Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1. Ophoudinge der Suntvloet, doort geuogelte eerstliken vercondicht. 15. wtganck wt der Arcke. 17. des Heeren seghen ouer alles, dat daerinne gheweest was. 21. eene verwillinge voortaen niet meer alle het leuendighe op Aerden also te verdelghen.

A.1

DOe gedachte God aen Noah, ⁺ ende alle gedierte, ende aen alle het vee, dat met hem in der Arcken was, ende liet eenen wint op Aerden komen: ende de wateren vielen.

+ Ophouden der Suntvloedt.

2

Ende de Fonteynen des afgronts worden verstoppet, met tsamen den vensteren des Hemels: ende den reghen van den Hemel, hiel op.

3

Ende de wateren verliepen van der Aerde so lancks so meer henen, ende namen af, na hondert ende vijftich daghen.

4

Aenden seuentienden dage der seuender maent, liet haer de Arcke neder opt geberchte Ararat. ⁺

+ Ararat.

5

De wateren verliepen voortaen, ende namen af, tot op de tiende maent: aen den eersten dach der thienden maent, sagen de scherpten der bergen wt.

6

Na veertich dagen dede Noah de venster op aen der Arcken, die hy ghemaeckt hadde.

7

Ende liet eene raue wtvlieghen: Die vlooch altijdt ouer ende weder, ⁺ tot dat de wateren verdroochden op Aerden.

+ Raue.

8

Daerna liet hy eene duyue van hem wtvliegen, ⁺ op dat hy beuonde, of de wateren geuallen waren op Aerden.

+ Duyue.

9

Doe nu de duyue niet en vant, daer haer voet rusten konde, quam sy weder tot hem in de Arcke: want de wateren waren noch op den gantschen Aerdbodem, doe stack hy de handt wt, ende namse tot hem in de Arcke.

B.10

Doe verbeyde hy noch ander seuen dagen, ende liet noch eens een duyue vliegen wt der Arcken.

11

Die quam tot hem om den auondt: ende siet, sy hadde een ^a olyeblat afghebroken, ende droech het in haren mont: doe vernam Noah, dat de wateren gheuallen waren op Aerden.

a Dat Bladt beduydt het Euangelium, dat de heylighe Geest inder Christenheyt heeft prediken laten. Want Olye beduydt barmherticheyt ende vrede, daer het Euangelium van leert.

12

Doch hy verbeyde noch ander seuen dagen, ende liet een duyue wtuliegen, die quam niet weder tot hem.

13

In den sesshondersten ende eenen iare, des ouderdoms Noah, aen den eerster dach der eerster maent, verdroochden de wateren op Aerden: doe nam Noah het dack van der Arcken af, ende sach, dat de Aerdbodem drooghe was.

14

Also wert de Aerde gantz drooge, aen den seuen ende twintichsten dach der tweedder maent.

15

Doe sprack God met Noah, ende seyde:

16

Gaet wt der Arcken, du ende dijn wijf, dyne sonen, ende dyne soons wijuen met dy.

17

Allerley ghedierte dat by dy is, van allerley vleesche, aen vogelen, aen vee, ende aen allerley gewormte, dat op Aerden cruypt, dat ga wt met dy: ende ^b† rueret v op Aerden, ende zijt vruchtbaer, ende vermeeret v op Aerden.

b† And. beslaet de aerde. Gene. 1.c.28.

18

Also ginck Noah wt met synen sonen, ende met synen wijue, ende synes soons wijuen.

19

Daertoe allerley gedierte, allerley ghewormte, allerley vogelen, ende al wat op Aerden kruypt, dat ginck wt der Arcken, een yegelick tot synes ghelijcken.

C.20

Nu, Noah boude den Heere eenen Altaer, ⁺ ende nam van allerley ^c reynen vee, ende van allerley reyn gheuoghelte, ende offerde brantoffer op den Altaer.

+ Noah bouwet eenen Altaer.

c Leuit. 11.a.2.

21

Ende de Heere roock den lieflicken reucke, ende sprack in zijn herte, Ick en wil nu voortaen niet meer die Aerde vervloecken, om der menschen wille: ^d want het dichten des menschelicken herten, is boos van der ieucht op: ende ick wil nu voortaen niet meer slaen alles wat daer leeft, als ick ghedaen hebbe.

d Gene. 6.a.5. Prouerb. 22.b.15. Matth. 15.b.19.

22

^e So lange de Aerde staet, sal niet ophouden, saeyen ende inoogsten, vorst ende hitte, somer ende winter, dach ende nacht.

e Gene. 45.a.6. Iesai. 54.a.9. Ierem. 33.c.20.