Commentaar op het Hooglied

XXVI Sinte Barnaerds woorde

HIer moetic vten weghe gaen
Salmen dit rechte verstaen
Die is billic in minen zinne
Bi wien ic bin leue ende kinne
Of ic werde ombequame
Der ghenaden. van sinen name
Dats god die mi heuet ghegheuen
Wesen. kennen. ende leuen
Van desen drien bin ic hem sculdich
Sere te minnen al verduldich
Mer een dinc is die bouen gaet
Die mi in ihesus minne ziet
Want hi mi doe ic was verloren
Weder te hem heuet uercoren
In allen dat hi makede ye
Dair in en arbeide hi nye
Want hi sprac. ende alle dinc
Wart thant in siin ontsprinc
Dair en was gheen arbeit in
Mer doe hi ons brocht int ghewin
Weder toter salicheit
Doe leet hi pine ende arbeit
In sinen woirden weder seggen
In sinen werken weder leggen
Bespottere in siin torment
Hi hadde uiande al omtrent
Hi gaf hem seluen ons te broeder
Ende verlosser ende behoeder
Lerer ende hulper mede
Ende trooster in serichede
Dus heuet sine soete oli name
Hem ons ghemaket alte bequame

[fol. B8vb]

 

Ende dair om salmen billic minnen

 

Alte seer in allen sinnen

35

¶ Nv merke siele ende lere

 

Wat is minnen alte sere

 

Dat is uan herten suetelike

 

Ende uan sinne wiislike

 

Ende starkelike uan alre cracht

40

Dit heuet ons die scrift anebracht

 

Dat wi gode sullen minnen

 

Van herten ende uan allen sinnen

 

Der sielen ende uan crachten mede

 

Mit ganser ghestadichede

45

Hier siin dese drie pointen in

 

Soetelike sal siin dat beghin

 

Dats datter werelt ere

 

Ons uan gode niet en kere

 

Want gods minne is sueter meer

50

Dan al dese werelt eer

 

Wijslijc sal ooc sijn die minne

 

Dat ons ualscheit niet uerwinne

 

Mit luste iet uan gode toghe

 

Minne wi dus mit nauwer poghe

55

So mach die bruut uan ons wel seggen

 

Ende ten salighen maechden leggen

 

Des minnen si di alte zere

 

Wanttu goet sijs lieue here