Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Het xv. Capittel.

1. Abram kleynmoedich wort getroost ende door den ghelooue gherechtueerdicht. 4. Hem wort toegheseyt een erue zijns lijfs, ende vermeert te worden gelijck de sterren des Hemels, 7 het Lant Canaan nu derdemael 13. Mishandelinghe zijns zaedts in Egypten, ende verlossinghe desseluen daer wt, voorseyt. 18. Ende de toesegginghe des Landts Canaan noch eenmael verhaelt.

A.1

NA dese gheschiedenisse ghebeurdet, dat tot Abram gheschiedde het woort des Heeren in een ghesichte, ende sprack: Vreest dy niet Abram, ick ben dijn schildt ende dijn seer grooten loon.

2

Doch Abram sprack: Heere Heere, wat wiltu my gheuen? ick gae henen sonder kinderen ^a† ende mijn huysknecht dese Eleasar van Damasco, heeft eenen sone.

a† and. die een soon ende besorgher myneshuys [anders. Soon der onuruchtbaerheit in mynen huyse is,] dat is, dese Elieser van Damasco.

3

Ende Abram sprack voorder: My en hebstu gheen zaet ghegheuen, ende siet, de sone mijns ghesindes sal mijn erfghename zijn.

4

Ende siet, de Heere sprack tot hem: Hy en sal dijn erue niet zijn, maer die van dynen lijue komen sal, die sal dijn erue zijn.

5

Ende hy hiet hem wt gaen, ende sprack: ^b Siet na den Hemel, ende telt de sterren: kanstu se tellen? ende sprack tot hem, ^c Also sal dijn zaedt zijn.

b Deut. 10.c.22. Iesai. 49.b.18. Ierem. 33.c.22.

c Roma. 4.b.18. Heb. 11.b.12.

6

^d Abram gheloofde den Heere, ende dat rekende hy hem tot gherechticheyt.

d Psal. 106.d.31. Gala. 3.a.6. Iaco. 2.c.23.

7

Ende hy sprack tot hem: Ic ben de Heere die dy van Vr wt Chaldea gheuoert heeft, dat ick dy dit Landt te besitten gheue.

8

Ende [Abram] sprack: Heere, Heere, waerby sal ick dat mercken, dat ick dit [lant] besitten sal?

9

Ende hy sprack tot hem: ^e Brengt my een dryeiarighe koe, ende een dryeiarighe gheyte, ende eenen dryeiarighen Ram, ende een tortelduyue, ende een ionghe duyue.

e Ierem. 34.b.18.

B.10

Ende hy bracht hem sulcks alles, ende hy deylde het midden van malcander, ende leyde een deel teghen het ander ouer: doch de voghelen en deylde hy niet.

11

Ende het ^f gheuoghelte viel op den ase, ende Abram iaechdese daer van.

f Dat gheuogelte ende roockende ouen, ende den vyerigen brant beduyden de Egypteners, die Abrams kinderen veruolgen souden: maer Abram iaechde se daeruan, dat is, God verlostse om der toesegginge wille Abram gedaen. Maer dat hy hem na der sonnen onderganc verschricket, beduydt dat God zijn zaet eenen tijt lanc verlaten wilde, dat sy veruolget werden, als de Heere hier selfs duydet. Also gaet het oock allen gheloouigen, dat sy verlaten, ende doch verlost werden.

12

Doe nu de Sonne onderghegaen was, viel eenen diepen slaep op Abram, ende siet, verschricken ende groote duysternisse oueruiel hem.

13

Doe sprack hy tot Abram: ^g Dat saltu weten, dat dijn zaedt sal vreemdt zijn in eenen lande dat niet syne en is, ende daer salmense ^h† dwingen te dienen ende plaghen, vier hondert Iaer.

g Act. 7.a.6. Exod. 12.e.40. Iudit. 5.b.10. Galat. 3.b.17.

h† and. tot eyghene lieden maken ende pijnighen.

14

Ick nochtans wil rechter zijn ouer dat volck, dies knechten sy zijn sullen: ⁱ daer na sullen sy wt trecken met grooten goede.

i Exod. 3.c.22. ende 11.a.2. ende 12.d.36

15

Ende du salt varen tot dynen vaderen met vrede, ^k ende in goeden ouder begrauen worden.

k Gene. 25.a.6.

16

^l Ende sy sullen ^m† na vyer mans leuen, weder hier komen: ⁿ want de misdaedt der Amoriters en is noch niet gantsch hier.

l Exod. 12.e.40. Act. 7.a.6.

m† an. tot int vierde gheslachte.

n Num. 21.d.31.

17

Als nu de Sonne onderghegaen ende duyster gheworden was, siet, doe roocte eenen ouen, ende een vyervlamme voer tusschen den stucken henen.

18

Aen dien daghe maeckte de Heere een verbont met Abram, ende sprack: ^o Dynen zade wil ick dit landt gheuen ^p van den water Egypti aen, tot aen het groot water Phrath,

o Gene. 12.a.7. ende. 13.b.15. ende 24.a.7 ende 26.a.3. Exod. 32.b.13. Deut. 34.a.4.

p 1.reg. 4.c.21. 2.Para. 9.c.26.

19

De Keniters, de Kinisiters, de Kadmoniters,

20

De Hethiters, de Pherisiters, de ^q† Ruesen,

q† an. Rephaim.

21

De Amoriters, de Cananiters, de Gergesiters, de Iebusiters.