Contour. Jaargang 1

Wiel Kusters
Luchtverkenning

nooit breekt de aardbol onherstelbaar
al ondermijnen kanalen het gezag
en scheuren kontinenten

maar kan niet, zoals het zaad van dagen lang
eensklaps zijn voorgeschreven ritme vond,
ik bleef het onheil onderstellend slechts,
het malachietdekor voor karpers en tonijnen
het ruimtelijk princiep verwerpen?

de landen zouden blaren zijn in rood en wit
of okergeel, de bergen bobbels
met waterverf besmeurd papier