Contour. Jaargang 1(1964-1965)– [tijdschrift] Contour– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 167] [p. 167] Wiel Kusters Spreidsprong in de ruimte ‘Het duurt te lang... het gaat te hard... ik kan het onmogelijk... zet hem stop... is er geen andere mogelijkheid? ik zie niets...’ (woorden opgevangen uit het heelal door twee italiaanse radio-amateurs) binnen de wirwar en de glans van het engelenhaar der sterren, in een zee van stof en ruimte, is deze plek een eigen plek dit woord een kosmies woord zo men de zaken niet met krachten aan ons bond, de zwaartekracht haar macht hergaf, zouden wij naakt en gaaf terzijde zweven en wreven wij ons lichaam aan de metalen wand van de kapsule een droom die wij reeds eerder droomden, hoewel ook toen reeds ons bekend, is deze gladde eenzaamheid paradoks omdat mijn vrienden tastbaar zijn en hun gebaren nog niet mechanies wij uiten ons in schelle klanken die kleumen van verkouden kracht die kreunen van verkrachte kou - zo nauwelijks hoorbaar zijn de melodie die het prelude werd van de lancering, een simpel wijsje dat aan de jaren zoog waarin wij jong als de kernbom waren straks maken wij de spreidsprong in de ruimte Ik zal de eerste zijn die tot de kabel vlucht Vorige Volgende