Dagboek van Gent van 1447 tot 1470. Deel 1

Den eersten clockslach ende respyt van Mer Bauwin De Vos.

Item, 't sondaechs den XIX^ten decembre, tusschen den IX^en en de X hueren voor der noene, slouch men de huerclocke up d'Beelfroot up eenen cant driewaerf, t'elcken vier slaghen. Doe quam 't volc in grooter menichte ter maerct, daer de Hooftmannen deden uutlegghen dat elc staen zoude achter zynen dekin, ghelyc oft de banniere ter maerct ware, zonder van danen te scheedene, ende dat nyement en gha ondre andre bannyere, elc up zyn upperste cleet⁽²⁾, elc vangher wesende⁽³⁾; voort, dat nyement en loope noch roupynghe en maecke, up zyn lyf. Dat ghedaen, daden zy lesen brieven van den grave van Stampes⁽⁴⁾, biddende dat men Mer Baudin De Vos uphauden wilde, hy zaude zo deser stede vrient zyn als dat se commen zauden ter gracien van den prince, met meer andere woorden. Ende doe bleef elc stille; ende de Hooftmannen, alzo saen als 't ghelesen was, ghynghen van dhanen naer Chaucelet, daer zy haelden ende brochten ter maerct up schavault, den voornoemden Mer Bauwin, daer hem de hangheman⁽⁵⁾, huut laste van den Hooftmannen, ontcleedt tot in zyn wambaeys ende ghereede de scroode⁽⁶⁾, alwaer Mer Baudin voren knyelde up

(2) Elc up zyn upperste cleet, op verbeurte van zijnen bovenrok of kleed.

(3) Elc vangher wesende, iedereen het recht hebbende van den overtreder te vatten.

(4) Zie verder f^o 114 v^o en Kronijk, D. II, bz. 123.

(5) De hangheman, de scherprechter.

(6) Ghereede de scroode, den blinddoek bereid.

[p. 232]

⁺ zyne knyen. Ende daer naer, mids dat hy by der vreese faelgierde van spraken, so viel broeder Jacop Van Onwedere, onser vrauwen-broedere, zyn biechtvadre, oock up zyne knyen ende baden daer te samen dat men duer de ghenadicheyt Gods hem gratie doen wilde, hy wilde wel ghevanghen blyven ende zyn belofte vulcommen; ende alzo langhe als hy leefde, zo sauden de edele mannen zyne maghen zynde, deser steden vrient wesen, met vele meer woorden daer toe ghevought. Hendelic t'huerlieder bede ende ter bede van den grave van Stampes, ende zonderlynghe uut begheerten ende by toedoene van beede de dekenen, ghync 't volc spreken elc in 't zyne te gadere ende sonden haer andwoorde overe up den Wulf⁽¹⁾, elcke neerynghe, elcken wyck by eenen man, ende de poorterie by zekere ghecoren persoonen, in zulcker wys dat men hem hauden zaude totter belieften van den goeden lieden van den drie Leden deser stede ende nyet langhere, en dat hy saude vulcommen II poynten die hy belooft hadde, d'een dat hy zekere stellen zaude van X^c livers groote te hebbene den ghuenen die meester Pieter Baudins ende meester Jooris De Bul ghecryghen ende gheleveren consten, ende d'andere dat hy leenen zaude der stede VI^c livers groote om cooren mede te coopene; daer up de Hooftmannen zeyden dat zy 's wel ghepaeyt waren naer datter 't volck inne ghepaeyt was, maer baden elcken dat nyement achter hemlieden zegghen en wilde, zy en hadden haerlieder belofte wel ende ghetrauwelic ghequyt. Daer naer deden die Hooftmannen Mer Bauwin voornoemdt weder leeden in 't Sauchelet, daer hy te vooren uutghehaelt was, ende quamen weder up 't Hoochuus, daer zy uutleyden vele diversche voorgheboden en zaken hier naer verclaerst⁽²⁾.

+ f^o 68 v^o

(1) Een huis op den Noord-oostzijde der Vrijdagmarkt; zie Jhr. N. de Pauw, De Voorgeboden der stad Gent in de XIV^e eeuw, bz. 24: ‘up den Vrindachmaerct voer den Wulf’.

(2) Vgl. Kronijk, D. II, bz. 124; Chronique des Pays-Bas et de Tournai (bij De Smet, Corpus, D. III), bz. 478.