Den dapperen prins Karel van Lotharingen

Droevig Afscheyd van een Trompetter die zyn lief verlaat, om de Heeren Staten te dienen.

Stem: Siet de tyden van 't lente saysoen.

Trompetter.

SChoon godinne,
Oorsaak van myn smert,
Gy zyt die ik beminne,
uyt heel myn hert
schoon Bruynette,
siet ten venster uyt,
hoort het geluyt,
van myn trompette,
beminde bruyd,
Als ik peyse,
dat ik voort moet reye,
Maek ik 't u bekend,
Door myn instrument.

Dogter.

Lief gepresen,

segt my met'er daad,
Hoe kan het dog wesen,
Dat gy my verlaat,
'k had besloten

[p. 18]

 

te wesen u vrouw,

 

Door egte Trou,

 

sult gy verstooten

 

Myn liefde nou,

 

Gaet gy vlugte

 

so blyf ik sugten,

 

hoe kundy gy de min,

 

stellen uyt u zin.

 

Trompetter.

 

Door uw steyg'ren,

 

Als ik vraagde u trouw,

 

Quam gy altyd weyg'ren,

 

van te zyn myn vrouw,

 

'k wil verlaten,

 

als het loos gevry,

 

en minnery,

 

den dienst der staten,

 

is naer myn gruy,

 

Ik heb het minne

 

gestelt uyt myn zinnen,

 

in het krygs getier,

 

neem ik myn pleysier.

 

Dogter.

 

Om te proeven,

 

uw getrouwigheyd,

 

Niet om te bedroeve,

 

heb ik 't u ontseyt.

 

Want veel vryers

 

vol van listigheid,

 

in desen tyd,

 

Syn maar verlyers,

 

van menig meid,

 

wild verlaten

 

't leven der Soldaten,

 

Eer Mars u ontzielt,

 

Of u jeugt vernield.

 

Trompetter.

 

Adieu minnen,

 

ik heb handgeld ontfaan,

 

ik wil met blyde sinnen,

 

na 't velt toe gaan,

 

om te ryden,

 

ik heb een goed peerd,

 

ook een blank zweerd,

 

dat om te stryden,

 

kloek en alleert,

 

'k sal verbasen

 

door Trompette blasen,

 

's vyands leger-magt,

 

by dag en by nagt.

 

Dogter.

 

Lief gepresen,

 

ik sal voortaan,

 

altijd gedagtig wesen,

 

waer ik hene gaen,

 

naer ses jaren keer ik

[p. 19]

 

wederom,

 

uw Maegdebloem

 

wilt die bewaren,

 

in vollen roem,

 

de vijanden,

 

moet ik eerst aan randen,

 

ik sal u liefste bruid,

 

brengen van de buid.