Critisch Bulletin. Jaargang 1

De Geschiedenis van het Huis

door Kees van Bruggen
C.A.J. van Dishoeck, Bussum 1929

Men bouwt een huis. Het komt dagelijks voor. Maar het komt niet dagelijks voor dat Kees van Bruggen een huis bouwt en daarbij de lijdensgeschiedenis van dit plan, van zijn geboorte tot en met zijn verwezenlijking, dit ròekeloos avontuur, navertelt tot leering en vermaak...

Is dit literatuur? Literatuur, zooals wij zwaarwichtige en bezonnen Hollanders dat verstaan? Nee, het is niets meer dan in haar soort voortreffelijke journalistiek.

Kees van Bruggen laat zich hier zien van een zijde, waaraan zijn langdurig verblijf in het buitenland niet vreemd kan zijn. Zijn vlotte pen schrijft de eene geestigheid na de andere en het geheel heeft hier en daar die vluchtige, heimelijk-spottende charme, waarmee de rest der Hollandsche letterkundigen ons al te zelden verwent. Zijn stijl is kort, gescandeerd. Maar scherp, op den màn af. Zijn grillige geest openbaart zich in dit boekje.

Ik geloof dat maar weinig literatoren klaar zouden spelen wat van Bruggen hier presteerde. Men kan tenslotte over ontzettend-gewichtige en ingrijpende zaken een boek schrijven, dat vele honderden bladzijden telt. En lang niet iedereen slaagt erin - ondanks de boeiende elementen van het onderwerp - het geheel leesbaar, - laat ik allèen maar zeggen: leèsbaar - te maken. Maar doe dìt van Bruggen eens na: een boek van welhaast 200 pagina's te compo-

[p. 73]

neeren over een zoo alledaagsch onderwerp als... het bouwen van een huis en dàn nog onderhoudend te blijven! Als men voor ‘letterkundige’ een examen moest afleggen zou ik dit als een der opgaven willen zien. Want het bewijst primo dat van Bruggen het métier meester is en het bewijst secundo dat het onderwerp er betrekkelijk weinig toe doet, als de man die het behandelt maar wat te zeggen heeft.

Ik beweer niet dat van Bruggen in ‘De Geschiedenis van het Huis’ veèl te zeggen heeft, maar met een benijdenswaardige ironie ziet hij hoe het huis wordt opgetrokken en wie zòo ironisch dit klein gebeuren weet te bekijken, moet een wijs man zijn. Proficiat, van Bruggen. Er worden in Holland meer huizen gebouwd, die uw aandacht waard zijn... al zijn ze niet van steen en hout.

Jan R. Th. Campert