Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael
(1720)–Anoniem Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael–
Auteursrechtvrij | |
[pagina 20]
| |
Ach ! straf Godinne waer vlied gy so staeg,
Hoe bitter dat ick klaegh.
Ick heb voor desen wel de minne
Genooten van mijn Silvia,
Maer nu bent gy verandert van sinne,
Schoonste Nimph zijt mijns gena,
Door valsche woorden,
Lief wort gy verleyd,
Die u bekoorde tot de wredigheyt,
Dat gy nu van my scheydt.
Sal ik de smert noch langer dragen,
Die ik om u liefde ly,
Sult gy u dienaer noch langer plagen,
Ach ! neen mijn Lief staet my doch by,
En wilt my geven, door getrouwe min,
Weer een nieuw leven, g'lijck ick in 't begin,
Genoot van mijn herderin.
Ik kniel Voogdesse mijn sinne,
Voor u altaer en Offer kloot,
Mijn Ziel tot pand en trouwe minne,
Tot dat ons scheyd de bleecke dood,
Wilt nu doch Ende,
Lief u slaefs hertseer,
So sal ik wende, mijn na u begeer,
En houden u in eer.
Maer neen so dra als gy u herder
Van verre na u komen siet,
Drijft gy uw' Schaepjes stracks weer verder,
En laet u dienaer in 't verdriet,
In plaets van loning,
Keert gy straffe Vrouw,
Weer na u wooning, Die u soekt op trouw,
Laet gy dus heel in rouw.
Kosten de stomme Boomen tuygen,
Daer onse Lammeren weyden gaen,
Haer tacken soude neder buygen,
En doen van onse min vermaen,
De klare Beeken, Die daer stroome soet,
Kosten die spreken, Lief 't geen gy doet,
Dat gy mijn klachten voet.
Gedenckt Silvi om u sterven,
Gedenckt eens om den Jongsten dag,
Gedenckt wat loon dat gy sult erven,
Gedenckt of het geschieden mag,
| |
[pagina 21]
| |
Gedenckt ook heden, Op onse soete min,
Gedenckt de reden, dien gy herderin,
Mijn gaeft in 't begin.
Adieu dan straffe herderinne,
Ny gy mijn minne heel versmaet,
Verandert Lief u harde sinne,
Gedenckt gy doet een quade daet,
Veel duysent dooden, Lief doet gy my aen,
O goede Goden, Wilt my dog bystaen,
Leyt my ten regten baen.
|
|