Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael
(1720)–Anoniem Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael– Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
Stem: Alst begint.
GOeden avont Neeltjen,
En waer komt gy van daen,
Om dat gy nou uw keeltjen,
Soo lustelijk laet gaen,
Of komt gy van u Vrijer,
Van Piet Jan Joosten snijer:
Neel sey goed rond,
Houd toe uw' mond,
Veel spreecken is ongesont.
Oock moet ik u vertellen,
Mijn over groot ellent,
Mijn borsjes mijn so quellen,
Dat ben ik niet gewent,
Neel sey doen sonder krenken,
Gy moeter niet om denken,
Wat is dog an,
Een Man ! een Man !
Dus zwijgt mijn doch daer van.
Wel waerom sou ik zwijgen,
Ik spreek mijn hert regt uyt,
Kon ik een Vrijer krijgen,
Ik was wel haest de Bruydt,
By dagen en by nagten,
Sit ik naer hem te wagten,
Met groot getreur,
Al voor mijn deur,
Verwagt ik mijn Serviteur.
Als ick 's nachts meen te rusten,
Soo leg ick steets en droom,
Die nu mijn brant eens bluste,
Die was mijn wellekoom,
Denkt Neel wat ik moet lijden,
By nagten en ontijden,
Als elk rust, en wort gekust,
Dan slaep ik ongerust,
Ben jy dan verlegen,
Om een Vrijer wel ik seg,
Bedenckt u dog ter degen,
Eer gy dat overlegt,
Een jonkman wilt bedincken,
Wil somtijds wel eens drincken,
En niet veel wint,
Dit wel versint,
En gy bent stracx met kint.
Dan hebt gy stracx te vrese,
Al om u kinder goet,
Ten kan niet anders wesen,
Soo gy een Houwelijck doet,
En Pappot ende Lueren,
En daer toe goede vueren:
Dat moet daer zijn,
Verstaet wel mijn,
Bedenckt u dog wel Trijn.
Wat sou ik mijn bedenken,
Ik seg het in 't gemeen,
| |
[pagina 39]
| |
Ik wil mijn trou weg schenke
Ik slaep niet gaeren alleen,
De Winters lange nachten,
Leggen in mijn gedachten,
Die bennen kout,
Dit wel onthoud,
'k Wou dat ik waer getrout.
Dus quammer maer een Vryer,
Die my maer half versogt,
Al was het maer een Snijer,
'k Wed hy niet af en mogt,
Want dus te moeten leven,
Dat doet mijn sugten en beven,
Dus Neeltje maet,
Geeft my dog raedt,
Eer dat het is te laet.
Och Trijntje laet u seggen,
Van Neeltje u speel-meyt,
En wilt wel overleggen,
Wat ick u heb geseyd,
Wat dat gy moet verdragen,
Somtijts de huyt vol slagen,
Al van u man neemt dit nu an
Als hy is by de kan.
Gelijck de groote Heeren,
Als hy is by het Bier;
Ticktacken en verkeeren,
Dat is dan sijn manier,
Dan roept hy sonder denken,
Sa waert wilt lustig schenken
Tapt Wijn en Bier,
Met groot pleysier,
Het is hier warm by 't vyer.
Och Cupido mijn hertjen brandt;
Verlost my uyt dees noot,
Vrou Venus doet mijn onderstant,
Dees quelling is te groot,
Ach dus alleen te leven;
Ik ben driemael seven
Jaeren out, Dit wel onthout:
't Is tijd te zijn getrout.
Adieu nou mijn speelmeysje
Ik moet naer huys toe gaen,
Bedenckt u dog een reysje,
Als ik hier ben van daen,
En wilt wel overleggen,
Wat ik u heb gaen seggen,
Wat gy bemint, Mijn soete kindt,
De liefde die is blind.
Adieu soo seg ik mede,
En sluyt mijn deurtje toe:
Ik hou niet van u reden,
En ben heel anders te moe,
Want soo ik niet en trouwe,
Soo sterf ik heel van rouwe,
In zwaer ellend,
En sulk torment,
Denk wat is dan mijn endt.
|
|