Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Twee Enghelen komen tot Sodom, worden van Loth gheherberghet, 5. ende van der stadt inwooners ghesocht te misbruycken, 16. door die wort Loth tsamen met synen wijue ende tween dochteren wtgheleydet hen te beurijden, 24. Sodom ende haer omliggende lant verderft. 26. Loths wijf wort tot een santpilaer, oft santhoop. 27. Abraham beschouwet de landtstreken Sodom. 33 Loths dochteren worden beurucht van haren vader, ende baren. | |
A.1DE twee Enghelen quamen tot Sodom des auonts: ende Loth Ga naar margenoota sat tot Sodom onder de poorte: ende doe hyse sach, stont hy op hen te ghemoete, Ga naar margenoot+ ende neychde hem met synen aenghesichte op de Aerde, ende sprack: | |
2Ga naar margenootb Siet Ga naar margenootc† Heere, koemt doch in ten huyse uwes knechts, ende blijuet ouer nacht: latet uwe voeten wasschen, so staet ghy morghen vroech op, ende trecket uwer strate. Doch sy spraken: Neen, maer wy willen ouer nacht op der strate blijuen. | |
3Ga naar margenootd Doe Ga naar margenoote† noodichde hyse seer: ende sy ginghen tot hem in, ende quamen in zijn huys: ende hy bereydde hen een maeltijt, ende bieck ongheheuelde koecken: Ga naar margenootf ende sy aten. | |
4Doch eer sy hen slapen leyden, quamen de lieden der stadt Sodom, ende omringden dat huys, ionghe ende oudt, Ga naar margenoot+ het gantsche volck wt allen eynden. | |
5Ende riepen Lot, ende spraken tot hem: Waer zijn de mannen die tot dy ghecomen zijn dese nacht? laetse wtgaen tot ons, Ga naar margenootg dat wyse bekennen. | |
8Siet, ick hebbe twee dochteren, die en hebben noch gheenen man bekent, die wil ick hier wt gheuen onder v, ende doet met hen wat v belieuet, alleene dese mannen en doet niet: want daerom zijn sy onder de schaduwe mijns Ga naar margenooti† dacx inghegaen. | |
9Sy spraken daer teghen: Koemt hier, doe spraken sy: Du bist Ga naar margenootk een eenich vreemdelinck hier, ende wilt regeeren: wel aen, wy willen dy beter plaghen dan de ghene: Ga naar margenootl ende sy dronghen hardt op den man Loth, ende liepen toe, ende wouden de deure opbreken. | |
B.10Doe grepen de mannen wtwaert, ende togen Loth tot hen int huys, ende sloten de deure toe. | |
11Ga naar margenootm Ende de mannen die voor der deure aen den huyse waren, werden met blintheyt gheslagen, beyde cleyn ende groot, Ga naar margenoot+ tot dat sy moede werden, ende de deure niet vinden en konden. | |
12Ende de mannen spraken tot Loth: Hebstu noch ergens hier eenen [toecomenden] schoonsone, ende soons ende dochteren? ende Ga naar margenootn† wie dy | |
[Folio 6v]
| |
toebehoort inder stadt, dien brengt wt deser stede. | |
13Want wy sullen dese stede verderuen, daerom dat haer gheschrey groot is voor den Heere, die heeft ons hier gesonden, haer te verderuen. | |
14Doe ginck Loth wt, ende sprack met synen toecomenden schoonsonen, die syne dochteren nemen souden: Maect v op, ende gaet wt deser plaetsen, want de Heere sal dese stadt verderuen: doch het was hen belachelick. | |
15Doe nu de dagheraet opginck, Ga naar margenoot+ hieten de Enghelen den Loth hem haesten, ende spraken: Maket dy op, neemt dijn wijf, ende dyne twee dochteren, die voorhanden zijn, dat du oock niet om en komest inder misdaet deser stadt. | |
16Doe hy het nu vertooch, Ga naar margenooto grepen de mannen hem, ende zijn wijf, ende syne twee dochteren by der hant, daerom dat de Heere syner verschoonde, ende brachten hen wt, ende lieten hen buyten voor der stadt. | |
