ende runderen, knechten ende maechden, ende gafse Abraham, ende gaf hem weder zijn wijf Sara.

15

Ende sprack: Siet daer, mijn lant staet dy open: woont waer het dy wel behaecht.

16

Ende sprack tot Sara: Siet daer, ick hebbe dynen broeder duysent siluerlingen ghegeuen: siet, ^e† dat sal dy een decksel der oogen zijn, voor allen die by dy zijn, ende ^f† alom: ^g ende dat was haer straffe.

e† Anders, die.

f† and. Ende eene gewisse bewaringhe.

g De Heylighen worden suyuerlic ende met ghewinste gestraft, als hier Sara wort ghestraffet, dat sy Abraham hadde broeder genoemet, ende vercreech groote weldaet.

17

Ende Abraham badt tot Gode: doe heelde God Abimelech, ende zijn wijf, ende zijn maechden, dat sy kinderen baerden.

18

Want de Heere hadde te voren toeghesloten alle baermoeders des huys Abimelech, om Sara Abrahams wijf willen.