Den dapperen prins Karel van Lotharingen

[p. 32]

Aanmoedinge aan 't Hollands Krygs-Volk, dat op de eerste orders van haar E. H. M. enz. moeten paraat zyn om te marcheren, daar het den tyd en gelegentheyt der saken vereyst, wyl Prins Karel over den Rhyn is.

Stemme: Sa Trompen en Trompetten.

DIt sal wis wat beduyden,
Den Leeuw die gort het zwaart,
Hy is met zijn Krijgsluiden,
Soo te Voet als te Paart,
Getrokken in het Veld,
Met menig dapper held,
Om de Vyanden, aan te randen
Met geweld.

Hy doet zijn Oorlogslieden

Zoo te paart als te voet,
Weer al te saam ontbieden,
Om dat sy haar met spoet
Souden houden paraat,
Ten dienste van de staat,
Om door 't strijden, te bevrijden
't Oorlogs quaad.

Den Fransman sal syn ooren

Wel intrekken voorwaar,
Soo ras als hy zal hooren
Dat Holland hem maakt klaar,
Hy kend hun dapperheyt,
Van over langen tijd,
Hy soekt daar mede, liever vrede
Als den strijd.

[p. 33]

 

Hy sou nu wel zijn Troupen

 

Van den Rhijn alsoo ras,

 

Naar Vlaanderen herroepen,

 

Maar komen daar te pas,

 

Men leerd hen danssen raar,

 

Op 't fluitje van d'Huzaar,

 

Zy verjagens, en verslagens

 

Allegaar.

 

Zyn dapperste Krijgslieden

 

Soo te voet als te paard,

 

Zullen gestadig vlieden,

 

Of vallen door het zwaart,

 

Prins Karel met de zijn,

 

Is nu over den Rhijn.

 

Die hen sal jagen, met veel slagen,

 

Groot en klein.

 

Hoe sal hem dat bevallen,

 

Als de Hollandse magt.

 

Monsieur op 't lijf sal vallen

 

Ook Engeland met kragt,

 

Hoe sal 't den Fransen Haan

 

Dan konnen houden staan,

 

Die zijn sporen, Heeft verlooren

 

In het slaan

 

Gelyk nu is gebleken,

 

By Weissenburg voorwaar,

 

Daar niet als houwen en steken,

 

Te pas quam by de Huzaar,

 

Sy kapten daar in 't ront,

 

Die men in Wapens vont,

 

Vyf duizend zielen, Die daar vielen,

 

Op den grond.

 

Een Regiment der Fransen

 

Heel schoone Ruitery,

[p. 34]

 

Die raakten door sulk dansen

 

Geheel en al in ly,

 

Hun Pauken en Standaard,

 

Die veel schats waren waard,

 

Sy weg namen, Met betamen

 

Op die daad.

 

De Fransen konnent merken,

 

Dat sy tot hunner spijt

 

De Forten van Duinkerken

 

Haast zullen worden quyt.

 

Om dat dit tegen gaat

 

Den regel van 't Tractaat,

 

Sal men wreken, dese streken

 

Metter daat

 

't Is waar sy hebben Meenen

 

Yp'ren en Fort de Knok',

 

'K merk aan het is maar leenen,

 

Want doen men daar uit trok,

 

Riep 't volk allegaar,

 

Mans ende Vrouwen daar,

 

Goede lieden, wy nu vlieden

 

Voor een jaar.