17Ende als sy hen hadden daerwt ghebracht, doe spraken sy: Behoudt dijn siele, ende en siet niet te rugghe, oock en staet niet in desen vlacke des lants: op den berghe behoudt dy, dat du niet om en komest. | |
19Siet, dewijle dijn knecht genade gheuonden heeft voor dynen ooghen, so woudestu doch dyne barmherticheyt groot maken, die du aen my ghedaen hebst, dat du myne ziele by den leuen behieldest: ick en kan my niet op den berghe behouden: my mochte een ongeual aencomen dat ick storue. | |
C.20Siet, daer is eene stadt harde by, daer ick in vlieden kan, ende is cleyn, aldaer wil ick my behouden: Sy is doch Ga naar margenootp kleyn, dat mijn ziele leuendich blijue. | |
21Doe sprack hy tot hem: Siet, ick hebbe dy oock in desen stucke aenghesien, dat ick de stadt niet om en keere, daer du van gesproken hebst. | |
22Haest dy, ende behoudt dy aldaer: want ick en kan niet doen, tot dat du daer in komest. | |
23Ga naar margenootq Daer van de stadt ghenoemt is Zoar: ende de sonne was opghegaen op Aerden, doe Loth te Zoar in quam. | |
24Ga naar margenootr Doe liet de Heere sweuel ende vyer reghenen van den Heere, vanden Hemel af op Sodom ende Gomorra. | |
25Ende keerde de steden omme, de gantsche lantstreke, ende alle inwooners der steden, ende wat op den lande ghewassen was. | |
26Ga naar margenoots Ende zijn wijf sach te rugghe, ende werdt Ga naar margenoott† tot een soutpilaer. | |
27Abraham maecte hem des morghens vroech op, aen de stede daer hy ghestaen hadde voor den Heere. | |
28Ende keerde zijn aensicht teghen Sodom ende Gomorra, ende alle dat lant dier streke, ende sach toe: ende siet, doe ginck daer eenen roock op vanden lande, als eenen roock van eenen ouen. | |
29Want doe God de steden in dier landtstreke verderf, dachte hy aen Abraham, ende leydde Loth wt den steden, die hy ommekeerde, daer Loth in woonde. | |
D.30Ende Loth tooch wt Zoar, ende bleef op den berch met synen beyden dochteren: want hy vreesde hem tot Zoar te blijuen, ende bleef also in een Ga naar margenootu† hol met synen beyden dochteren. | |
31Doe sprack de oudste tot der ionckster: Onse vader is oudt, ende daer en is gheenen man meer op Aerden, die ons beslapen kan na alder werelt wijse. | |
32So koemt, laet ons onsen vader wijn te drincken gheuen, ende by hem slapen, dat wy zaet van onsen vader behouden: | |
33Also gauen sy haren vader wijn te drincken, in der seluer nacht: Ga naar margenootx ende de oudtste ginck henen, ende leyde haer tot haren vader: ende hy en werdt des niet ghewaer, doe sy haer leyde, noch doe sy op stont. | |
34Des morghens sprack de oudtste tot der ioncster: Siet, ick hebbe gisteren by mynen vader gheleghen, laet ons hem desen nacht oock wijn te drincken gheuen, dat du henen gaest, ende legghest dy tot hem, dat wy zaet van onsen vader behouden. | |
35Also gauen sy haren vader dien nacht oock wijn te drincken: ende de ionckste maecte haer op, ende leyde haer tot hem: ende hy en wert des niet gewaer, doe sy haer leyde, noch doe sy op stont. | |
37Ende de oudtste baerde eenen sone, dien hiet sy Moab: Ga naar margenoot+ van dien komen de Moabiters, tot op desen huydighen dach. | |
38Ende de ioncste baerde oock eenen sone, dien hiet sy, Ga naar margenoot+ het kint Ammi: van dien komen de kinderen Ammon, tot op den huydighen dach. |
|