Contour. Jaargang 1

[p. 168]

Wiel Kusters
Palindroom

‘Dog as a devil deified lived as a god’

Gedachten als steelpoliepen worden verstolen
verwijderd Er ontstaat een vormend vacuüm
van bloedzaam woordverlies

De wind slaat tenten op van steen
en zand

de wind de regen tekent op de

rots vermoeide hiëroglyfen

de aarde met vervuild gezicht het
uitverkoren volk het wacht, waarop?
Valt er nog wel eens mannah?

De staf die op de rotsen slaat
ontroert het dorstend volk, ja zelfs
de doden stijgen uit hun spleet
(wentelen de steen verlaten het graf)
en vangen de zon in spinnewebben
Zo ervaart een doodarm denker
een schim een fata morgana?
de man zijn trillendste orgasmus

Weer wijkt het water en brengt

onder graden fahrenheit

de man

zijn eerste bruid ter wereld

Zo verjongt zich het volk zonder
het ritme van een reeks zoals de

goede Malthus dacht maar in

de wisselgang van het getij

[p. 169]

 

De hete lucht zij staat en beeft

 

tuimelt het kalf en droogt

 

de ogen tot zij branden

 

schroeit de oude man zijn

 

goddeloos denken of

 

verkeert hij in een komplete status

 

alcoholicus? het is slechts een

 

kwestie van geur

 

 

 

Mag de pseudopriester zozeer

 

uitverkoren zijn dat hij dingen

 

binnensmonds kan zien of

 

ondershands kan tasten desnoods...