Contour. Jaargang 2(1966)– [tijdschrift] Contour– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 189] [p. 189] H. van den Waarsenburg Gedichten met een gezicht van bloed en een huid vol glas treft het geen schuld er is een strop aan de galg van eeuwige mechanisatie van draaiend metaal de nauwelijkse tranen zichtbaar en de spijt die rent van onmacht ik ben zeker van het trieste tafereel op de gladde wegen met de eeuwige regen ik voel als het ware noodlot spelen ook al gebruik ik weinig de taal van religieuzen ik voel als het ware het dubbelgezicht waar geen dobbelstenen passen waarin enkele bloedvaten stampend van onmacht trachten te meren en geen geloof ons redden kan want het is een techniek die aangepast het volkomen erts van ijzer willig lijkt als het werktuig van onze gedachten. Vorige Volgende