Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael

[p. 19]

Vryagie van de Molenaer met de Backers Dochter.

Stemme: Van Cecilia.

LEst vryden my een vrijer, Met blont gekrulde haer
Ten was geen bloet noch Snijer, Maer 't was een Molenaer,
Noyt was hy sonder minne, Van Venus die hem dreef,
Door sijn verdwaelde sinnen, tot Cupidoos geweest;
Hy kost naeijen of spinnen, Maer om sijn kost te winnen
So liet hy noyt verschalen, Sijn biertjen ofte Wijn,
Maer om by nacht te maelen, Kon daer geen beter zijn.

Laest op een vroegen morgen, Sy op sijn molen quam

Daer lag hy sonder sorge, En sliep gelijck een Lam,
Ach sey sy Molenaertje, Staet op en spant jou zeyl,
Kom hier mijn lieve Vaertje, En maek jou vleugel steil,
Hy leytse op een sakje, Haer maegdom kreeg een krakje:
Hy teegter doen aen 't malen, En maelden also diep,
Ik geev' u eens te rade, Hoe luyde datse riep.

Wat kreeg dat Molenaertje Tot zijn verdiende loon,

In negen maenden Vaertje Van eenen jongen Soon,
Doen was het al verlegen Schoon kint wy zijn getrout
Hier baet geen spreken tegen, schoon 't molenaertje rout
Dat hy naer sijn believen, Niet meer en kan gerieven,
Die hem plachten te halen Sijn Biertje ofte Wijn,
Maer om by nacht te malen, Kan daer geen beter zijn.