Dagboek van Gent van 1447 tot 1470. Deel 1

Wapenynghe.

Als 't volck dit ghehoort hadde, elc vertrac in 't zyne, ende heer elc in 't zyne andwoorde ghemaken conste, zo lude men de huerclocke an beede zyden ter wapenen, daer by elc hem steerck maecte in 't zyne ende quamen uute met bannyeren ter maerct paeysivelic ende broederlic, omtrent den tween hueren, maer het stont er in grooten sorghen ende men duchte van vele ghescils dat, Gode lof, wel verghynck, want al vergadert

[p. 298]

wesende ter maerct metten bannyeren, zo daden de Hooftmannen zegghen hoe dat zy verstaen hadden dat de lieden waren met⁺ hueren bannyeren ter maerct, daer omme te dien hende dat elc vry zyn mochten onder 't zyne, ende dat elc zegghen zoude zyn ghebreck, zo hadden zy de bannieren ter maerct doen commen, ende baden alvooren elcken in 't zyne te sprekene ende andwoorde te makene ende over te brynghene, of men hemlieden af doen wilde oft anne hauden⁽¹⁾. Eeneghe en wilden gheen andwoorde up gheven, andere ja, andere neen. Oock wasser Jan Hanssins ende Lievin De Nueble⁽²⁾ die claechden ten Thoochuus huute, over de Hooftmannen, zegghende dat haerlieder scult was dat de stede nyet ghebaerbecaent, noch voorsien en was al omme van fortyficatien; ende ooc dat Dendermonde ende andre steden nyet en obedierden ende capytaynen maecten, gaven zy den volcke te kennene, ten dien hende dat zy daer up ooc advys mochten maken. Gaven ooc te kennene dat zy zekere persoonen wisten die viant zyn der stede; maer zy en consten gheen consent ghecryghen uut te treckene voor tsnavonts ten VI hueren, ende als zy quamen ter plaetsen, zo waren die persoonen ghewaerschuwet ende wech. Hier up wart 't volck sprekende zeere beroert ende stont er in grooter zorghen totten vyf hueren. Daer wart ghesloten ende uutgheroupen dat de Hooftmannen zouden by blyven, ende dat zy voortan gheen kennesse noch berecht nemen zouden dan van criminelen zaken, ende dat zy quamen de stede zouden voorsien ende fortifieren, ende behoufde ooc 't landvolck te besorghen, ende de stede, alzo zy besloten hadden, ende dier nyet⁽³⁾, ende naer dien dat men se ghecre-

+ f^o 96 v^o

(1) De hoofdmannen en raadslieden waren onderlings in geschil gekomen en handgemeen geworden, zoodat Lieven Boone onmiddellijk naar 't Belfort liep en de stormklok luidde; het volk dat in zijne vergaderplaatsen vereenigd was, schorste de stemming en liep ter markt; zie de Kronijk van Vlaenderen, D. II, bz. 216.

(2) De twee raadslieden van Lieven Boone.

(3) Hier schijnen eenige woorden achtergelaten te zijn.

[p. 299]

ghen ende inhaelde, alzo t'anderen tyden gheseyt hadde ghezyn, al dit tot dat de prinche gheliefde te voorsiene ende beterne. Doe vertrack elc weder paeysyvelic van der maerct metten bannyeren, ende men zoude audientie zitten up de⁺ Hooftmannen wie zy waren die hemlieden nyet ghequydt en hadden, alzo zy sculdich waren te doene.

+ f^o 97 r^o