Den dapperen prins Karel van Lotharingen
(1744)–Anoniem Dapperen prins Karel van Lotharingen, den–
Auteursrechtvrij
[pagina 27]
| |
Stem: Maria Edel Princesse.
VErblijd'er u vroome Helden,
maekt vreugde van alle kant,
Door het land,
Men sal 't u gaen vermelden,
Van Prins Carel pleysand:
Hoe dat hy zijn dapperheyd,
In de Strijd,
By de Fransen heeft laten blijken,
Omtrent aen den Rhijn,
Daer hy moest over zijn;
En hoe het daer is gegaan,
Zult gy haest verstaen.
Prins Carel met groot begeeren,
Wou graeg over de Rhijn,
Hoord na mijn:
De Fransen die hem daer keerden,
Dat was hem een groote pijn;
Hy socht daer met alle vlijt,
En listigheyd,
Om de Franse van daer te krijgen:
Drie Bruggen aldaer,
Deed hy maken klaer,
En quam by zijn Vyand in 't Veld,
Met een groot gewelt.
Soo dra de Franse hem sagen,
Was 't alles in den roer,
En rumoer:
In 't krieken al van den dagen;
Toen sag men een groote toer,
Van de Fransen vluchtbaer,
Met elkaer ?
ende rest die haer verweerden,
Die raekten als dan,
Het meest in de pan;
Door de Hoesaren verwoed,
Met dapper moet.
De Slag die bleef niet lang dueren,
Of de Fransen waren verjaegt,
Dat hun knaegt:
noch binnen de tyd van drie uren,
Waren zy
| |
[pagina 28]
| |
weg met een vlaeg;
Veel zijnder gestooken de moord,
En versmoord,
Door hitte van de Sonneschijne:
Vaendels en Standaer,
Lieten zy met gevaer:
't Was voor Prins Carel een eer,
En na zijn begeer.
Men schrijft wel drie duysend Fransen,
Die daer raekten vernielt,
En ontzielt,
De rest had geen tijd tot dansen:
Die 't leven door vlucht behielt,
van de Hoesaren al,
In getal
Zijn acht hondert dood gebleven,
De Fransen te gaer,
Die vluchten aldaer?
Prins Carel kreeg met zijn Armey,
De passagie vry.
Wat vreugde sag men bedrijven,
Door gantsch Vlaenderen en Braband,
En Duydsland:
Wanneer dat men hoorde schrijven,
van dese slag pleysant:
Men brande aldaer,
victorie te gaer,
Over dees blyde Maer:
Maekt nu soet geluyt,
Op Trommel en Fluyt;
roept viva Prins Carel faljand,
Door het heele land.
Die vreugde werd ons beschreven,
Met Brieven en Courand,
Door het Land:
van 't geene daer is bedreeven;
Aen de Ongaerse kant,
Dat de Fransen zijn verjaegt,
Met veel plaeg,
Tot Lodewijk zijn hartseere;
Die door het geweld,
van de Kloosters geld,
versocht tot een onderstand,
voor het Franse land.
Sa wilt 'er den Schepper loven,
Gy Ongaerse al gelijk,
van het Rijk:
Dat hy u den zegen van boven,
Geeft door zijn mildadigheyd:
Den Heere die wil haer,
Nu te gaer,
vorder victorie verleenen,
Tot eenen welstand,
van ons Nederland;
En dat de eendrachtigheyd,
Niet komt in den strijd.
|
|