Contour. Jaargang 1

[p. 46]

[Jan Willem Overeem]

In memoriam

nog even en vol sluiers en doem
verjagen voor lang weer de donkere
maanden de stekende zon

verleden jaar ruisten de straten
geheimzinnig van mist en van zingen
voorvoeld als een aanval van sneeuw

ik heb het niet begrepen
de kou kwam onverhoeds

tussen de herfst en de winter
ben jij uit de bossen verdwenen
voorgoed van de pleinen verdwaald

waar zwart de lanen glanzen
overal liep ik met jou

Jan Willem Overeem

[p. 47]

Hoe snel groeit alles over

hoe snel groeit alles over
en door

de doden roeren zich niet
hun betogen blijft de stilte

beneden de hemel geen zorgen:
geen verklaring achter
vogels liefdesstemmen
geen raadsels in gekleurde regen

de doden zijn ontegenschrijfelijk dood

zand is om gedachtenloos mee te
spelen en mijn programma van lucht
verschilt een stilstaand hart

zou ik dan niet gretig verder leven?

Jan Willem Overeem

Zo wij afdoende minden

zo wij afdoende minden
zou veel ongeschreven zijn

elk woord dat nu vooruit
gaat voorspelt de nederlaag

dromen wantrouw ik
klagen is heulen met sterven

alleen twee vuren die samen
vergaan zijn aannemelijk

omdat wij zonder vlammen
koud hout zijn en niet meer

Jan Willem Overeem