[Ik sou wel kijken na een Meyd]
IK sou wel kijken na een Meyd,
Maer nu te rechten uyt-geseyd,
Wist ik 'er een, Die al mijn leen,
Met schijven kost beleggen,
Ik gaf mijn hant, Haer tot een pand,
En liet my haest geseggen.
Ik liep nu lest een blaeuwe scheen,
Sy was so diep tot op het been,
En sy was rijck en kostelijck,
Seer schoon en fraey van leden,
Sy had haer kraem, wel voor gedaen,
Maer ik kost niet besteden.
Ik sie voortaen nu mijn gelijck,
Die niet te kael is of te rijck,
Als wy wil doen na mijn gemack,
Heeft sy wat quaet, dat haer mis-staet,
Ick stel het al ter sijden.
En siet sy scheel dan heb ik rust,
So wordse mijn niet of gekust,
Want een die al te lief van tael,
En minnelijck ten toon is,
Veel meer aenstoot die lijden sal,
Als een die niet heel schoon is.
't Is schoonheyt die ick heb gemelt,
't Is schoonheyt daer de Beurs af zwelt,
Want in het Pok of Kinder-bed
Kan alle schoonheyt slensen,
Maer die schoonheyt op renten set,
Heeft al dat hy kan wenschen.
't Is beter een wat inderdeus,
So boortse my niet door den neus,
Of door een hoed, Als menig doet,
Die 't al-te-met gewent zijn,
Weg, weg, weg, met al dit dertel goet,
Wilt gy daer niet geschent zijn.
Als sy maer schoon ende fris,
En dapper op haer voeten is,
En nog heeft 't geen sy wel weet,
Heeft sy dan nog wat schijven,
En doet de Meyd, daer om geen leyd,
Nog laeter niet om blijven.
|
|