Den dapperen prins Karel van Lotharingen

Een zeer aerdig Liedeken, waer in vertoond word, hoe dat men altyd bedrogen is, als men het pek raakt.

Stem: Mon cher Pere le Roi.

HOort jongmans staet wat by,
Aenhoort eens het Lied van my,
Tot u plaisier gemaakt,
Eer gy aen een sloor geraakt,
Daarom wilt wel toezien,
Of gy wort van de Lien,
gehouden voor den sot,
En een ider met u spot,
Eer gy aen dees soort geraekt,
Liever het trouwe staekt.

Trouwt gy een vette dant,

Te kleine is het ledikant,
't Schijnt een moras te zijn,
Stinken vysten als een zwijn,
Want soo een vette vrouw,
Hebt er van een grouw,
Maekt een mageren man,
En somtyts een slappe Jan,
s' Heeft wat dat haer herte lust
soo leeft gy nooit met rust.

Als gy een magere trouwt,

En aventuurt u niet te stout,
Of gy raekt in 't geween,
Quetsen seer doen aen haer been,
Voelt maer ziet over al,
Sy is seer hart en smal,
Kout als een eys brok
Maer een tong gelyk een klok,
Krygt gy al tot u verdriet,

[p. 26]

 

Soo gy niet voor u ziet.

 

Zoo gy trouwt een zimpel hooft,

 

van zinnen en verstant berooft,

 

s' Is leelijk op gestigt,

 

Daar by een drollig gezigt,

 

Sy riekt als eenen kuyl,

 

Haer tanden zwart en vuyl,

 

Een neus als een kalkoen,

 

Nog dragen zy al hooge schoen,

 

Met sijn Lintjes aengeleit,

 

't Is om te zyn gevrijt.

 

Eer gy trouwt een leelyk dier,

 

Sit liever met de teen in't vier,

 

't Is beter u verbrant,

 

Als van elk te leiden schant.

 

Trouwt gy een schoone Meyt,

 

'k Vrees sy wort verleyt,

 

Door haar seer lief gelaet,

 

Dat een ider welken staet,

 

Gy trout haer uyt liefde reen,

 

maer g'hebt haer niet alleen.

 

Trouwt gy een rijk van goet,

 

sy steekt de borst op van hoogmoet:

 

En gy klein van geslagt,

 

Ey wort van haer niet veel geagt,

 

Met soo een frisse kaer,

 

Ja somtyts veel te zwaer,

 

Dit was de oorsaek dan,

 

Dat sy geern' had een man;

 

Om dat gy soud voor Vader staen

 

Soo ging zy het Trouwen aan.

 

Oorlof Jongmans voor het lest,

 

Laer maer sulk op hunnen nest,

 

Hout uwe libertyd,

 

Schoon g' u lief die nog een vryt

 

Segt op een ander tyd,

 

Lief sult gy zyn verblyt,

 

Maer en ziet niet meer om

 

Al of gy hadt haren maagdom,

 

't Waar seker tot verdriet,

 

Dat[...]e de knepe niet.