Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 1r]
| |
GENESIS SCHEPPINGHE. Ga naar margenoot+ Dat Eerste Boeck Mose. | |
1. Scheppinghe der Wereldt, 3. met tzamen der onderscheydinghe ende vercieringhe der schepselen. 26. Scheppinghe ende onderhoudinghe des mensches, om wiens wille alle dinghen gheschapen zijn, ende dat in ses daghen. | |
2Ende de Aerde was woest ende ledich, ende het was duyster op den afgront, ende de Ga naar margenootb geest Gods sweuede opt water. | |
4Ende God sach, Ga naar margenoot+ dat het licht Ga naar margenootd† goet was: doe scheydde God het licht van der duysternisse: | |
5Ende noemde het licht, Ga naar margenoot+ Dach, ende de duysternisse Nacht, doe wert wt auont ende morgen de eerste dach. Ga naar margenoot+ | |
6Ende God sprack: Ga naar margenoote Daer werde een Ga naar margenootf† firmament tusschen den wateren, ende het zy een onderscheydt tusschen den wateren. | |
7Doe maecte God het firmament, ende scheidde het water onder het firmament, van het water bouen het firmament: ende het geschiedde also. | |
8Ende God noemde het firmament, Ga naar margenoot+ Hemel, doe wert wt auont ende morgen de tweedde dach. Ga naar margenoot+ | |
9Ende God sprac: Ga naar margenootg Het water versamele onder den Hemel, aen bysunderige plaetsen, datmen het drooghe sie: ende het gheschiedde also. | |
B.10Ende God noemde het drooghe, Aerde, ende de versamelinge der wateren, noemde hy, Zee, ende God sach dat het goet was. Ga naar margenoot+ | |
11Ende God sprack: De aerde late opgaen gras ende kruydt, Ga naar margenoot+ dat hem bezade, Ga naar margenoot+ ende vruchtbare boomen, Ga naar margenoot+ dat een yeghelick na syner aert vrucht draghe, ende hebbe zijn eyghen zaet by hemseluen, op Aerden: ende het gheschiedde also. | |
12Ende de Aerde liet opgaen, gras ende kruyt, dat hem bezaeyde, een yeghelick na syner aert, ende boomen die daer vrucht droeghen, ende haer eyghen zaet by henseluen hadden, een yeghelick na syner aerdt: ende God sach dat het goet was. Ga naar margenoot+ | |
13Doe wert wt auondt ende morghen, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+ de derde dach. Ga naar margenoot+ | |
14Ende God sprack: Ga naar margenooth Daer worden lichten aen het firmament des Hemels, ende scheyden dach ende nacht, Ga naar margenooti ende zijn Ga naar margenootk Teeckenen, Ga naar margenootl Tijden, Daghen ende Iaren: | |
15Ende zijn lichten aen het firmament des Hemels, dat sy schijnen op Aerden: ende het geschiedde also. | |
16Ga naar margenootm Ende God maeckte twee groote Lichten: Ga naar margenootn† een groot licht, dat den dach regeere, ende een kleyn licht, dat den nacht regeere, daertoe oock sterren. | |
17Ende God settese aen het firmament des Hemels, dat sy schenen op de Aerde, | |
18Ende den dach ende den nacht regeerden, ende scheyden licht ende duysternisse: ende God sach dat het goet was. | |
C.20Ende God sprack: Ga naar margenoot+ Het water woele hem op met wemelende ende leuendighen dieren, ende Ga naar margenooto† met geuoghelte, dat op Aerden onder het firmament des Hemels vlieghe. | |
21Ende God schiep groote Waluisschen ende allerley gedierte, dat daer leeft ende wemelt, ende van den water opgewoelt wort, een yegelick na syner aerdt: ende allerley beuedert gheuoghelte, een yeghelick na syner aerdt: ende God sach dat het goet was. | |
22Ende seghendese, ende sprack: Sijt vruchtbaer ende vermeeret v, ende veruullet het water in der Zee: ende het gheuoghelte vermeere hem op der Aerden. | |
24Ende God sprack: De aerde brenge voort leuendighe dieren, Ga naar margenoot+ een yeghelick na syner aerdt, vee, ghewormte, ende ghedierte op Aerden, een yeghelick na syner aerdt: ende het geschiedde also. | |
25Ende God maeckte de gedierten op aerden, een yeghelick na syner aerdt, ende het vee na syner aerdt, ende allerley ghewormte op der aerden, Ga naar margenoot+ na syner aert: ende God sach dat het goet was. | |
26Ende God sprack: Latet ons menschen maken, Ga naar margenootp een beeldt, dat ons ghelijck zy: die daer regeeren ouer de visschen in de Zee, ende ouer de voghelen onder den Hemel, ende ouer het vee, ende ouer de gantsche Aerde, ende ouer alle gewormte dat op der Aerden kruypt. | |
27Ga naar margenootq Ende God schiep den mensche hem tot een beeldt, tot een beeldt Gods schiep hy hem: Ga naar margenootr ende hy schiepse eenen Man ende een Wijf. | |
28Ende God seghendese, ende sprack tot hen, Ga naar margenoots Sijt vruchtbaer ende vermeeret v, ende veruullet de aerde, ende maket se v Ga naar margenoott onderdaen: ende regeeret ouer de visschen in der Zee, ende ouer de voghelen onder den Hemel, ende ouer alle ghedierte dat op Aerden kruypt. | |
29Ende God sprac, Siet daer, Ick hebbe v gegheuen allerley kruydt dat hem bezadet, op der gantscher aerden, ende allerley vruchtbare boomen, ende boomen die hen bezaden, | |
D.30Ga naar margenootu† Tot uwer ende aller gedierte spijse op Aerden, ende allen voghelen onder den Hemel, ende allen ghewormte, dat het leuen heeft op der aerden, dat sy allerley groen kruyt eten, ende het gheschiedde also. Ga naar margenoot+ | |
31Ga naar margenootx Ende God sach aen alles wat hy ghemaect hadde: ende siet daer, het was alles seer goet: doe wert wt auondt ende morghen de seste dach. Ga naar margenoot+ |
|